gumball en konsoorten...pro of tegen

[Gast]

Uiteraard, volledig mee akkoord. En dan is "goed" en "slecht" ook nog 'es ingegeven door de eigen visie, het eigen geloof, de eigen opvoeding, de eigen waarden en normen.

Een zoon van rijke ouders die in een studentenstad een appartement heeft als kot én een (dure) auto én een "snobistische" ( ) studierichting studeert en een goeie student is maar ook zeer vaak tot zeer laat op de lappen gaat en vaak rond (en in) de meisjes te vinden is ... die zal door sommigen gezien worden als een verachtelijke, degoutante nietsnut ... maar anderen zullen die studentenperiode zien als de ideale voorbereiding op het latere (succesvolle) ondernemersschap, waarbij het kunnen en willen werken, het kunnen en willen socializen, en het snel kunnen afwisselen van werk en ontspanning, broodnodige ingrediënten zijn.

uhu...ouders van m'n vriendin denken zo ook over me... terwijl ik dan nog maar gewoon een punto'tje heb

[Gast]

Ja, tot je gaat solliciteren.
Te oud.
Te jong.
Niet genoeg ervaring.
Overgekwalificeerd.
Wij zoeken een vrouw.
Wij zoeken een man.
U past niet in onze filosofie.
...
Ik heb toen ik begon werk te zoeken (begin jaren 90 dus) vacatures gezien waarin men iemand zocht van maximum 22 jaar met een universitair diploma en met minstens twee jaar ervaring en perfect drietalig.
Hoe doe je dat?

Dan moet jij telkens geweldig veel tegenslag gehad hebben.

Mijn ouders zochten op een bepaald moment 2 extra krachten voor magazijnwerk bij ons op de firma. 2 kanidaten hebben ze gehad... ze waren gewoon verplicht die twee mensen onmiddellijk aan te nemen want keuze hadden ze toch niet. Als je dan weet dat er zo veel werklozen zijn hier in België, dan weet je toch dat er iets is in het systeem, dat niet klopt hé!

[Gast]

Dan moet jij telkens geweldig veel tegenslag gehad hebben.

Hij en de tientallen anderen.
Ik ben me gisteren gaan inschrijven als 'dopper' en heb het er enorm lastig mee.

Ik heb in september 98 vacatures aangeschreven, heb welgeteld 19 antwoorden ontvangen. Ik zit ondertussen alweer aan 14 en heb momenteel 2 antwoorden ontvangen.

Als ik wil zou ik nu ook heel goed kunnen veralgemenen.
Maar dat gaan we niet doen, gaan we dat afspreken?!

[Gast]

Dan moet jij telkens geweldig veel tegenslag gehad hebben.

Ik sprak niet over mezelf, maar over de algemene tendens die je overal hoort.
Ik weet dat indien ik nu als 37-jarige een andere job zou moeten zoeken, ik weinig kans zou hebben iets te vinden in mijn vak.
Het is economisch veel interessanter voor een ondernemer een jonge starter die uit school komt aan te werven dan iemand met bijna 15 jaar ervaring achter zich.

[Gast]

Ja, tot je gaat solliciteren.
Te oud.
Te jong.
Niet genoeg ervaring.
Overgekwalificeerd.
Wij zoeken een vrouw.
Wij zoeken een man.
U past niet in onze filosofie.
...
Ik heb toen ik begon werk te zoeken (begin jaren 90 dus) vacatures gezien waarin men iemand zocht van maximum 22 jaar met een universitair diploma en met minstens twee jaar ervaring en perfect drietalig.
Hoe doe je dat?

"Brrrrrrr, diene berg ziet er hoog uit, miljaar, daar ga ik niet op geraken zenne met mijn velooke, oeioeioei. 'k Ga al maar rap terugkeren naar m'n vlakke landje, waar ik alles ken, waar alles hetzelfde blijft en ik mooi m'n gelukkige luie zelf kan zijn."

Oké, niet iedereen is even ambitieus of zelfzeker, en ja een zéér groot deel van de mensen is van nature lui tot zeer lui (zeker in Vlaanderen). Da's geen verwijt, 't is zelfs leuk als je dat kan volhouden en zo gelukkig en gezond je leven doorkomt, maar dan moet men niet komen aandravan dat solliciteren niet zo goed lukt.

