Tweet
Gereden: Dacia Sandero
Dacia heeft met de Sandero zijn weg gevonden naar de Nederlandse autokoper. Gaat de nieuwe Sandero hetzelfde pad bewandelen? We rijden de eerste meters met Dacia's nieuwe budgetwapen.
Om de Sandero ook in de toekomst een budgetalternatief voor auto’s als de VW Polo te laten zijn, heeft Dacia het model vernieuwd. Voor het uiterlijk is een prominente plaats ingeruimd voor het nieuwe familiegezicht, dat we voor het eerst op de Lodgy zagen. Maar er zitten natuurlijk ook belangrijke veranderingen onderhuids. In Nederland wordt de Sandero vanaf volgende maand leverbaar met één motorvariant, maar da’s geen slechte keuze. Onder de kap ligt namelijk de 0,9-liter driecilindermotor van 90 pk die onlangs z’n debuut maakte in de nieuwe Clio. Daarin werkt-ie al enthousiast. En ook in de Dacia presteert-ie goed. Helaas is de CO2-uitstoot van het motortje in de Sandero hoger dan in de Clio, mede vanwege het ontbreken van een start-stopsysteem in de Roemeen, waardoor je geen 14 maar 20 procent van de prijs bij je inkomen moet optellen. Zolang je het toerental maar boven de 2.500 tpm houdt, rijd je de Sandero op koppel, waardoor-ie lekker soepel presteert. Als je echt haast hebt, moet je flink doorhalen, maar dat is voor dit toerenblokje geen probleem. Dan merk je wel dat je met een budgetauto onderweg bent. In de Sandero is volgens de fabrikant weliswaar aan het weren van motorgeluiden uit het passagierscompartiment gewerkt, maar kennelijk schiet het isolatiemateriaal toch te kort. Bij accelereren is hij duidelijk luidruchtiger dan de Clio.
Hellen maar
Rijden doet de Dacia vooral gemoedelijk met z’n onderstel dat voor een belangrijk deel in gemodificeerde vorm afkomstig is van de vorige Sandero. Hij gaat vrij nadrukkelijk op een oor hangen in een bocht, maar de wielen verliezen niet snel contact met de weg. En op lange afstand is-ie voldoende comfortabel. Sturen en schakelen gaat helaas nog altijd tamelijk vaag en met weinig gevoel. De Sandero is in z’n jongste verschijning nog steeds geen riant uitgerust model. Maar de eerste karigheid is er wel af. Een verstelbaar stuurwiel blijft een optie, maar tegenwoordig is tevens een heus multimediasysteem leverbaar, compleet met navigatie. Van de Sandero levert Dacia ook weer een gespierder ogende Stepway-variant, die in februari volgend jaar verschijnt.
Dacia heeft met de Sandero zijn weg gevonden naar de Nederlandse autokoper. Gaat de nieuwe Sandero hetzelfde pad bewandelen? We rijden de eerste meters met Dacia's nieuwe budgetwapen.
Om de Sandero ook in de toekomst een budgetalternatief voor auto’s als de VW Polo te laten zijn, heeft Dacia het model vernieuwd. Voor het uiterlijk is een prominente plaats ingeruimd voor het nieuwe familiegezicht, dat we voor het eerst op de Lodgy zagen. Maar er zitten natuurlijk ook belangrijke veranderingen onderhuids. In Nederland wordt de Sandero vanaf volgende maand leverbaar met één motorvariant, maar da’s geen slechte keuze. Onder de kap ligt namelijk de 0,9-liter driecilindermotor van 90 pk die onlangs z’n debuut maakte in de nieuwe Clio. Daarin werkt-ie al enthousiast. En ook in de Dacia presteert-ie goed. Helaas is de CO2-uitstoot van het motortje in de Sandero hoger dan in de Clio, mede vanwege het ontbreken van een start-stopsysteem in de Roemeen, waardoor je geen 14 maar 20 procent van de prijs bij je inkomen moet optellen. Zolang je het toerental maar boven de 2.500 tpm houdt, rijd je de Sandero op koppel, waardoor-ie lekker soepel presteert. Als je echt haast hebt, moet je flink doorhalen, maar dat is voor dit toerenblokje geen probleem. Dan merk je wel dat je met een budgetauto onderweg bent. In de Sandero is volgens de fabrikant weliswaar aan het weren van motorgeluiden uit het passagierscompartiment gewerkt, maar kennelijk schiet het isolatiemateriaal toch te kort. Bij accelereren is hij duidelijk luidruchtiger dan de Clio.
Hellen maar
Rijden doet de Dacia vooral gemoedelijk met z’n onderstel dat voor een belangrijk deel in gemodificeerde vorm afkomstig is van de vorige Sandero. Hij gaat vrij nadrukkelijk op een oor hangen in een bocht, maar de wielen verliezen niet snel contact met de weg. En op lange afstand is-ie voldoende comfortabel. Sturen en schakelen gaat helaas nog altijd tamelijk vaag en met weinig gevoel. De Sandero is in z’n jongste verschijning nog steeds geen riant uitgerust model. Maar de eerste karigheid is er wel af. Een verstelbaar stuurwiel blijft een optie, maar tegenwoordig is tevens een heus multimediasysteem leverbaar, compleet met navigatie. Van de Sandero levert Dacia ook weer een gespierder ogende Stepway-variant, die in februari volgend jaar verschijnt.
Comment