Oostblok oldies

[Jocar]

Traffic and cars in the Soviet Union - 1976 (translated)

[Jocar]

Vehicles GAZ

[Jocar]

Oostblok meeting - 04/09/2021

[Jocar]

Die Wartburg-Story

[Jocar]

OP PAD MET DE TATRA T700, LAATSTE STUIPTREKKING VAN DE OOSTBLOK-V8

VERSTRIKT IN HET IJZEREN GORDIJN

AutoWeek Classics kreeg de kans om op pad te gaan met een Tatra T700. Dit model ging de boeken in als de laatste personenauto van dit roemruchte Tsjechische merk. Het was een poging om de machtige modellen, met een luchtgekoelde V8 in de achtersteven, geschikt te maken voor de nieuwe tijd die aanbrak toen het Oostblok werd ontbonden. De productie bleef steken op hooguit zeventig exemplaren.

Het is zomaar een doordeweekse dag als op de AutoWeek Classics-redactie de telefoon gaat. Jan van Rijsoort belt vanuit Tsjechië, waar hij woont en werkt. Hij plant familiebezoek in Nederland. “Ik kom met mijn Tatra. Zal ik eens bij jullie langskomen? Die hebben jullie vast nog nooit gezien.” Zo’n kans laten we natuurlijk niet voorbijgaan. De laatste Tsjechische limousine komt ons zo als een gebraden kippetje de mond in vliegen! Als we er oog in oog mee staan, doen we reuze ons best hem mooi te vinden. Maar ‘vreemd’ is het meest positieve predicaat dat we kunnen geven. Het is een geval van functie boven vorm, want achterin de Tatra ligt een machtige, luchtgekoelde V8 waar de auto omheen is gebouwd. Hoewel achterin – dat mogen we van Jan niet zeggen. “Officieel heet het mid-rear. Deze auto weegt 1.900 kilo; 1.100 daarvan leunen op de achteras, en 800 op de vooras.”

Volgens Jan is het geen toeval dat een innovatief merk als Tatra juist in Tsjechië is ontstaan. “Het is een land van machinebouw. Tsjechen zijn briljant op het gebied van werktuigbouw en autotechniek.” En Jan kan het weten, want hij woont en werkt sinds het begin van de jaren 90 in Tsjechië. Zijn auto is eerst van de fabriek geweest, later ging hij naar een vakbondsdirecteur. Directeur inderdaad, want de vakbond was in die jaren ook gewoon een overheidsorganisatie. “Ik heb een kennis die een aantal Tatra’s heeft. Toen ik eens met hem ging rijden, was ik verkocht. Mijn eerste Tatra was een 613-4, maar toen ik deze tegenkwam, heb ik hem verkocht en deze ervoor in de plaats genomen. Ik heb hem jaren voor de deur laten staan. Toen ging hij hard achteruit. Op een gegeven moment lekte er regenwater in het interieur en wist ik dat het tijd was om er iets aan te doen; anders zou hij verloren gaan.”

Jan maakte er geen half werk van. Zijn T700 werd tot in de puntjes gerestaureerd. “Het interieur bijvoorbeeld is gedaan door een gepensioneerde dame die in haar werkende bestaan de bekleding deed in de Tatra-fabriek. Ze had de blauwdrukken nog.” En af en toe moest hij creatief zijn, want niet alle onderdelen zijn er meer. “Zo rijd ik nu rond met de remblokken van een Ford Sierra Cosworth.” Gelukkig hoefde er aan het plaatwerk niet veel ingrijpends te gebeuren. “Dat is maar goed ook, want het is een handgebouwde auto. Als er bijvoorbeeld een nieuw portier in moet, kan ik die niet uit een andere 700 halen – als je die al weet te vinden.

Van lieverlee is Jan tot over zijn oren in de Tatra-wereld verzeild geraakt. Hij is één telefoontje verwijderd van medewerkers en belangrijke ingenieurs van de fabriek uit de nadagen van Tatra als personenautobouwer. En dat is handig als je een T700 op de weg probeert te houden. “Je hebt er een goede techneut bij nodig.” Vorig jaar bestond Tatra 120 jaar. “Er is een jubileumrit georganiseerd die de route uit 1897 volgt van de allereerste Tatra van Koprivnice naar Wenen en weer terug. Daar kwamen wel honderd auto’s op af. Bovendien is deze auto een geweldig visitekaartje voor mij als buitenlander wanneer ik in Tsjechië zakenrelaties bezoek. Als ik met de Tatra aankom en de mensen een ritje aanbied, gaan alle deuren open.”

De Tatra T700 van Jan is op zichzelf dus al een bijzondere auto. Maar dat het een exemplaar is met een 4,3-liter motor, maakt hem nog bijzonderder. “De T700 werd aangeboden met de keuze tussen een 3,5- en een 4,3-liter. Dit is één van de vijftien 4,3’s.” Het verschil tussen die motoren is dat de 3,5-liter 201 pk levert en de 4,3-liter het tot 234 pk schopt. “Verder is mijn auto voorzien van een injectiesysteem en een driewegkatalysator. Die werd ontwikkeld in Engeland toen daar plannen waren om Tatra-import op poten te zetten.” Veel moderner wordt een Tatra niet.

