Indien dit uw eerste bezoek is, check dan eerst de FAQ door op bovenstaande
link te klikken. Mogelijk moet u register
vooraleer u kan posten: klik op de 'registreren'-link hierboven om verder te gaan. Om berichten te lezen kiest u het forum dat u wenst te bezoeken in bovenstaande lijst.
Hij vroeg een paar dagen geleden of zijn fans suggesties hadden voor covers. Nog geen volledige dag later had hij de eerste nummers al klaar en op soundcloud gezwierd. Ik ben vereerd dat mijn suggestie ook gekozen werd.
Na Humbug ,dat hun "volwassen" plaat had moeten worden maar niet over de hele lijn een succes te noemen was, hebben ze met Suck It And See wel een meesterwerkje afgeleverd. Arctic Monkeys zijn volgens velen "zo 2006" maar voor mij persoonlijk zijn ze goed op weg om alles wat vroeger en nu hip is te overstijgen naar een vaste waarde in het muzieklandschap. Kaiser Chiefs, Franz Ferdinand, The Strokes en nog een paar andere generatiegenoten gaan het moeilijker krijgen volgens mij.
Voila, ir-fuel. Dit is een voorbeeld van wat ik "het beste" vind van een bepaald genre. Disturbed vind ik persoonlijk de beste alt-metal band van de laatste 10 jaar. Ik ben ze wel uit het oog verloren maar Voices, The Prayer, Down With The Sickness, Shout 2000 en Breathe vond ik destijds super.
Voila, ir-fuel. Dit is een voorbeeld van wat ik "het beste" vind van een bepaald genre. Disturbed vind ik persoonlijk de beste alt-metal band van de laatste 10 jaar. Ik ben ze wel uit het oog verloren maar Voices, The Prayer, Down With The Sickness, Shout 2000 en Breathe vond ik destijds super.
Ik heb nog nooit van alt-metal gehoord eigenlijk Welke groepen reken jij daar nog bij?
Persoonlijk ben ik het meest onder de indruk van hun Genesis cover.
Voila, ir-fuel. Dit is een voorbeeld van wat ik "het beste" vind van een bepaald genre. Disturbed vind ik persoonlijk de beste alt-metal band van de laatste 10 jaar. Ik ben ze wel uit het oog verloren maar Voices, The Prayer, Down With The Sickness, Shout 2000 en Breathe vond ik destijds super.
Ik weet wat je bedoelt maar de zanger van Live is more evil dan Dave Draiman.
Naar't schijnt is dat een toffe gast irl (zoals de meeste metal-muzikanten in tegenstelling tot wat de goegemeente denkt)
MMVV, ik vind de zang net het sterkste punt van hen. Het is wat de groep onderscheidt van groepen uit hetzelfde genre. Zijn schokkerige zangstijl die toch melodieus en technisch heel sterk is die toch een rauw kantje heeft is voor mij persoonlijk heel geslaagd. Tommie heeft ons voorzien van het juiste didactische materiaal want Serj doet dit ook. Beiden hebben ze roots in het midden-oosten en waarschijnlijk hechten ze daarom zoveel belang aan melodie. Ik moet wel toegeven dat ik persoonlijk niet zo heel hard aan SOAD ben.
Eavis is niet de eerste die een waarschuwende vinger opsteekt. Nogal wat stemmen in de muziekindustrie waarschuwen al een poosje dat er momenteel aan overkill wordt gedaan in het live-circuit, en dan in het bijzonder bij festivals. Van dat laatste is bij ons voorlopig weinig te merken. Graspop heeft een nieuw recordjaar achter de rug, Rock Werchter was uitverkocht, net als Pukkelpop en Tomorrowland. In Nederland noteerde Pinkpop al een recordopkomst en Lowlands is ook alweer een poosje uitverkocht.
Na de VS, nu al crisis in UK
Ook Glastonbury was maanden op voorhand uitverkocht. Maar, zegt Eavis, daarvoor moest hij wel erg diep in de buidel tasten om headliners als Coldplay, U2 en Beyonce te zetten. In de VS begon het verval vorige zomer al, met 25 procent minder festivalbezoekers. En dit jaar is de UK aan de beurt.
