FIAT Lovers

[Jocar]

FIAT OTTO VU (1952-1954)

Eind jaren veertig werkt Fiat aan de ontwikkeling van een grote sedan, met een zeventig graden tweeliter V8. Omdat die auto te zwaar en te langzaam blijkt, blaast men het project af. De motor blijft ongebruikt liggen totdat de technici hem besluiten te gebruiken voor een nieuw te construeren sportwagen. Die auto moet het visitekaartje van de firma uit Turijn worden, een verzameling van alle technische hoogstandjes binnen Fiat.
Zo ontstaat de Otto Vu (Italiaans voor 8V, een verwijzing naar de motor), die in 1952 op de Salon van Genève zijn debuut beleeft. Met dubbele carburateurs schopt de motor het tot 105 pk (later zelfs 115 – 127 pk met drie carburateurs en een hogere compressie). Het grotendeels uit lichtmetaal vervaardigde onderstel bezit rondom onafhankelijke wielophanging (voor het eerst bij een Fiat), die grotendeels is ontleend aan de voorwielophanging van de Fiat 1100.
De door Fiat zelf ontworpen carrosserie is in de windtunnel van de technische universiteit van Turijn fijngeslepen, met als gevolg een zeer aërodynamische koets. Daardoor kan de Otto Vu een voor die tijd astronomische topsnelheid bereiken van 190 km/h. De stalen koets is bevestigd op een buizenchassis. Tussen 1952 en 1954 bouwt Fiat 114 chassis’ van de Otto Vu, waarvan vele een speciale carrosserie krijgen aangemeten door Vignale, Ghia, Bertone en Pininfarina.

[Jocar]

[The Pretender]

Starring: Fiat 126.

[The Pretender]

[On_Slow]

FIAT OTTO VU (1952-1954)

Eind jaren veertig werkt Fiat aan de ontwikkeling van een grote sedan, met een zeventig graden tweeliter V8. Omdat die auto te zwaar en te langzaam blijkt, blaast men het project af. De motor blijft ongebruikt liggen totdat de technici hem besluiten te gebruiken voor een nieuw te construeren sportwagen. Die auto moet het visitekaartje van de firma uit Turijn worden, een verzameling van alle technische hoogstandjes binnen Fiat.
Zo ontstaat de Otto Vu (Italiaans voor 8V, een verwijzing naar de motor), die in 1952 op de Salon van Genève zijn debuut beleeft. Met dubbele carburateurs schopt de motor het tot 105 pk (later zelfs 115 – 127 pk met drie carburateurs en een hogere compressie). Het grotendeels uit lichtmetaal vervaardigde onderstel bezit rondom onafhankelijke wielophanging (voor het eerst bij een Fiat), die grotendeels is ontleend aan de voorwielophanging van de Fiat 1100.
De door Fiat zelf ontworpen carrosserie is in de windtunnel van de technische universiteit van Turijn fijngeslepen, met als gevolg een zeer aërodynamische koets. Daardoor kan de Otto Vu een voor die tijd astronomische topsnelheid bereiken van 190 km/h. De stalen koets is bevestigd op een buizenchassis. Tussen 1952 en 1954 bouwt Fiat 114 chassis’ van de Otto Vu, waarvan vele een speciale carrosserie krijgen aangemeten door Vignale, Ghia, Bertone en Pininfarina.

hemels

[The Pretender]

[Jocar]

FIAT X1/9 ( 1972-1988 )