Dan is het tijd om de machtige V8 eens op te starten en een rit te gaan maken. Het geluid dat de luchtgekoelde motor voortbrengt, is uniek. Als je eens een Tatra hebt gehoord, zul je het nooit meer met iets anders verwarren. Als hij wordt gestart, stampt en sist hij beschaafd en de uitlaat geeft een donkere brom. Maar als de boel op toeren komt, wordt hij woester en woester.

Zijn discutabele uiterlijk vergeet je subiet als je ermee rijdt: hier gaat het om de techniek. Het vergt behoorlijk wat stuurmanskunst om de auto te besturen. “Hij manoeuvreert op zijn stuur. Je moet durven om hem de vrije teugels te geven.” Onderweg blijft Jan bezig om de auto te corrigeren. Maar hij kent zijn Tatra als zijn broekzak en het duurt niet lang voordat we op een zonnige zaterdagochtend met hoogst illegale snelheden over een verlaten Maasvlakte rijden. Het is ongelooflijk hoeveel trekkracht de V8 tot zijn beschikking heeft. “Op papier is de topsnelheid 230 km/h, de 3.5 haalt 210 km/h. Op de D1 van Brno naar Praag rijd ik, als het rustig is, met het grootste gemak 220 km/h. Dan gaan alle duimen van de Tsjechen omhoog en is het geluid aan boord echt bizar. De 230 km/h haalt hij alleen als het windstil is en ik heb er een rustige weg voor nodig,” grijnst hij. Maar hij bezweert ons: “Als je weet hoe hij werkt, heeft hij uitstekende rijeigenschappen.” Word je nooit moe van het constant sturen en corrigeren? “Ik ben ermee vanuit Tsjechië naar hier komen rijden. Dan kom je echt niet doodvermoeid aan, maar je moet wel blijven opletten; soms kan hij best kwispelen.” Voor dat listige weggedrag hadden de Tsjechen destijds een oplossing. “De mensen die zich zo’n auto konden veroorloven, behoorden tot de bovenlaag. Ze kochten na aanschaf van een Tatra een chic koffertje, waarin ze ijzer lieten gieten. Dat ging in de bagageruimte voorin om de neus wat minder licht te maken en zo was de Tatra heel wat beter te besturen.”

Het merk Tatra

Voor liefhebbers van autotechniek is een Tatra om van te likkebaarden. Maar wie ze kent uit de tijd achter het IJzeren Gordijn, zal er weinig zoete herinneringen aan hebben. Daar waren dit de auto’s van de hoogwaardigheidsbekleders van de communistische regimes. Tot in Rusland toe reden politici, directeuren, diplomaten en vakbondsleiders – doorgaans niet de beste vrienden van Jan met de pet – in Tatra’s. Uit onvrede van de Russen over de bouwkwaliteit van hun eigen limousines mocht het Tsjecho-Slovaakse merk in de vroege jaren 50 een nieuw model ontwikkelen. Zoiets deed je namelijk niet op eigen houtje; daarvoor moest eerst van bovenaf toestemming worden gegeven.

Het model, aangeduid met het typenummer T603, was voorzien van een luchtgekoelde V8, een concept dat Tatra al sinds de T77 uit 1934 gebruikte en dat door niemand werd geïmiteerd. Nadat de 603 door de jaren heen telkens een beetje was gemoderniseerd, verscheen in de jaren 70 een nieuw model: de door Vignale vormgegeven T613. Ook hierin werd de luchtgekoelde V8 toegepast. Die auto behoorde opnieuw tot het beste wat er in het Oostblok te koop was en werd geproduceerd tot het verdwijnen van het IJzeren Gordijn. Vanaf toen werd de toekomst van Tatra ongewis, want tegen de stortvloed aan westerse auto’s die vrijkwam, begon het Tsjechische merk niet zo veel met een auto die van twintig jaar terug stamde.

Hoog tijd dus om actie te ondernemen. Het enige wat mogelijk was met de gelimiteerde budgetten, was de aloude T613 moderniseren met vernieuwde remmen, versnellingsbak en injectiesysteem. Dat resulteerde in de 613-5; inderdaad een vijfde evolutie van dit model. Het werd in 1993 gelanceerd met de vurige hoop op internationaal succes. Er werden zelfs wat prototypes gemaakt met een stuur aan de rechterkant. Maar volgens de overlevering is de productie van de 613-5 beperkt gebleven tot slechts vijf(!) stuks.

