DAF-lovers

[Jocar]

DAF 600/750/30/31 (1959-1965)

In februari 1958 ziet de eerste Daf personenauto, de 600, het levenslicht. De introductie – na een relatief korte ontwikkelingsperiode van 3 jaar – op de Autorai van dat jaar slaat in als een bom. Eindelijk is er weer een echte Nederlandse auto op de markt. De revolutionaire Variomatic automatische versnellingsbak met variabele overbrenging (‘het pientere pookje’) valt ook in de smaak.
Met meteen al 4.000 orders overtreft de vraag de stoutste verwachtingen van Hub en Wim van Doorne, zodat besloten wordt, de geplande productie te verdubbelen. Desondanks worden de eerste exemplaren pas in maart 1959 aan klanten uitgeleverd. De door Daf zelf ontwikkelde tweecilinder boxermotor levert 22 SAE pk. De 600 is leverbaar als Standaard en Luxe.
In 1960 maken de ‘oortjes’ genoemde uitklappende richtingaanwijzers in de B-stijlen plaats voor normale knipperlichten in het front van de auto. Tevens worden de koplampen vergroot voor meer lichtopbrengst. De interne typeaanduiding van deze tweede serie – 22 – geeft via het eerste cijfer ervan een verwijzing naar het aantal SAE pk’s onder de motorkap, in dit geval 22. Deze interne codering is sindsdien steeds gehandhaafd.
In januari 1961 verschijnt de pick-up versie van de 600. In september 1961 volgen de Daffodil (type 30) en de 750 de 600 op, die daarnaast nog enkele jaren in productie blijft. Het grootste verschil met de 600 zit ‘m in de tot 746 cc vergrote motor, die voortaan 30 SAE pk levert (26 DIN pk). Daarmee komt Daf tegemoet aan de kritiek dat de 600 in heuvelachtig gebied te weinig vermogen heeft. De Daffodil is eigenlijk de luxere versie van de goedkopere 750 en wordt ontwikkeld met de Amerikaanse markt in het achterhoofd. Daffodil is het Engelse woord voor narcis, deze bloem staat dan ook in gestileerde vorm op de stuurwielnaaf. De bredere grille is voorzien van veel chroom, de achterlichten zijn groter uitgevoerd en bieden ruimte aan de optionele achteruitrijlamp. Ook een vouwdak behoort tot de leverbare extra’s.
Eén van de eerste Daffodils wordt geschonken aan het Koninklijk Huis. In 1963 worden de 750 en de Daffodil 30 opgevolgd door de gerestylede Daffodil 31. Voortaan worden alle Daf-modellen gesierd met de prestigieuze naam Daffodil. In 1965 krijgt het exterieur van de Daffodil een grote opfrisbeurt, het nieuwe design is van de hand van Michelotti. Op technisch vlak verandert er bij de nu Daffodil 32 genaamde auto weinig.

[Jocar]

DAF 33, 44, 55, 66 (1967-1976)

In 1967 werd het tijd voor een opvolger voor de Daf 750, die als Daffodil vanaf 1959 te koop was. Het werd de Daf 44. Ontwerper Michelotti had de typische Daf-kenmerken weten te behouden, maar kwam toch met een autootje op de proppen dat aanmerkelijk meer bij de tijd oogde. En was. Bovendien was hij een stuk groter, met twintig centimeter langere wielbasis. De zwarte strip vooraan, met links de typenaam 44, werd zeer modern gevonden. De tweecilinder boxermotor had nu 844 cc en leverde 34 pk. Een jaar later werd de 750 zelf ook gemoderniseerd en als 33 opnieuw in het leven geroepen. Technisch week hij weliswaar nog maar weinig af van de 750, maar hij sloot qua lijn beter aan op de 44. Ook nu weer was er de zwarte strip op de voorzijde. De 55, die eveneens in 1967 kwam, was de eerste Daf met een viercilinder aan boord. Deze motor was weliswaar niet door Daf zelf gemaakt (hij kwam uit de Renault10); hij was wel nog altijd gekoppeld aan het unieke aandrijfsysteem dat de Eindhovenaren Variomatic noemden: aandrijving op de achterwielen door middel van twee riemen. Dat systeem was dan wel uniek, maar het zorgde ook voor de nodige kritiek. ‘Truttenschudder met jarretelaandrijving’ schreef de pers, en dus besloot Daf te bewijzen dat het meer dan dat was. Een Daf 55 werd ingeschreven in de zware London-Sydney Marathon van 1968 met Rob Slotemaker aan het stuur. Verre van onverdienstelijk, want het autootje werd 17^e overall. Van de 55 verscheen dan ook onmiddellijk de Marathon, een snellere versie die werd vernoemd naar de overwinning in het London-Sydney-avontuur. Daarnaast kwam er een prachtige coupé-versie. Dafs laatste personenauto was de 66, die net als de 55 als sedan, coupé en Marathon werd geleverd. Deze zag er praktisch hetzelfde uit als de 55, maar had veel technische verbeteringen. In 1976 werd Daf overgenomen door Volvo, die de 66 nog jaren als Volvo 66 aan de man bracht.

