AUSTIN Lovers

[The Pretender]

Ik ben opgegroeid als kind achter in Britisch Leyland Producten.
Mijn Vader heeft in mijn klein kind tijd 2 Mini's gehad, een Cooper en een 1300 Jubilee, daarna 2 Austin Allegro's, eerst een model als op de foto, daarna nog een estate.

Kwam de foto tegen, wat weer herinneringen ophaalde van vroeger.

[Jocar]

'AUSTIN' METRO 1.3 MAGIC (1989)







De Mini Metro is een creatie van British Leyland die uiteindelijk tot 1990 werd verkocht, maar niet altijd onder de vlag van Austin. Zo werd Austin begin jaren tachtig steeds meer als een budgetmerk van de personenautoafdeling van British Leyland (Austin Rover Group van 1982) in de markt gezet en werd Rover naar voren geschoven als het luxueuzere alternatief. Uiteindelijk verscheen van de Metro niet alleen een luxueuze versie onder het Vanden Plas-label, ook kwamen er een sportiever ingestelde MG Metro én een bestelversie van: de Morris Metro (later weer Austin Metro 310). Vanaf 1987 werd de Austin Rover Group omgedoopt tot Rover Group en vanaf dat moment ging het complete modellengamma van Austin eigenlijk merkloos door het leven. Auto's als de Maestro, de Montego én ook de Metro kregen een nieuw logo op hun neus gedrukt, waarvan de vorm sterke overeenkomsten vertoonde met dat van Rover, al ontbrak de exacte merkaanduiding. De Maestro heette voortaan simpelweg Maestro en ook de Metro moest het simpelweg met puur en alleen zijn modelnaam doen: Metro. Het exemplaar op deze foto's stamt uit 1989 en is dan ook een 'merkloze' Metro met de Rover-achtige beeldmerken. Ook is het daarmee een exemplaar van na de in 1984 doorgevoerde facelift waarbij niet alleen het interieur, maar ook de snuit van de Metro werd gemoderniseerd.

[The Pretender]

www.axesent.com

AUSTIN Allegro ver A scraps

[Atenza]

[Atenza]

[Jocar]

Austin Allegro 1,3 Super (1975)

[bobo]

vandenplas 1500

[Jocar]

Original and Unrestored Austin-Healey Sprite | Jay Leno's Garage

[bobo]

Goeie eye-catcher die eerst


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Jocar]

ZELFS EEN PRATEND DASHBOARD KON DE AUSTIN MAESTRO NIET REDDEN

AFLEIDINGSMANOEUVRE VOOR OVERJARIG MODELLETJE

Het digitale dashboard van de Austin Maestro moest de troef worden van de compacte middenklasser die begin 1983 kwam. Hoe houd je een model dat drie jaar te laat op de markt arriveert toch een beetje fris en fruitig?

Het ontwerp van de Austin Maestro dateert van 1977. De middenklasser moet begin 1980 in de showrooms verschijnen maar is uiteindelijk pas begin 1983 klaar. Het is het bekende British Leyland-liedje: verkeerde beslissingen en mismanagement zorgen voor jaren vertraging. Het gevolg: de Maestro is al gedateerd voordat hij in de showroom verschijnt. Austin moet dus op zoek naar een afleidingsmanoeuvre, om te verbergen dat de Maestro eigenlijk een overjarig modelletje is.




Austin Maestro kreeg LCD en pratende boordcomputer

Austin vindt de oplossing in drie letters, die in de vroege jaren 80 een magische klank hebben: LCD. De Maestro, althans de duurste uitvoering, krijgt een heus digitaal dashboard. De sprekende boordcomputer die Austin eraan vastschroeft is zelfs een wereldprimeur, en de overjarige Maestro is in één klap helemaal bij de tijd. De reclameafdeling van Austin is buiten zinnen van opwinding, en verzint ter plekke een introductieslogan: Miracle Maestro.

De boordcomputer kent maar liefst 32 woorden, die worden ingesproken door de Nieuw-Zeelandse actrice Nicolette McKenzie. Technici zetten haar stem via synthesizers om in commando’s voor de boordcomputer. Die meldt vervolgens, op typisch Engelse wijze, in keurige volzinnen wat er gaande is.




Renault troeft Miracle Maestro af

Begin 1983 is Maestro eindelijk af. De Miracle Maestro-foldertjes liggen netjes opgestapeld te wachten op de grote dag: 1 maart 1983, de dag waarop Austin de wereld gaat verbazen met technologisch wonder dat Maestro heet. Maar dan, op 23 februari, onthult Renault ineens een nieuw model. Het is de 11 TSE Electronique, een opgedirkte 11 met een digitaal dashboard en … een sprekende boordcomputer.

