Indien dit uw eerste bezoek is, check dan eerst de FAQ door op bovenstaande
link te klikken. Mogelijk moet u register
vooraleer u kan posten: klik op de 'registreren'-link hierboven om verder te gaan. Om berichten te lezen kiest u het forum dat u wenst te bezoeken in bovenstaande lijst.
Ik heb de mijne een maand of 2 geleden gekregen. Is nog de oudere versie, maar ik ben blij dat ik niet gewacht heb. Ik vind mijn autootje (ook rood) toch net iets mooier als de nieuwe versie. De achterkant is rechter en ik vond hem zo mooier.
Ik heb de mijne een maand of 2 geleden gekregen. Is nog de oudere versie, maar ik ben blij dat ik niet gewacht heb. Ik vind mijn autootje (ook rood) toch net iets mooier als de nieuwe versie. De achterkant is rechter en ik vond hem zo mooier.
Ik heb de mijne een maand of 2 geleden gekregen. Is nog de oudere versie, maar ik ben blij dat ik niet gewacht heb. Ik vind mijn autootje (ook rood) toch net iets mooier als de nieuwe versie. De achterkant is rechter en ik vond hem zo mooier.
Proficiat!
Vind de nieuwe toch ook niet beter dan het vorige model. Dat was nu eens een facelift die niet nodig was...
De nieuwe Suzuki Swift lijkt verdacht veel op zijn voorganger, maar onderhuids is het een compleet nieuwe auto. De Japanners stelden zichzelf tot doel om het weggedrag nog sportiever te maken en de CO2-uitstoot te verlagen. Is deze missie geslaagd?
Waarom zou je iets dat gewaardeerd wordt, veranderen? Dat moet de gedachtegang van de Suzuki-designers zijn geweest toen ze met de Swift aan de slag gingen. Hoewel het onderstel en elk carrosseriepaneel nieuw zijn, zie je dat nauwelijks. Die strategie mag werken voor een merk als Mini, in het geval van de Swift komt het vooral behoudend over. Maar de ‘giant Suzuki’ ziet er weer goed uit, met zijn zwarte A-stijlen, ‘zwevende’ dak, brede schouders en gedrongen vorm. Inmiddels zijn we bij de vierde generatie van de compacte Japanner beland, die wederom in Hongarije wordt geproduceerd. Ook in eerste instantie moeilijk te ontdekken: de Swift is wederom wat gegroeid. De wielbasis nam toe met vijf centimeter, de wagenlengte zelfs met een relatief forse negen centimeter. Toch daalde het gewicht van de driedeurs basisversie van 980 naar 960 kilo, vooral door toepassing van lichtgewicht materialen. In technisch opzicht blijft verder veel hetzelfde. De opzet van het onderstel is ongewijzigd met McPherson-veerpoten vóór en een semi-onafhankelijke wielophanging achter, hoewel achter de stabilisatorstang verdween. Toch zijn de rolbewegingen aan de achterzijde volgens het merk met 25 procent verminderd.
Directer
Tijdens het rijden zijn de veranderingen duidelijk te merken. Zo voelt de besturing vooral rond de middenstand directer aan dan voorheen. De overbrenging is bij korte stuurbewegingen sneller dan bij grotere stuuruitslagen, wat de reactiesnelheid ten goede komt. De elektrische stuurbekrachtiging geeft echter nog altijd een wat kunstmatig gevoel. De Swift voelt lekker handzaam aan en het stuur geeft de bevelen snel genoeg door, maar de communicatie kan beter. Toch is de wegligging perfect. Hij laat zich welwillend door bochten sturen en biedt daarbij voldoende grip en een veilig gevoel. De rijeigenschappen doen wat volwassener aan dan bij de vorige generatie. Hij laat zich minder tot spelen verleiden en is daardoor niet meer zo kwikzilverig als zijn voorganger, maar evengoed nog steeds een auto die in is voor enthousiast bochtenwerk.
Het knappe is dat de Swift dat combineert met ’n verrassend comfort. ’t Harmonieuze onderstel rekent effectief af met zowel korte als langere oneffenheden en de bijna Duits-stevig aandoende voorstoelen ondersteunen het lichaam uitstekend. De zit is prima, met voldoende zijdelingse steun en een zitting die ook voor langere bovenbenen voldoet. Het stuur voelt lekker aan en laat zich over een groot bereik in lengte en hoogte verstellen, wat het vinden wat een prettige zitpositie vergemakkelijkt. Ruimte is er ook voldoende, maar achterpassagiers komen er nog altijd wat bekaaid vanaf. De Swift is zeker niet de ruimste auto in zijn klasse. Op de achterbank komen langere mensen al snel in het gedrang. Ook de kofferbak doet overigens niet erg ruim aan. Suzuki noemt nog geen cijfers, maar veel inhoud lijkt de bagageruimte niet te hebben. Bovendien is de tildrempel fors, zelfs behoorlijk hoger dan bij de vorige generatie. Volgens de technici van het merk wordt zo de carrosseriestijfheid verhoogd.