Ik weet van een 5-tal mensen, inclusief mezelf, die een interim-kantoor binnenstapten en metéén werk hadden, dezelfde dag niog. Gemeenschappelijke eigenschappen van die mensen : opgegroeid in een ondernemersgezin waarin voldoende middelen waren om niks tekort te komen, ondernemend van karakter, geen groot gedacht van zichzelf, en een echte wil om te werken.
Mjah, als je zoals veel wereldverbeterende geitenwollen sokken dragende universitair geschoolde critikastertjes op je strepen gaat staan en bij 3/4 van de jobs je neus ophaalt omdat die te min zijn, dan ga je niet ver lopen.

[Gast]

Ja, tot je gaat solliciteren.
Te oud.
Te jong.
Niet genoeg ervaring.
Overgekwalificeerd.
Wij zoeken een vrouw.
Wij zoeken een man.
U past niet in onze filosofie.
...
Ik heb toen ik begon werk te zoeken (begin jaren 90 dus) vacatures gezien waarin men iemand zocht van maximum 22 jaar met een universitair diploma en met minstens twee jaar ervaring en perfect drietalig.
Hoe doe je dat?

Er is spijtiggenoeg op dit moment in België een totale tewerkstelling. In die zin dat de vacatures die er zijn, niet kunnen ingevuld worden door de werklozen.

Daarbij komt ook nog eens dat door de uitspraken van onze geliefde politici (nl, we hebben 150k jobs gecreëerd, we gaan er nog 200k bijdoen, ...) de werknemers sterker en sterker in hun schoenen staan. Je mag tegenwoordig als werkgever niet 1 verkeerd woord zeggen of er wordt gedreigd met 'Pas op, of ik neem ontslag'. Wetende dat het moeilijk is op dit moment op de verzadigde markt vervangers te vinden.

[Gast]

Mjah, als je zoals veel wereldverbeterende geitenwollen sokken dragende universitair geschoolde critikastertjes op je strepen gaat staan en bij 3/4 van de jobs je neus ophaalt omdat die te min zijn, dan ga je niet ver lopen.

Wat heeft dat te maken met mijn post?
Als je van de interviewer dergelijke antwoorden krijgt, is dat dus de fout van de sollicitant?

Feit: vele zogenaamde job-advertenties zijn verborgen publiciteit omdat een kadertje op die bladzijden véél goedkoper is dan ergens anders in de krant.

[Gast]

Hij en de tientallen anderen.
Ik ben me gisteren gaan inschrijven als 'dopper' en heb het er enorm lastig mee.

Ik heb in september 98 vacatures aangeschreven, heb welgeteld 19 antwoorden ontvangen. Ik zit ondertussen alweer aan 14 en heb momenteel 2 antwoorden ontvangen.

Als ik wil zou ik nu ook heel goed kunnen veralgemenen.
Maar dat gaan we niet doen, gaan we dat afspreken?!

Hey Cyr, je zoekt ook in een zeer povere branche, waar zeer veel stoeletjes ingepikt worden door intern te gaan dansen. Plus: er wordt fel gevochten in die branche.

Wat ik bedoel, en waar ikzelf helemaal geen problemen mee zou hebben: je hebt nu je diploma, ja, maar is dat het énige wat je kan? En neen, ik geloof er niks van dat dat ook het enige is dat je wil. Verdorie toch: zovele honderden vacatures per maand geraken niet ingevuld!

Aan wie ligt dat dan, aan de vacatures of aan de "wachtenden"?

[Lefty]

Als je wil werken kun je altijd werken. Heb vroeger als bijverdienste afgewassen, 3 maals per week, van ongeveer 4u smiddags tot 2u snachts. Een echte kutjob, want op men eentje moest ik alles afwassen, van de keuken tot de 200 man die dagelijks kwamen eten. Maar het was leuk dankzij de collega's, prachtige tijd gehad.
En het leert je ook meteen wat hard werken is.


In het Nederlandse Arnhem hebben ze een aantal maatregelen doorgevoerd: langdurige werklozen kunnen er verplicht worden tot het verrichten van eenvoudige arbeid ten bate van de gemeente. De werkloosheidscijfers zijn er grafiekgewijs quasi loodrecht gedaald. De echte werklozen kwamen met een glimlach werken (blij weer onder de mensen te zijn), de profiteurs gingen weer "wit" aan het werk.

[Gast]

"Brrrrrrr, diene berg ziet er hoog uit, miljaar, daar ga ik niet op geraken zenne met mijn velooke, oeioeioei. 'k Ga al maar rap terugkeren naar m'n vlakke landje, waar ik alles ken, waar alles hetzelfde blijft en ik mooi m'n gelukkige luie zelf kan zijn."