[The Pretender]

Dat elektrische DAF verhaal is ook nooit van de grond gekomen.

[Jocar]

60 JAAR DAF 600

HOE EEN AUTO UIT EINDHOVEN HEEL NEDERLAND OP Z'N KOP ZETTE

Het is nu bijna niet meer voor te stellen, maar er was een tijd dat heel Nederland in de ban was van een nieuwe auto. Precies 60 jaar geleden werd op de AutoRAI de Daf 600 gepresenteerd. Het werd het begin van de enige grootschalige personenautofabrikant die Nederland ooit heeft gehad. Het was ook het begin van de continu variabele transmissie.

[Jocar]

EEN AUTO VOOR DE MASSA

ACHTERGROND: 60 JAAR DAF 600 (DEEL 1)

Het is nu bijna niet meer voor te stellen, maar er was een tijd dat heel Nederland in de ban was van een nieuwe auto. 60 jaar geleden werd op de AutoRAI de Daf 600 gepresenteerd. Het werd het begin van de enige grootschalige personenautofabrikant die Nederland ooit heeft gehad. Het was ook het begin van de continu variabele transmissie. Deel 1 van de geschiedenis van de Daf.

Het moet een gekkenhuis zijn geweest, toen op 13 februari 1958 de Daf 600 werd gepresenteerd op de AutoRAI. Duizenden mensen kwamen speciaal hiervoor naar het oude RAI-gebouw in de Amsterdamse Ferdinand Bolstraat. Natuurlijk, er werden wel auto's van buitenlandse merken gebouwd in Nederland, er werden Fiats geproduceerd in Amsterdam, Morrissen in Amersfoort en DKW's in Sassenheim, maar dat was assemblage. Nee, Daf was iets anders. De Daf 600 was de eerste echte oerhollandse – nou ja, Brabantse – auto voor de gewone man.

Het kwam allemaal door die twee broers uit Deurne, Hub en Wim van Doorne. Zij waren in de jaren 20 een smederij begonnen, in de jaren 30 een fabriek voor aanhangwagens en in 1949 begonnen ze vrachtauto's te bouwen. Hub van Doorne was het technisch genie van de twee. Hij bedacht regelmatig innoverende technische constructies. Zo had hij een systeem ontwikkeld om spoorwegcontainers te lossen en hij had de Trado ontwikkeld, een onafhankelijke wielophanging voor vrachtwagens met vier aangedreven achterwielen. In 1933 maakte DAF naam met een lichtgewicht oplegger voor vrachtwagens, die wel 40 procent lichter was dan de concurrentie. In totaal heeft Hub van Doorne meer dan honderd van dit soort vindingen uitgewerkt en gepatenteerd. Zijn broer Wim had het zakelijk inzicht. Hij zorgde dat al die vindingen werden uitgewerkt tot praktisch toepasbare producten waarmee Van Doorne's Aanhangwagen Fabriek in Eindhoven geld kon verdienen.

Een van de ideeën van Hub van Doorne was om een personenauto te ontwikkelen. Op zich was dat niet zo gek, in de eerste helft van de twintigste eeuw had zo ongeveer iedere dorpssmid en fietsenmaker in Europa wel eens de droom om een autofabriek te beginnen. Nederland was niet echt een land van autofabrikanten. Er zijn talloze pogingen gedaan, maar het aantal automerken dat er werkelijk toe doet in ons land, is op de vingers van één hand te tellen. Spyker is nog het verst gekomen. Dat merk had luxe, exclusieve auto's gebouwd die over de hele wereld beroemd waren. Maar ze waren duur en alleen weggelegd voor de rijken der aarde en in 1925 was Spyker ter ziele gegaan.

