Citroën C4 Cactus

[gpdude]

Toffe wagen!
Alles wat niet 13 in een dozijn is, kan mijn goedkeuring wegdragen. Brengt weer wat leven op de weg.

[Jocar]

Rij-impressie: Citroën C4 Cactus

Afgelopen herfst toonde Citroën een concept waarvan ze beloofden dat die bijna ongewijzigd in productie zou gaan. Nou horen we dat soort beloftes wel vaker, maar waarmaken zien we een stuk minder vaak gebeuren.

Dromen blijven dromen, concepts blijven concepts. Maar soms glipt er een door de mazen van de scheidswand tussen fictie en werkelijkheid door. De Citroën C4 Cactus is daar een voorbeeld van. Vrijwel alle gekkigheid van het showmodel heeft het productiestadium gehaald en daardoor staan we vandaag tegenover een auto die je niet gauw met welk andere model dan ook zult verwarren. Het is bovendien een auto die zich niet in hokjes laat duwen, tenminste niet in de hokjes die wij hebben gebouwd om de automarkt in te delen. Om verwarring te scheppen noemt Citroën hem C4 en daarmee hoort de Cactus in het vakje van het C-segment, waar we de Golf, Focus en Astra hebben opgeborgen. Maar haal je de bovenkant van de Cactus af, dan zie je dat hij op het onderstel van de C3 staat. Citroën roept dan wel heel trots dat de C4 Cactus tweehonderd kilo lichter is dan de gewone C4, maar de C4 Cactus is helemaal geen C4.
Toegegeven, de Cactus heeft wel het formaat van een volwaardige C-segmenter en dat brengt ons bij de kern van de zaak: een relatief grote auto tegen een relatief lage prijs. In feite het idee achter Dacia, maar anders dan bij de Roemenen met een laagje smuk en emotie. In de verte is dit de Eend van onze tijd, maar dan wel met een stevig vetrandje. Het begon allemaal met de C-Cactus, die in 2007 onder de Frankfurter spots stond te schitteren. Zes jaar later, toen we hem allemaal lang en breed waren vergeten, stak de Cactus opnieuw zijn stekelige kop op. De herziene concept, die inmiddels gewoon Cactus heette, was een stuk minder extreem dan de C-Cactus, maar nog steeds behoorlijk maf en hoewel Citroën tijdens de IAA 2013 beloofde dat de productieversie amper zou afwijken, namen wij die belofte met een flinke korrel zout. We hebben de beelden uit september 2013 er weer even bij gepakt en geven ruiterlijk toe: Citroën heeft wel degelijk woord gehouden. Zoek de tien verschillen: het is nog maar de vraag of je tot tien komt.. We maken onze eerste kilometers in Amsterdam, de stad die wordt gedomineerd door autohaters, pizzabezorgers en rode broeken in snoeken; in de C4 Cactus voel je je hier alsof je met de Enterprise door Middle Earth reist.

Lappen rubber
Een van de stijlelementen op de concept waarvan we ons vorig jaar afvroegen of ze het productiestadium zouden bereiken, kunnen we vandaag aanraken. De Airbumps zijn blijven zitten en vormen een zacht, beschermend schild op de auto heen. Je kunt kritische vraagtekens zetten bij de zin van het afdekken van lak die door die afdekking nooit zal worden aanschouwd, maar natuurlijk moeten die lappen rubber met luchtkussens ook bijdragen aan het bijzondere uiterlijk en dat doen ze. Bovendien kan Citroën weer een streepje toevoegen aan hun lijstje uitvindingen. De Cactus staat van zichzelf al hoog op de poten, de dikke donkere randen rond de wielkasten versterken dat beeld en dat geldt ook voor de relatief lage raampartij. Dat laatste veroorzaakt overigens, in samenwerking met de Brera-achtige C-stijl, een nogal beperkt zicht naar achteren.
En dat brengt ons bij het interieur. Ook daar heeft een heel typisch stijlelement de snoeischaar overleefd en dan hebben we het over de voorbank. Tenminste, wanneer je voor de ETG (Efficient Tronic Gearbox, ofwel de automaat) kiest, want alleen dan kan de bediening van de transmissie naar het dashboard verhuizen. Wij rijden de handgeschakelde versie, dus hebben gewoon twee voorstoelen. Wat heet, gewoon: het zijn opvallend brede exemplaren, waarmee Citroën toch nog een beetje aan oude vervlogen tijden wil herinneren, iets wat ook de leren deurgrepen moeten doen en de riempje-achtige sluitingen van het dashboardkastje. Verder is het interieur allesbehalve retro. De klokken zijn vervangen door een hoekig, langwerpig lcd-display. Het wekt de indruk in hoek verstelbaar te zijn, maar dat is het niet. Opvallend is het ontbreken van een toerenteller. Die is, zelfs op de duurste uitvoering, wegbezuinigd. Citroën vindt dat wij genoeg hebben aan een schakelindicator. Het grotere, centrale display herbergt bijna alle functies en dat betekent dat je net als in de C4 en een aantal Peugeots een aantal menu’s door moet voordat je zoiets basaals als de temperatuur in kunt stellen. Geniaal in al hun eenvoud zijn de zwarte noppen bovenop het dashboard. Het lijkt een zinloos stijlelement, maar ze houden je smartphone keurig vast, zelfs bij een wat stevigere rijstijl. En mocht je onverhoopt als bijrijder bij een ongeval betrokken raken, hoef je je gsm’etje na afloop niet tussen je kaken uit te peuteren want de passagiersairbag zit in het dak verwerkt om meer bergruimte te creëren. Dat is zeker gelukt, maar betekent wel dat lange mensen al gauw tegen de daklijn of de zonneklep aan kijken. En waar die zonneklep bij een frontaaltje terecht kan komen.. De stuurkolom is in hoogte, maar niet in diepte verstelbaar.