Oké, niet iedereen is even ambitieus of zelfzeker, en ja een zéér groot deel van de mensen is van nature lui tot zeer lui (zeker in Vlaanderen). Da's geen verwijt, 't is zelfs leuk als je dat kan volhouden en zo gelukkig en gezond je leven doorkomt, maar dan moet men niet komen aandravan dat solliciteren niet zo goed lukt.

Ik weet van een 5-tal mensen, inclusief mezelf, die een interim-kantoor binnenstapten en metéén werk hadden, dezelfde dag niog. Gemeenschappelijke eigenschappen van die mensen : opgegroeid in een ondernemersgezin waarin voldoende middelen waren om niks tekort te komen, ondernemend van karakter, geen groot gedacht van zichzelf, en een echte wil om te werken.
Mjah, als je zoals veel wereldverbeterende geitenwollen sokken dragende universitair geschoolde critikastertjes op je strepen gaat staan en bij 3/4 van de jobs je neus ophaalt omdat die te min zijn, dan ga je niet ver lopen.

da doek dus fout?!

[Gast]

In het Nederlandse Arnhem hebben ze een aantal maatregelen doorgevoerd: langdurige werklozen kunnen er verplicht worden tot het verrichten van eenvoudige arbeid ten bate van de gemeente. De werkloosheidscijfers zijn er grafiekgewijs quasi loodrecht gedaald. De echte werklozen kwamen met een glimlach werken (blij weer onder de mensen te zijn), de profiteurs gingen weer "wit" aan het werk.

Ik heb geen enkel probleem met dergelijk systeem.

[Gast]

Ja, tot je gaat solliciteren.
Te oud.
Te jong.
Niet genoeg ervaring.
Overgekwalificeerd.
Wij zoeken een vrouw.
Wij zoeken een man.
U past niet in onze filosofie.
...
Ik heb toen ik begon werk te zoeken (begin jaren 90 dus) vacatures gezien waarin men iemand zocht van maximum 22 jaar met een universitair diploma en met minstens twee jaar ervaring en perfect drietalig.
Hoe doe je dat?

Je kunt het ook anders zien hier in België. Velen gaan her solliciteren en willen niet werken want:

Ik voel me te oud voor die job.
Ik vind me te jong voor dat werk.
Je moet er te veel voor doen, dat zie ik niet zitten.
Met mijn diploma moet ik toch meer kunnen verdienen?
Das geen job voor mij, das meer iets voor vrouwen!
Voor die firma wil ik niet werken
...

[Gast]

Als je wil werken kun je altijd werken. Heb vroeger als bijverdienste afgewassen, 3 maals per week, van ongeveer 4u smiddags tot 2u snachts. Een echte kutjob, want op men eentje moest ik alles afwassen, van de keuken tot de 200 man die dagelijks kwamen eten. Maar het was leuk dankzij de collega's, prachtige tijd gehad.
En het leert je ook meteen wat hard werken is.


In het Nederlandse Arnhem hebben ze een aantal maatregelen doorgevoerd: langdurige werklozen kunnen er verplicht worden tot het verrichten van eenvoudige arbeid ten bate van de gemeente. De werkloosheidscijfers zijn er grafiekgewijs quasi loodrecht gedaald. De echte werklozen kwamen met een glimlach werken (blij weer onder de mensen te zijn), de profiteurs gingen weer "wit" aan het werk.

gaat in belgie onder de sossen niet gebeuren, spijtig genoeg.

[Gast]

Wat heeft dat te maken met mijn post?

Weinig, 't volgde gewoon de flow uit m'n vingers, en sloeg op het feit dat ik veel teveel universitairen ken die zeer hard op hun strepen staan en een job eisen in hun branche, die ook nog 'es goed betaalt, en met bijkomende voordelen, en ... en ... en ... en dan moet die job alsjeblieft ook nog 'es op pagina 1 van de eerste vacaturessite staan die ze bezoeken, want anders luidt het "Jongens toch, er is gewoon geen werk te vinden voor iemand gelijk mij. En dat ligt niet aan mij maar aan... " (en hop we zijn vertrokken)

Als je van de interviewer dergelijke antwoorden krijgt, is dat dus de fout van de sollicitant?

Tuurlijk niet. Het ligt wel aan jou, want je laat je doen door 1, 2, 4, 8, 16, 32 of weet ik hoeveel op die manier antwoordende interviewers. Je laat je demotiveren. Nonsens, dergelijke demotiverende antwoorden zijn vaak 'n intervieuwtechniek, en als 't werkelijk gemeend was dan zit je verkeerd te vissen.