Van Doorne wilde iets anders: een auto voor de massa. Compact, praktisch, makkelijk te bedienen en vooral: betaalbaar. Tijdens de oorlogsjaren deed hij een eerste poging om zo'n wagentje te bouwen. Het werd een autootje voor één persoon, het was 75 centimeter breed en kon zo in iedere arbeiderswoning in de gang worden gestald. Achteraf kreeg dit karretje de bijnaam 'de Rijdende Regenjas'. Van serieproductie is het niet gekomen.

Na de oorlog is het voor de gebroeders Van Doorne geen haalbare kaart om personenauto's te gaan bouwen. Ze zijn veel beter thuis in vrachtwagens, omdat ze al jarenlang aanhangers en opleggers bouwen. Zo wordt de bedrijfsnaam veranderd in Van Doorne's Automobiel Fabriek en verschijnen in 1949 de eerste vrachtwagens van DAF, met de bekende, gestreepte grille.

In die naoorlogse jaren zijn er hoge importheffingen en vrachtwagens uit het buitenland zijn daardoor erg duur. De Nederlandse transportsector is dan ook dolgelukkig met de nieuwe Nederlandse truck. Ook het Nederlandse leger, dat weer van de grond af moet worden opgebouwd, is zeer geïnteresseerd. Dankzij de Marshall-hulp kan het leger bij DAF een order plaatsen ter waarde van 10 miljoen gulden. De fabriek aan de Geldropseweg in Eindhoven draait begin jaren 50 op volle toeren.

Als in 1955 Hub van Doorne weer de tijd vindt om aan zijn plannen voor een personenauto te werken, begint hij met een conventioneel ontwerp voor wat in die tijd een minicar wordt genoemd: een klein autootje met luchtgekoelde tweetaktmotor van zo'n 250 cc achterin, pendelassen achter en ruimte voor twee personen. Dergelijke autootjes werden destijds vooral in Duitsland gebouwd en waren het antwoord van de auto-industrie op de snel groeiende vraag naar mobiliteit. Minicars hielden feitelijk het midden tussen een auto en een motorfiets. Bekende minicars waren Maico, Champion en natuurlijk Goggomobil.

Van Doorne bespreekt zijn plannen met Ir. Joan van der Brugghen, de hoofdconstructeur bij DAF. Van der Brugghen ziet het plan niet zitten. Hij is bang dat de combinatie van pendelassen en de motor achterin zal resulteren in een beroerde wegligging. Bovendien wil hij dat er ook een bestelwagenversie van de nieuwe auto kan worden gebouwd. Hij komt daarom met een voorstel voor een driepersoons wagentje met de motor voorin. Uiteindelijk is het Wim van Doorne, de man met het zakelijk inzicht, die doordrukt dat het toch een volwaardige vierpersoonsauto moet worden.

Met die opdracht gaan de ontwerpers terug naar de tekentafel. Zo'n grote auto heeft meer dan 20 pk nodig, dus de constructeurs van DAF moeten een compleet nieuwe motor ontwikkelen. Ze kijken daarvoor de kunst af van andere fabrikanten, er worden motoren van diverse merken ingekocht die in het ontwerpcentrum van DAF uit elkaar worden gehaald. Het is een leerzame exercitie en het resultaat is een 590 cc viertakt tweecilinder, een luchtgekoelde boxermotor.

In september 1955 begint het werk aan het uiterlijk van de nieuwe auto. De nieuwe Nederlandse auto, waar iedereen in 1958 zo de mond van vol heeft, is niet ontworpen door een beroemd designhuis. Er is geen Italiaanse carrozzeria aan te pas gekomen. Er is geen Pininfarina bij betrokken, geen Ghia of Bertone. Nee, de Daf 600 is ontworpen door een nuchtere, Nederlandse industrieel ontwerper. Willem van de Brink heet hij, Hollandser kan het bijna niet. Hij heeft eerder gewerkt bij Fokker en is in 1950 naar de snel groeiende vrachtautofabrikant in Eindhoven gekomen.