Meer hoofdruimte
De ruimte achterin valt gerelateerd aan de buitenafmetingen wat tegen, hoewel we daar bij moeten aanmerken dat onze auto het optionele panoramadak heeft. Laat je dat weg, dan win je twee centimeter hoofdruimte en dat is aanzienlijk. Dat doet natuurlijk niets aan de ook wat beperkte beenruimte. Twee bespaarpuntjes achterin zijn de klapraampjes. Normaal te openen ruiten zitten er niet in, ongeacht de uitvoering en datzelfde geldt voor een in delen neerklapbare achterbank. De rugleuning gaat alleen maar in zijn geheel plat en dat is nog best een toer, omdat je aan beide kanten tegelijk de knoppen in moet drukken. En omdat de zitting niet omhoog kan, krijg je geen vlakke laadvloer. Met 358 liter is de kofferruimte netjes.
Klapraampjes, geen toerenteller, geen diepteverstelling van het stuur; het klinkt allemaal wat karig, maar dat komt mede doordat Citroën deze auto met zijn afmetingen naar het C-segment duwt. Prijstechnisch zit hij bij de B-tjes en dat moet natuurlijk ergens vandaan komen. Maar ook hier zit de marketingafdeling van Citroën niet stil, want ze verkopen het als gewichtsbesparing. Elf kilo voor de uitzetraampjes, zes voor de achterbank, nog eens zes met het glazen dak, anderhalf kilo met een kleiner ruitensproeierreservoir (wat weer kan dankzij efficiëntere sproeiers). Een slimme berijder draagt zelf bij met een juiste timing van zijn stoelgang.
In dat perspectief moeten we ook naar het rijden kijken. Gemeten aan het C-segment is het geen hoogvlieger, maar voor een klasse lager is de rijbeleving heel behoorlijk. Het onderstel is lekker comfortabel, maar beslist niet te zacht. De elektrische stuurbekrachtiging voelt tamelijk kunstmatig en wat licht aan, maar de besturing is niettemin scherp genoeg. We rijden eerst met de 82 pk sterke driecilinder. Die presteert aardig, mede omdat de Cactus leeg maar iets meer dan duizend kilo weegt. Probeer hem dan wel echt ruim boven de 2.500 toeren te houden. We rijden ook nog even een stukje met de sterkere versie, hetzelfde blok met 110 pk en die heeft dan ook net even dat extra bite. Deze motorisering komt overigens pas in november op de markt.

[Jocar]

[Jocar]

[Gast]

How About a Citroen C4 Cactus Sport?

http://www.carscoops.com/2014/11/how-about-citroen-c4-cactus-sport.html

[knight-rider]

Ziet er beter uit dan het origineel.
Maar de aanhangers van het model gaan dit niet graag zien.

[BertVS]

Ik vind dit een erg geslaagd ontwerp. Anders dan alle andere wagens die rondrijden en blijkbaar erg zuinig ook. Zo'n wagen hoort dan ook in een 'apart' kleurtje rond te rijden, en die heeft Citroën ook voorzien. Ik zie er nu af en toe één rijden, ben benieuwd of dit een verkoopstopper wordt of een flop...

[knight-rider]

Volgens mij is de vormgeving te specifiek om echt een verkoopstopper te worden, maar hij zal zeker zijn liefhebbers hebben, dus een flop zal het ook niet worden.

[Hayes]

Volgens mij is de vormgeving te specifiek om echt een verkoopstopper te worden, maar hij zal zeker zijn liefhebbers hebben, dus een flop zal het ook niet worden.