Het dashboard van de nieuwe Swift is niet meer zo consequent ‘back to basics’ als bij zijn voorganger, maar het ziet er leuk en verzorgd uit en zou zelfs in een auto uit het C-segment niet misstaan. Alle bedieningselementen zitten op een logische plek en de belangrijkste draaiknoppen zijn lekker groot. Details als de aluminiumkleurige omlijsting van de snelheidsmeter en toerenteller, alsmede de sierstrips halverwege het dashboard en de deuren, zorgen voor een volwassen uitstraling. Helaas vallen de gebruikte materialen bij een nadere bestudering tegen. Net als voorheen is namelijk vooral hard plastic gebruikt voor het boven- en onderdeel van het dashboard.
Toeren maken
Suzuki heeft van de modelwisseling gebruikgemaakt om meteen het motorengamma flink uit de dunnen. De 1.5 ruimt het veld en de 1.3 benzine wordt opgevolgd door een iets compactere 1.2 met variabele kleptiming, maar zonder directe benzine-inspuiting in tegenstelling tot menig concurrent. De viercilinder heeft ondanks zijn kleinere cilinderinhoud een tandje meer vermogen, namelijk 94 pk. Voor ’n turboloze 1.2 best een indrukwekkend getal, al moet je flink wat toeren maken om het vermogen eruit te halen. Onder de 3.000 tpm gebeurt er namelijk weinig. Het koppel nam ten opzichte van de 1.3 ook licht toe. Met 118 Nm heeft hij twee newtonmeters meer dan voorheen, al levert hij die ook bij 600 toeren meer dan de 1.3.
Hoewel een start-/stopsysteem alleen als optie leverbaar is en een systeem dat de remenergie opslaat schittert door afwezigheid, claimt Suzuki een fors gedaalde CO2-uitstoot: namelijk 116 g/km in plaats van de 140 g/km die de 1.3 liet noteren. Wat het daadwerkelijke verbruik betreft, houden we echter een flinke slag om de arm tot we de Swift aan een test kunnen onderwerpen. Overigens keert de 1,3-liter dieselmotor van Fiat niet terug op de Nederlandse markt, omdat er onvoldoende vraag naar was. Wel fluisterde een Suzuki-medewerker ons toe dat er volgend jaar een nieuwe Swift Sport komt, hoogstwaarschijnlijk weer een 1.6.
Rumoerig
Op de snelweg valt op dat de Swift nog altijd rumoerig is. Bij 100 km/h is het nog goed uit te houden, maar bij 120 km/h maakt de 1.2 hoorbaar flink wat toeren en komt het verlangen naar een zesversnellingsbak op. Ook is er behoorlijk wat windgeruis rond de groot uitgevallen buitenspiegels waarneembaar. Die dragen echter wel bij aan de uitstekende overzichtelijkheid. De dode hoek achter is klein en de A-stijlen zitten evenmin storend in beeld.
Het rijcomfort is, ook op hogere snelheden, goed te noemen en een significante verbetering ten opzichte van de voorgaande generatie Swift. Het is alleen te betreuren dat de motor zo weinig vlees op de botten heeft. Bij het minste of geringste moet je bij gebrek aan voldoende trekkracht terugschakelen. Niet dat dit met de uiterst prettig schakelende vijfbak een straf is, trouwens. De pook laat zich met kleine polsbewegingen loodsen. Maar het is wel jammer dat elke schakelactie van ’n goedkoop ‘klik-klak’-geluid vergezeld gaat.
Wanneer de Swift in september als drie- en vijfdeurs bij de Nederlandse Suzuki-dealers staat, krijgt hij een uitrusting mee met onder meer zeven airbags (waaronder een knie-airbag) en ESP. Als optie is een Style-pakket verkrijgbaar met onder meer 17-inch lichtmetalen velgen, grotere bumpers, een uit de kluiten gewassen achterspoiler en een sportiever aangekleed interieur. Wat de nieuwe Swift gaat kosten is op dit moment nog niet bekend.
Een "echte" autoliefhebber is voor mij iemand die alle soorten wagens kan waarderen.
2018 - Mercedes A200 (163 pk) AMG-line in Iridium Zilver
Comment