Binnen een dag zet Van den Brink de eerste lijnen op papier van wat uiteindelijk de Daf 600 zal worden. Hij tekent de vormen van een middenklasse sedan op het formaat van een kleine auto. Voor zijn tijd wordt de vormgeving van de nieuwe Daf als zeer modern bestempeld, met de kleine vinnetjes naast de kofferbak, de lage motor en de 'wenkbrauwen' over de koplampen. De De Luxe-versie ziet er met zijn 'twotone' lak, verchroomde sierstrip over de volle lengte en whitewall-banden zelfs Amerikaans uit. Het bolle, ronde dak met de panoramische achterruit is niet zo modern, dat doet denken aan auto's uit midden jaren 50, zoals de Opel Olympia en de Renault Dauphine. Hoog is het dak wel, dus de heren kunnen hun hoed ophouden, en dankzij de smalle raamstijlen biedt het bovendien een riant uitzicht rondom.

[Jocar]

60 JAAR DAF 600 (DEEL 2)

Het is nu bijna niet meer voor te stellen, maar er was een tijd dat heel Nederland in de ban was van een nieuwe auto. 60 jaar geleden werd op de AutoRAI de Daf 600 gepresenteerd. Het werd het begin van de enige grootschalige personenautofabrikant die Nederland ooit heeft gehad. Het was ook het begin van de continu variabele transmissie. Deel 2 van de geschiedenis van de Daf 600.

Naarmate de ontwikkeling van de nieuwe Daf vordert, begint er informatie naar buiten te lekken. Zeker als in 1957 de fabriek start met het maken van proefritten met een prototype, draait de geruchtenmolen over de nieuwe, Nederlandse personenauto die in Eindhoven wordt gebouwd. Alle kranten schrijven erover en het blad AutoVisie, dat twee jaar eerder is opgericht, gaat op jacht om het nieuws uit Eindhoven te achterhalen. Nacht na nacht hebben journalisten door Brabant gereden om de rondrijdende Dafjes te betrappen. In september 1957 hebben ze beet en kan het blad een foto publiceren van de nieuwe Daf. Het prototype bleek de vorm van een stationcar te hebben en stond op het kenteken geregistreerd als 'Daf Junior'.

Maar dat was slechts een prototype. De uiteindelijke Daf 600 wordt op 13 februari 1958 getoond. Eigenlijk is DAF nog niet zo ver dat de auto al kan worden geproduceerd, maar het ontwerp is wel helemaal klaar. En DAF wil de AutoRAI van 1958 aangrijpen voor de introductie. Na alle publiciteit is het publiek flink warm gemaakt voor de nieuwe auto. Er komen massa's mensen naar het RAI-gebouw. Tijdens de onthulling op de stand van DAF klimmen sommige bezoekers zelfs op de auto's van aangrenzende stands om maar niets te hoeven missen. Veel belangstelling is er natuurlijk voor die bijzondere transmissie. Als later de eerste Dafjes op straat verschijnen, is het niet ongewoon dat er mensen naast geparkeerde exemplaren op hun knieën gaan liggen om die wonderbaarlijke Variomatic te kunnen bekijken. Maar het duurt wel even voordat de Daf 600 op de Nederlandse wegen verschijnt. Er was gehoopt op een jaarproductie van enkele duizenden, maar alleen al tijdens de AutoRAI worden er 4.000 bestellingen genoteerd.

Dat jaar wordt de Daf 600 niet alleen in Amsterdam gepresenteerd, maar ook op de autoshows van Genève, Parijs, Turijn en Londen. En overal verbazen pers en publiek zich over dat wonderlijke autootje uit Nederland met die bijzondere transmissie. Ondanks al die aandacht duurt het bijna een jaar voordat de eerste Dafs 600 daadwerkelijk aan hun eigenaren worden afgeleverd. In 1958 worden er slechts vier exemplaren in Nederland geregistreerd. In 1959 zijn dat er al 2.729 en in 1960 6.969, waarmee de nieuwe Daf een marktaandeel van 7 procent opeist.

Natuurlijk blijft het niet bij de Nederlandse markt, DAF wil dolgraag exporteren. Niet voor niets is de vormgeving van de Daf 600 geïnspireerd door de Amerikaanse stijl, al in 1959 gaan de eerste Dafjes de oceaan over. Daar blijkt trouwens wel een aanpassing voor nodig te zijn, de Amerikaanse overheid stelt zogeheten 'sealed beam'-koplampen verplicht. Die zijn groter dan de oorsprokelijke koplampen. Het blijkt efficiënter om vanaf april 1960 de nieuwe koplampen in alle nieuwe Dafjes te monteren.

