Oorspronkelijk geplaatst door gTa
Bekijk Berichten
Gisteren bij wijze van vriendendienst de VIP-navette verzorgd op een evenement, waarbij de vloot VIP-shuttles allemaal Volvo's waren. Ik heb een C70 D5 automaat, een C70 2.0D automaat, een XC60 D5 automaat, een S80 2.0D manueel gereden.
Volvo C70
Volvo S80
Volvo XC60
Van de S80 ben ik echter helemaal overtuigd, alvast toch in 2.0D versie met manuele versnellingsbak. Als de D5 ook in de S80 zo rauw zou klinken, en zolang de 5-pitter niet de nieuwe automaat krijgt, zou ik er nooit de meerprijs voor over hebben.
Wat de C70 betreft heb ik gisteren geen nieuwe mening gevormd : 't blijft een mooie wagen (wat mij betreft met een te kleine neus en dus een esthetisch onevenwicht met de toch erg grote achterkant), maar een zeer aangename coupé-cabriolet die de taak van het cruisen perfect uitvoert.
Effe de tweedehandsprijzen van de S80 in de gaten houden...
Volvo C70
Ik heb al enkele keren de Volvo C70 kunnen testrijden, en het waren altijd aangename ritjes. Ik heb al de D5 met automaat testgereden, deze keer was dus de 2.0D met automaat aan de beurt. De oude, archaïsche "Geartronic" 5-traps automaat die je nu nog aan de 5-cilinder diesel gekoppeld ziet werd vervangen door een nieuwe, moderne "Powershift" automaat ... en dat was broodnodig. De behoorlijk gedempte, zachte 2.0D werkt perfect samen met deze intuïtief schakelende, aangename versnellingsbak, en de C70 wordt daarmee een stille, zuinige, heerlijke cabrio-cruiser. Meer moet dat niet zijn.
Ik huiver nog altijd een beetje bij die grijze en bruingrijze interieurpanelen als je b.v. het mooie calcite lederkleur kiest (in plaats van dat interieur gewoon mooi zwart te houden), maar bon. De C70 is en blijft een knappe auto, al mocht 'ie voor mijn part de langere neus van de S80 krijgen, de auto hangt echt teveel "achterop" met z'n erg grote (lange) kont.
Werking van cabriodak van de C70 en het geluidcomfort bij gesloten dak zijn allebei voortreffelijk. Maar ... de minuscule koffer bij geopend cabriodak (vind je bij veel dergelijke auto's, niks nieuws onder de zon dus) wordt helaas niet geholpen door de bijna belachelijke "belaad modus" : door een druk op een knop op de kofferrand wordt die "brievenbus" waarlangs je de bagage in de koffer dient te krijgen, nauwelijks 10 cm groter en je dus nog niks meer dan een pull of een kleine handtas in de koffer krijgt. Op dat vlak is er duidelijke verbetering mogelijk...
Rest me nog m'n gevoel dat de C70 toch wat présence (voorzijde en opzij, alsook binnenin) mist om helemaal in de klasse van de A4/A5 cabrio, de '3 cabrio en de CLK cabrio mee te spelen. De personaliseringsmogelijkheden zijn zeer miniem, de kunststoffen zijn OK maar toch niet op 't niveau van de 3 Duitsers, en met z'n eerder bescheiden motorenpallet en (vooral) z'n verouderde automaat kan 'ie m.i. de koper van b.v. A5 cabriolet niet snel verleiden.
Volvo S80
De S80 heeft me gigantisch hard verrast, in louter positieve zin. Wat een auto! Zeer comfortabel, ondanks 17" met 245 een zeer zoet rolcomfort, perfect geluidgedempt, sublieme zetels (zetelverluchting is een verrassend aangename optie op zo'n warme dagen), boterzacht schakelende manuele versnellingsbak, zeer soepele 2.0D die eigenlijk voldoende kracht heeft om met zo'n grote auto comfortabel te cruisen, enorm ruim binnenin, gigantische koffer ... niks op aan te merken. Ben echt verrast, schitterende auto. En 'ie heeft - vind ik - een prachtige, discrete, chique lijn. Regelrechte voltreffer, die S80.
Zo'n S80 met V8 en AWD moet een fantastische machine zijn...