Op Sicilië vindt eind 1972 de introductie plaats van de Fiat X1/9. In 1973 wordt het tweezits sportmodel met middenmotor – de opvolger van de 850 Spider – daadwerkelijk leverbaar. Geheel naar de trend in die periode naar veiliger open auto’s is de X1/9 voorzien van een afneembaar targa-dak. Het dakje weegt slechts vijf kilo en kan worden opgeborgen onder de kofferklep aan de voorzijde van de auto. Voor lange mensen biedt de X1/9 iets te weinig ruimte.
De vreemde naam kan volgens Fiat eenvoudig worden verklaard: X staat voor middenmotor, waarbij de 1 weer staat voor het eerste seriemodel met zo’n motor, waarvan het negende prototype uiteindelijk in productie is gegaan. Bent u daar nog?
Het frivole modelletje is ontworpen door Bertone en wordt ook bij de beroemde carrosseriebouwer gebouwd. De Fiat kan worden gezien als een goedkoper alternatief voor de Porsche 914. Bertone moet er honderd per dag gaan bouwen.
De aandrijving is minder sportief dan het uiterlijk doet vermoeden: de 1.290 cc krachtbron perst er 75 pk uit. Daarmee snelt de X1/9 weliswaar in 12,2 seconden van 0 naar 100 en ligt zijn top op 170 km/h, maar de roep om meer pk’s is hoorbaar. In 1978 wordt de X1/9 dan ook eindelijk uitgerust met een uit de Ritmo afkomstige 1,5-liter met 85 pk, gekoppeld aan een vijfbak.
In verband met de strenger wordende eisen in de USA wordt de X1/9 op diverse punten aangepast – zo krijgt hij bijvoorbeeld grotere bumpers. In 1982 wordt de gehele productie overgeheveld naar Bertone, die de X1/9 voortaan onder eigen naam aan de man brengt. De auto wordt echter nog gewoon via de Fiat dealers geleverd. In 1988 stopt de productie.

[Jocar]

[The Pretender]

[Jocar]

Zelfs de Ewings in 'Dallas' reden ermee

[The Pretender]

[On_Slow]

Zelfs de Ewings in 'Dallas' reden ermee

mensen wisten toen nog wat rijplezier was

[The Pretender]

Een nieuwe versie op Alfa 4c basis zou prima kunnen.

[The Pretender]

[The Pretender]

[Gixxer]

[The Pretender]

[The Pretender]

Fiat 131 Abarth drift praga Forza Motorsport 6.

[Gixxer]

Daar was ik zot van.

[Jocar]

MOGELIJK AFSCHEID VAN FIRE-BLOKKEN

'FIAT KOMT MET NIEUWE MOTOREN'

Fiat heeft tijdens het International Vienna Motor Symposium zijn toekomstplannen op motorengebied gepresenteerd. Het merk breidt zijn GSE-motorenfamilie spoedig uit met geblazen blokken.

Eind 2016 deed Fiat de basis van zijn Global Small Engine-motorenfamilie (GSE) uit de doeken, een nieuwe motorenfamilie die sinds begin vorig jaar in Zuid-Amerika wordt toegepast. Zo zijn de eerste GSE-krachtbronnen, volgens Duitse media 'Firefly' genoemd, te vinden in de Braziliaanse Uno, Mobi en Argo. Het betreft hier de N3-, en N4-motoren waarbij de eerste een 999 cc driecilinder is met twee kleppen per cilinder. Het blok levert, afhankelijk van de gekozen brandstof(benzine of ethanol) 72 of 77 pk. Het N4-blok, dat onder andere in de Argo te vinden is, is een 1.322 cc viercilinder, tevens met twee kleppen per cilinder. Die krachtbron levert in de basis 101 pk. Voor de Europese en Noord-Amerikaanse markt heeft Fiat van turboversies van de N3 en N4 bedacht.

Het gaat om de T3 en de T4. De T3, de 1.0 driecilinder, zou maximaal 120 pk en 190 Nm leveren, terwijl de T4, de geblazen 1.3, goed moet zijn voor maximaal 180 pk en 270 Nm. Daarmee lijkt het er sterk op dat Fiat langzaam maar zeker afscheid gaat nemen van de medio jaren tachtig gepresenteerde Fire-blokken (Fully Integrated Robotised Engine). Momenteel vinden we in bijvoorbeeld de Panda nog een 1.242 cc grote 69 pk sterke 1.2 met Fire-techniek. Ook de Tipo is nog te krijgen met een Fire-krachtbron, de 1.368 cc grote 1.4 die 95 pk levert. Overigens kunnen de T-Jet en MultiAirs worden gezien als doorontwikkelde Fire-blokjes.

Het is nog niet vastgesteld welke auto's van de nieuwe motoren gaan profiteren, maar we zetten er in elk geval op in dat we de nieuwe turboblokjes gaan vinden in auto's als de Jeep Renegade en diverse andere leden en afgeleiden van de Fiat 500-familie. Meer informatie over welke motoren in Europa verschijnen en welke ze gaan vervangen, volgt in een later stadium.

Bron: Autoweek