Er komen meer aanpassingen. De 590 cc. tweecilinder is met zijn 22 pk wel erg traag, dus er wordt een 750 cc variant ontwikkeld. Die levert 30 pk en daarmee verbetert de acceleratietijd van 0 naar 80 km/h van 33 naar 20 seconden! Al in 1961 wordt de Daf 750 veel beter verkocht dan de oorspronkelijke Daf 600. Dat jaar komt er ook een luxere uitvoering met een andere interieur en een grote, verchroomde grille. Die variant krijgt de naam Daffodil, het Engelse woord voor narcis.

De ronde daklijn die Willem van den Brink de Daf 600 heeft meegegeven, is al snel aan modernisering toe. En deze keer wordt er wel een Italiaanse ontwerper in de arm genomen. Giovanni Michelotti is eind jaren 50 bekend als de ontwerper van de Triumph Herald en de sierlijke kleine BMW 700. Hij wordt door DAF binnengehaald om het ontwerp uit 1959 een facelift te geven.

De belangrijkste wijziging die hij in 1963 doorvoert, is de strakke, rechte daklijn. Vanaf dat moment wordt de Daf genoemd naar zijn aantal pk's: Daffodil 30. Later volgen 31 en 32, uiteindelijk eindigt dit model eind jaren 60 als Daf 33. Tegen die tijd zijn de grotere Daf 44, 55 en 66 verschenen, het zogeheten model B van DAF.

Het kleine model A, het Dafje met zijn kenmerkende tweepitter motorgeluid, blijft 15 jaar lang in productie, in verschillende gedaanten. Als in 1974 de Daf 33 uit productie gaat, zijn er sinds 1958 312.367 stuks van de kleine Daf gebouwd. Op het laatst van zijn leven wordt de Daf 33 niet meer zo bewonderd als in het begin. Hij staat nu bekend als de 'truttenschudder met jarretelaandrijving' en wordt vooral gekocht door dames, bejaarden en bejaarde dames. Dat doet de reputatie van Daf geen goed en in 1975 wordt de personenautofabriek van DAF opgeslokt door Volvo. Daarmee komt er een einde aan de enige echte volledig Nederlandse personenautofabriek van serieproductiemodellen.









ONTWIKKELD IN RECORDTIJD
De DAF-fabriek in Eindhoven was in de jaren 50 en 60 een plek waar mensen graag werkten. Van de directie, Hub en Wim van Doorne, is bekend dat ze veel aandacht hadden voor hun medewerkers. Er waren weinig managementlagen, het was een 'platte' organisatie waar beslissingen snel konden worden genomen. Het meest bijzondere aan de Daf 600 is dan ook dat hij in recordtijd is ontwikkeld. Het eerste werkoverleg over de nieuwe personenauto vond plaats op 15 februari 1955. Precies drie jaar later, op 13 februari 1958, werd de kant-en-klare auto aan het publiek gepresenteerd! Binnen drie jaar was de complete auto in eigen huis ontwikkeld. Niet alleen het design was van eigen hand, maar ook de motor was door DAF zelf ontwikkeld en natuurlijk was ook de Variomatic-transmissie in die drie jaar compleet uitgewerkt.

[The Pretender]

DAF 44 MIT VARIOMATIC (1973): FAHRBERICHT, TECHNIK-DER FÄHRT RÜCKWÄRTS SO SCHNELL WIE VORWÄRTS.

https://www.motor-talk.de/news/der-faehrt-rueckwaerts-so-schnell-wie-vorwaerts-t6454063.html

[Jocar]

Gisteren deze tegengekomen, ziet er nog gelikt uit,

[The Pretender]

Vergane Glorie.

[order66]

Mijn ouders en grootouders hebben ze allemaal gehad : 33 Dafodil, 44, 55, 55 Marathon rood met zilveren striping. Al die mensen hadden trouwens hun rijbewijs gekregen bij een doos waspoeder, vandaar de variomatic die erg in trek was

[jef]

Cool die beige 44 !

[bobo]

2 in 1 rit






Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Gixxer]

[Jocar]

Daf 66 Marathon Coupe (1976)

[Jocar]

edit.

[The Pretender]

[Gast]

Oldsmobile V8 met een dafje errond

[1023]

Moest er iemand interesse hebben in daf 33 in redelijke goede staat maar met opknapwerk aan , laat maar iets weten.

[Jocar]

edit.

[Jocar]