Ik weet niet hoe het in België zit maar Citroën heeft alleszins al de productie moeten opdrijven, dus hij verkoopt goed.

Ik hou er van. Ga een dezer dagen eens een proefrit aanvragen.

De sport is best wel leuk, maar die zal in verhouding te duur zijn. De Cactus is een feelgood auto voor een aanvaardbaar budget. Dat is z'n sterkte.

[BertVS]

Ik weet niet hoe het in België zit maar Citroën heeft alleszins al de productie moeten opdrijven, dus hij verkoopt goed.

Ik hou er van. Ga een dezer dagen eens een proefrit aanvragen.

De sport is best wel leuk, maar die zal in verhouding te duur zijn. De Cactus is een feelgood auto voor een aanvaardbaar budget. Dat is z'n sterkte.

Zijn sterkte is het specifieke uiterlijk. Er zijn in 't verleden nog wagens geweest die erg goed verkochten net dankzij het wat aparte uiterlijk (mazda 121 om er maar één te noemen)

[Hayes]

Zaterdag toch eens een testritje gedaan.
Dit is nu niet de frivoolste uitvoering maar ik ben best wel positief. Een heel leuk auto om in te zitten en om mee te rijden.



Eerst een ritje met de Diesel met automaat maar dat is echt niets voor mij. Ik ergerde me de hele tijd aan de automaat. Daarna met de 82pk sterke benzine gereden. Die beviel met beter. ik hou wel van het roffeltje van de driecilinder. 82pk is voor mij echt voldoende, de auto weegt tenslotte geen 1000 kg. Alleen vraag ik me af of je met flink wat bagage niet in problemen komt.

Een auto uit stock kwam met alle kortingen op een goeie 14.000 uit (Feel uitrustingsniveau). Dat vind ik heel net.

Stiekem hoop ik dat ze de nieuwe Berlingo wat trekjes van dit model meegeven. De neus, het dashboard, de heerlijke zetels,... Dan heb je mix van fun en praktische.Alhoewel deze Cactus best wel ruim is, ga ik mijn madam niet kunnen overtuigen vrees ik...

[knight-rider]

Hoe meer ik hem ie, hoe meer hij me wel begint aan te staan.

Ik vind het alleen nogal spijtig dat de gerobotiseerde bak enkel op de lichtste motorversies te krijgen is.

[daniell]

De vrouw rijdt er nu reeds 7.000km mee en er is niks mis met dit wagentje... ik neem steeds graag het stuur als we deze nemen.

[Devildriver]

Wat een mormel

[svenio_g]

we hebben er sinds vrijdag eentje als duurtester bij Autofans. Een witte HDi met bruine airbumps (en alle toeters en bellen).

[WV.]

we hebben er sinds vrijdag eentje als duurtester bij Autofans. Een witte HDi met bruine airbumps (en alle toeters en bellen).

En ?

[Hayes]

Fijn. Volg ik alleszins van dichtbij.

[daniell]

Wat een mormel

Jij bent duidelijk iemand zonder algemene smaak, maar goed een mening hebben zonder toegevoegde waarde is ook niet efficiënt...

[knight-rider]

Wel, ik vond het in het begin ook maar iets mottig, lelijk, een mormel, ....

Maar hoe meer ik hem zie hoe meer karakter ik hem vind hebben.
En ja, ik zou het niet erg vinden om er mee te moeten rijden.


Dat is een hele verandering van mijn eerste gedacht.

[Gast]

Zaterdag toch eens een testritje gedaan.
Dit is nu niet de frivoolste uitvoering maar ik ben best wel positief. Een heel leuk auto om in te zitten en om mee te rijden.



Eerst een ritje met de Diesel met automaat maar dat is echt niets voor mij. Ik ergerde me de hele tijd aan de automaat. Daarna met de 82pk sterke benzine gereden. Die beviel met beter. ik hou wel van het roffeltje van de driecilinder. 82pk is voor mij echt voldoende, de auto weegt tenslotte geen 1000 kg. Alleen vraag ik me af of je met flink wat bagage niet in problemen komt.

Een auto uit stock kwam met alle kortingen op een goeie 14.000 uit (Feel uitrustingsniveau). Dat vind ik heel net.

Stiekem hoop ik dat ze de nieuwe Berlingo wat trekjes van dit model meegeven. De neus, het dashboard, de heerlijke zetels,... Dan heb je mix van fun en praktische.Alhoewel deze Cactus best wel ruim is, ga ik mijn madam niet kunnen overtuigen vrees ik...

Hayes welke samenstelling was dit? Zijn ook al even aan het rondkijken voor een iets grotere vervanger van onze vw up. En deze hoort bij de mogelijkheden.