Hop Farm, een festival in Kent met een paar peperdure acts zoals The Eagles, Lou Reed en Prince op de affiche, verkocht amper 20.000 tickets - organisator Vince Power had gerekend op 50.000. Hop Farm richt zich op de oudere festivalganger. Maar leeftijd lijkt er weinig mee te maken te hebben, want Reading en Leeds, twee absolute festivalklassiekers met dit jaar ondermeer Muse, The Strokes en het in de UK razend populaire Pulp op de affiche, hebben nog bijna de helft van hun tickets over. Andere jaren verkopen die festivals in enkele dagen uit.
Oostblok
Ook in Duitsland voelen ze het. Met de uitzondering van metalfeest Wacken, en ondanks de beste headliners van het moment (Coldplay, Foo Fighters, Kings of Leon, ...), raakten Rock am Ring/im Park en Hurricane/Southside bijvoorbeeld niet uitverkocht.
Eén reden is zeker de toenemende concurrentie uit het voormalige Oostblok. Festivals in die landen bieden tegenwoordig ook de headliners die we gewoon zijn op de grootste festivals in West-Europa, maar tickets zijn een pak goedkoper, om nog maar te zwijgen over de prijzen aan de drank- en eetstalletjes. En de Europese jeugd maakt er blijkbaar niet echt een punt van om daarvoor een lange reis te ondernemen.
Pistes
In de Europese Unie zouden er momenteel 700 pop- en rockfestivals in de zomer zijn die meer dan 20.000 betalende bezoekers nodig hebben om rond te komen. Volgens verschillende organisatoren dringt zich dan ook een enorme schifting op de volgende jaren. Er lijken twee pistes te zijn om die schifting te overleven, maar ze houden allebei ernstige risico's in.
De eerste is ervoor zorgen dat de topnamen die ertoe doen op je affiche belanden. Dat betekent doorgaans opbieden en absurd veel geld aan gages neertellen. Dat moet dan weer doorgerekend worden in de ticketprijzen en de consumptieprijzen, maar, dat is nu eenmaal een economische wet, er zijn grenzen aan wat mensen willen en kunnen betalen.
Eén van de manieren om dit op te vangen is het zoeken naar kostenverlagende ingrepen. Festivals die hun krachten bundelen bijvoorbeeld. Werchter en Arras zijn hiervan een goed voorbeeld. Eén affiche op verschillende plaatsen uitspelen is een andere manier. Sonisphere, dat ondertussen in tien Europese landen doorgaat, en gefinancierd wordt door AEG, een absolute entertainmentreus en 's werelds nummer twee na Live Nation, is daarvan een voorbeeld.
Een andere is puur logistiek: stel dat je de kosten zou kunnen wegnemen van telkens alles op te bouwen- en af te breken op een wei. Meer nog: stel dat je op zo'n terrein dan verschillende festivals met verschillende doelgroepen zou kunnen laten doorgaan. Brustem anyone?
Roskilde
Piste twee is zoeken naar een meerwaarde buiten de topnamen. Laat het ons inzetten op de festivalervaring noemen. Roskilde is een succesvol voorbeeld hiervan. Het festival gaat meer voor diversiteit en comfort van de festivalganger dan voor de absolute topnamen. Bij de programmatie laat het zich eerder leiden door kwaliteit van de live-acts, het weigert bands te zetten die in de twee jaar daarvoor de affiche sierden en het meet zichzelf de taak toe om nieuw talent te pushen. Met succes, want dit jaar opnieuw uitverkocht en uitermate winstgevend, ondanks op het eerste gezicht een affiche die de duimen moet leggen tegen die van de andere grote Europese festivals.
Het probleem bij die tweede piste is dat je wel heel sterk in je schoenen moet staan om de boodschap over te brengen. Roskilde slaagt erin omdat het al meer dan 40 jaar bestaat en een begrip is geworden. Het festival is ook al jaren geleden, toen het nog wel meespeelde qua echte toppers, beginnen inzetten op z'n fameuze Orange Feeling. En het investeert nogal wat geld in een legertje eigen "bookers", mensen die in verschillende genres het beste voor de beste prijs moeten kiezen. (mvl)
HLN - Het Laatste Nieuws - Volg het nieuws op de nr1 nieuwssite in België, HLN.be brengt je het allerlaatste nieuws 24/24 en 7/7, uit binnen - en buitenland, evenals dichtbij met nieuws uit je eigen regio.
Comment