[Gast]

Je kunt het ook anders zien hier in België.

Ik spreek (gedeeltelijk) uit ervaring.
Jij ook?

[Gast]

Hey Cyr, je zoekt ook in een zeer povere branche, waar zeer veel stoeletjes ingepikt worden door intern te gaan dansen. Plus: er wordt fel gevochten in die branche.

Wat ik bedoel, en waar ikzelf helemaal geen problemen mee zou hebben: je hebt nu je diploma, ja, maar is dat het énige wat je kan? En neen, ik geloof er niks van dat dat ook het enige is dat je wil. Verdorie toch: zovele honderden vacatures per maand geraken niet ingevuld!

Aan wie ligt dat dan, aan de vacatures of aan de "wachtenden"?

Mijn branche zit gewoon (al een hele tijd) in een mindere periode.
De inkomsten van advertenties dalen aanzienlijk ten voordele van crossmediale platforms en jonge mensen worden niet of amper aangenomen, tenzij je ze in hun proeftijd kun uitbuiten en dan een week voor het vaste contract kunt liquideren.

Mijn diploma is zeker niet het enige dat ik kan/wil doen. Dat bewijst ook de diversiteit van de vacatures waar ik voor ga. Maar zoals Xit terecht aanhaalde zijn sommige voorwaarden echt bij de haren gegrepen. Een stom voorbeeld, maar als je bij startersjobs al 3-5 jaar ervaring vraagt... Tjah...

Maar soit, mijn website als copywriter is bijna af.
Ondernemend voor een niet-West-Vlaming eej

[Caesar2]

Ik zit ondertussen alweer aan 14 en heb momenteel 2 antwoorden ontvangen.

Meen je dat, Cyr? Kan geloven dat dat frustrerend is. Ik maak echter het omgekeerde mee. In totaal een 9 tal vacatures aangeschreven. 8 hebben positief geantwoord, eentje is gestopt wegens "overgekwalificeerd". De 7 andere lopen door. De enige die niet geantwoord heeft, was een vacature waar uitdrukkelijk bij stond : "geen pas afgestudeerden", maar 'k heb toch geprobeerd. Als ze dan niet reageren, neem ik het hen niet kwalijk, 'k heb het zelf gezocht. (maar ze mogen gerust nog een telefoontje van mij verwachten om nogmaals te proberen. )

Soit, ik kan niet klagen.

Met de rest van de discussie, moei ik mij niet, 't is gewoon leuk om volgen.

[Gast]

sloeg op het feit dat ik veel teveel universitairen ken die zeer hard op hun strepen staan en een job eisen in hun branche, die ook nog 'es goed betaalt, en met bijkomende voordelen, en ... en ... en ... en dan moet die job alsjeblieft ook nog 'es op pagina 1 van de eerste vacaturessite staan die ze bezoeken, want anders luidt het "Jongens toch, er is gewoon geen werk te vinden voor iemand gelijk mij. En dat ligt niet aan mij maar aan... "

Ik kan enkel uit eigen ervaring spreken en kan je verzekeren dat ik nooit zo heb gereageerd.
Ik wou toen enkel zo snel mogelijk werk want ik wou zo snel mogelijk gaan samenwonen met mijn lief.
Net als Subaru555 heb ik toen honderden brieven verstuurd waarvan amper 10% werd beantwoord en van die 10% was er misschien 1% waar je op interview kon gaan.

[Gast]

da doek dus fout?!

Ey Cyr, dat zeg ik niet hè , ik wil er gewoon op wijzen dat er ALTIJD werk te vinden is, maar dat je je soms ook een beetje moet aanpassen. Niet jij alleen, iedereen. 't Is niet altijd onmiddellijk prijs, de meeste succesvolle mensen hebben in de eerste 15 jaar van hun carrière meer dan 4 keer van job gewisseld. Ze zoeken ervaring, wel doe ze op, ook al is het ergens anders!

En een beetje te vaak vind ik (gestoeld op mijn eigen ervaringen, ik vind 't dus zéér makkelijk om werk te vinden) het argument "ik heb al zoveel gesolliciteerd maar er komt niks uit de bus, dus er is iets mis met de maatschappij" een beetje te gemakkelijk. Maar ik wil geenszins jou viseren daarmee, 't is gewoon een algemene vaststelling.

[Gast]

Ik spreek (gedeeltelijk) uit ervaring.
Jij ook?

Ow... op je tenen getrapt?

Neen, ik spreek niet uit ervaring, dat weet je toch al. Ik weet het gewoon uit ZEER betrouwbare bron.