Volvo XC60
Langs de andere kant heeft de XC60 me hard teleurgesteld. De rauwe 5-cilinder diesel met de archaïsche automaat (die echt regelmatig de kluts kwijt raakt en alles behalve intelligent schakelt) kon me geenszins bekoren. Ofwel ligt het aan het model (XC60 geluidsdemping), ofwel was ik dat wat vergeten, maar de D5 maakt een erg rauw, en eigenlijk helemaal geen melodieus lawaai. De auto had nochtans al dik 20.000 km en was dus volledig ingereden. 't Was de 137 kW versie, en 'ie had voldoende pit, maar dan moet je het gaspedaal erg hard instampen omdat de automaat traag reageert, en bovendien laat de automaat niet toe om op al het koppel te rijden onderin de toeren : 'ie schakelt altijd, en vooral erg traag, terug, en bovendien gebeurt dat met een behoorlijke schok. Duidelijk nog altijd de oude automaat die ik testte in de C30 D5, en waarop ik zo hard afknapte. De manuele modus biedt geen uitkomst omdat die (vooreerst) ook een onlogische bediening heeft (opschakelen door te duwen, terugschakelen door te trekken), geen padles heeft op 't stuurwiel, en traag de commando's in actie omzet. Jammer. Die nieuwe Powershift moet dringend aan de 5-pitters worden gekoppeld.
Bovendien zijn de zetels in de XC60 van duidelijk mindere kwaliteit dan in de C70/S80 : weliswaar zacht en comfortabel bekleed, maar onvoldoende steun (zijdelingse steun is simpelweg nihil). De lederen bekleding was van zeer povere, skai-achtige kwaliteit en je schoof op 'n rund puntje aan 15 per uur zo van je zetel af ; het verraste me en ik zat dan ook niet op m'n gemak in die auto ondanks het grotendeels rustige tempo. Het predikaat "Volvo heeft altijd schitterend zittend meubilair" geldt alvast niet voor de XC60, wat mij betreft. De concessie-eigenaar aan wie ik die opmerking ook meedeelde, zei dat er verschillende lederkwaliteiten zijn en dat het bij die lederkwaliteit inderdaad pover is. Het leder in de S80 was alvast 10 keer zo aangenaam qua gevoel, zat beter, en zag er ook tien keer mooier uit, terwijl ik in de XC60 het gevoel had op skai te zitten (glad, blinkend, zeer grof onnatuurlijk gekorreld).
Nog een klein puntje van kritiek : de onlogische plaatsing van het radio/telefoonscherm en het navigatiescherm. Het laatste had bovenaan moeten zitten, en het eerste onderaan (zoals in zoveel andere Volvo's, het uitschuivende scherm zit perfect gepositioneerd).
Niet alles was negatief : de XC60 rijdt leuk, reageert aangenaam op het stuur, rolt niet al te hard in bochten (gelukkig, want anders zat ik bij elke bocht in 't deurvak). De achterpassagiers kloegen nooit over beperkte zitruimte, en als ik achter mezelf ging zitten had ik ook voldoende plaats.
De auto was voorzien van alle gimmicks die je je kon indenken, ook de optie die waarschuwt voor obstakels en desnoods automatisch remt. Het systeem diende nooit zelf te remmen, maar waarschuwde bij te dicht op de voorligger rijden altijd tijdig middels de rode LED's onderaan de voorruit wel. Nuttig? Wel als 'ie 'es voor je moet remmen en je anders op je voorligger zit, uiteraard. Maar 't is wel een beestig dure optie, eigenlijk.
De auto had een - de mode dicteert - uni witte buitenkleur en dat was om te wenen. Oogt cheap, en 't doet alle chic die de XC60 in zich heeft, dood. Steek 'm in een donkerder metallickleur en ik kan 'm best nog smaken, maar wit is écht een kleur voor camionetten en de zeldzame sportwagen, niks meer.
Gemengde gevoelens dus. Door het vergelijk met die fantastische S80 kwam de XC60 maar zeer bleekjes over, ik had echt 'n gevoel van "deze auto had zoveel beter kunnen zijn", zowel esthetisch (witte kleur), motorisch (rauwe 5-cilinder met te herziene automatische versnellingsbak) als qua comfort (voorzetels zonder enige zijdelingse steun en bekleed met ondermaats ogend en aanvoelend leder).Van de S80 ben ik echter helemaal overtuigd, alvast toch in 2.0D versie met manuele versnellingsbak. Als de D5 ook in de S80 zo rauw zou klinken, en zolang de 5-pitter niet de nieuwe automaat krijgt, zou ik er nooit de meerprijs voor over hebben.
Wat de C70 betreft heb ik gisteren geen nieuwe mening gevormd : 't blijft een mooie wagen (wat mij betreft met een te kleine neus en dus een esthetisch onevenwicht met de toch erg grote achterkant), maar een zeer aangename coupé-cabriolet die de taak van het cruisen perfect uitvoert.
Effe de tweedehandsprijzen van de S80 in de gaten houden...
Comment