Staking, rammelen en kraken

Vanaf dan gaat het rap bergafwaarts met de Maestro. Binnen een maand na introductie legt een staking de fabriek plat, waardoor Austin op een cruciaal moment ruim 9.000 Maestro’s verliest. Ondertussen ontpopt het revolutionaire dashboard zich tot het echte mirakel van de Maestro. Tussen het rammelen en kraken van het goedkope plastic door klinken te pas en te onpas meldingen van niet-bestaande problemen. Hoogtepunt: de testrijder die een MG Maestro op zijn kop in een greppel legt. Terwijl de arme man zich probeert te bevrijden hoort hij de blikkerige stem van Nicolette: "Warning. A fault has been detected. Pull over and have the oil level checked …"

Nee, een meesterwerk was het niet, die Maestro.

[Jocar]

WAAROM DE AUSTIN MAXI METEEN EEN HOOFDPIJNDOSSIER WAS

WAT PORTIEREN AL NIET VOOR EEN AUTO KUNNEN DOEN

Als je terugkijkt in de autogeschiedenis naar opmerkelijke zaken kom je opvallend vaak bij Austin of een van de andere voormalige Engelse merken uit. Dit keer is het de Austin Maxi. Waarom had die bijvoorbeeld zo'n gekke lange wielbasis waardoor hij helemaal uit verhouding was getrokken?

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: de Maxi is bepaald geen grootheid. Het verhaal begint met de Austin 1800, ook wel bekend als Landcrab. Die is bedoeld als opvolger van de Austin Cambridge, maar valt uiteindelijk een stuk groter uit dan gepland. De Cambridge blijft leverbaar, maar maakt geen schijn van kans tegenover de succesvolle Ford Cortina.


Austin 1500 moest portieren van de Landcrab krijgen


In 1965 start Austin/Morris de ontwikkeling van een nieuwe middenklasser, de 1500. Met nieuwe motoren, voorwielaandrijving en een vijfbak moet die gehakt maken van de Cortina. Austin denkt er maar liefst 6.000 per week te kunnen verkopen en plant op basis daarvan forse investeringen. De 1500 is zo belangrijk voor Austin/Morris dat hoogste baas George Harriman zich er persoonlijk mee bemoeit. Hij bepaalt dat de 1500 gebruik moet maken van de portieren van de Landcrab, net zoals de Austin 3000 en de Bentley Bengal en Rolls-Royce Rangoon (prototypen voor instapmodellen van de chique merken) dat doen.


Portieren zorgden voor enorme wielbasis


Een desastreus besluit, want de vorm van de portieren is zeer bepalend. Zelfs de designers zien nauwelijks verschil tussen de eerste prototypen van de 1500 en de drie jaar oude Landcrab. De portieren zorgen bovendien voor een enorme wielbasis, waardoor de 1500 een stuk langer wordt dan de Cortina. Austin probeert het probleem op te lossen door de overhang van de neus en de kont zo klein mogelijk te maken. Dat maakt de bagageruimte weer slecht toegankelijk, wat uiteindelijk leidt tot de vijfde deur. Dat is een schrale troost, want het lukt niet om van de 1500 een aantrekkelijke wagen te maken. Het geklungel haalt al voor de introductie de pers met de gênante kop ‘Styling troubles delay new BMC saloon’.


Austin Maxi, hij had een vijfde deur maar dat was aanvankelijk niet de bedoeling.


Austin in British Leyland


Ondertussen is Austin/Morris opgegaan in British Leyland. De nieuwe koers betekent dat de directe concurrentie met Ford wordt vermeden. Maar er zijn te veel investeringen gedaan om de stekker nog uit het project te trekken. British Leyland draait de vierdeurs Morris-versie de nek om, geeft de hatchback nog een last-minute-facelift en stuurt hem de markt op als Austin Maxi. Het is direct een hoofdpijndossier. De motor is te licht en de via kabels bediende vijfbak is een regelrechte ramp. Het interieur is kaal als een kippenhok, om voldoende afstand te houden tot de duurdere, maar niet ruimere Landcrab. En dan dat uiterlijk …

Van de 6.000 geplande Maxi’s per week komt niets terecht. In zijn absolute topjaar haalt hij nauwelijks de 1.500. Wat een setje portieren al niet kan veroorzaken …

[Jocar]

Austin-Healey 3000 Mark III BJ8 (1967)

[Jocar]

The Austin 3L Story