Een nieuwe poging dan maar. Opnieuw werd de T613 als uitgangpunt genomen om een gemoderniseerde Tatra te ontwikkelen. Nu gebeurde het belangrijkste werk aan de motor. Daarvan werden de emissies danig verminderd door gebruik van een injectiesysteem en dubbele katalysatoren. Maar ook het uiterlijk werd aangepakt. De Britse ontwerper Geoff Wardle overgoot de auto met een jaren 90-saus. Op die manier moest het publiek in het voormalig Oostblok worden verleid om Tatra trouw te blijven – en het allermooiste zou zijn als ook kopers in het Westen overstag zouden gaan voor de T700, zoals de auto inmiddels heette. Vanaf 1996 struikelde de Tatra T700 voort op de markt om in 1999 definitief onderuit te gaan. Het meest optimistische productiecijfer is 72, maar er wordt ook gesproken van 65 stuks. Deze T700 markeerde het einde van Tatra als bouwer van personenauto’s. Het merk was te ver verstrikt in het IJzeren Gordijn om een vuist te kunnen maken tegen de invasie van Westerse merken. De historie van Tatra begon in 1850 met het bouwen van koetsen en in 1897 was men er al vroeg bij met een auto. Vandaag de dag worden er bij Tatra nog vrachtwagens gebouwd.

Toen het doek viel voor de T700, was er al een nieuw model in ontwikkeling: de Tatra 625 zou je met de kennis van nu een Porsche Panamera-achtige auto kunnen noemen. Hij had een nieuwe V8 die deze keer watergekoeld was en voorin geplaatst. Alles was klaar voor productie. Maar dat kindje is dus met het badwater weggegooid.

[Jocar]

Wartburg 353 Tourist (1981)

[Jocar]

Clarkson is blijkbaar ook ooit jong geweest

Top Gear - Zastava Yugo 45 - Jeremy Blows Up Car

[Jocar]

(Vertaalt uit het Duits met Google Translate)

Tom Hanks veilt zijn Fiat 126 voor het goede doel

De "Maluch" haalde een ongelooflijke prijs (update)

In de autocollecties van Hollywoodsterren vind je soms echt onverwachte modellen. Er zijn mensen die hun garages vullen met Bugatti's en Lamborghini's en mensen die, zoals Tom Hanks, uiterst bescheiden blijven. Insiders weten dat de acteur een voorliefde heeft voor oosterse kleine auto's zoals de Trabant 601 of de Fiat 126 .

Een paar jaar geleden kreeg Tom de " Maluch " (zoals de Fiat 126 in Polen heet) cadeau, maar hij is nu bezig met het vinden van een nieuwe koper voor een goed doel. Hier is het verhaal van het model dat momenteel te koop is op de Amerikaanse site Bring A Trailer .

Om precies te zijn, het te veilen model is een Fiat 126p. Het werd tussen 1973 en 2000 vervaardigd in de fabrieken van Bielsko-Biala en Tychy. Vanaf medio 1979 rolde de Fiat 126 pas in Polen van de band en werd van daaruit geëxporteerd naar West-Europa. Maar niet in de USA, zodat de 3,10 meter korte tiny voor Hanks totaal onbekend was.

In 2016 draaide hij de film "Inferno" in Boedapest en daar kwam hij een van de kleine Fiats tegen. Hij plaatste de selfie met de 126 op Twitter. Deze foto bereikte Bielsko-Biala, het voormalige huis van de Maluch. In 2017 kreeg Hanks een speciale 126 cadeau van de stad, die ongeveer 100 km van Krakau ligt.

Het exemplaar is voorzien van een aantal exclusieve aanpassingen door de in Bielsko-Biala gevestigde raffinaderij BB Oldtimer Garage. De Fiat is helemaal wit met klassieke chromen bumpers en kleine 12 inch lichtmetalen velgen op 135/80 banden.

Het interieur is luxer gemaakt door Carlex Design, een bedrijf uit Czechowice-Dziedzice, met groen leer en zwarte inzetstukken en enkele houten elementen.

Op het dashboard van de Fiat zit een metalen plaatje met een citaat uit de film 'Forrest Gump', terwijl bij de achterruit een klein knikkend hondje te zien is. Op het instrumentenpaneel en de leren tassen van de stoelen staat het opschrift " Bielsko-Biala for Tom Hanks ", en de acteur liet zelf zijn handtekening achter op het bestuurdersportier.

De 126 heeft nog geen 500 kilometer gereden en wordt nog steeds aangedreven door de 594cc tweecilindermotor met 23 pk.

De biedingen hadden al $ 57.000 bereikt een dag voordat de veiling eindigde. De virtuele hamer viel op een ongelooflijke 83.500 dollar, het equivalent van een goede 75.500 euro. Alle opbrengsten van de verkoop gaan naar de Elizabeth Dole Foundation, opgericht in 2012 ter ondersteuning van families van Amerikaanse soldaten die gewond zijn geraakt in de oorlog.

Bron: Bring A Trailer

[Jocar]

Trabant 601 (1973)

[bobo]

[bobo]

[Jocar]

RUSSEN KRIJGEN NA MOSKVITCH MOGELIJK OOK POBEDA EN VOLGA TERUG

OUDE NAMEN

De Russische auto-industrie moet zichzelf haast opnieuw uitvinden nu de banden met het Westen goeddeels zijn afgesneden. Na Moskvitch lijken nu daarom ook de bekende 'merken' Pobeda en Volga terug te keren.

Door de Westerse sancties en het terugtrekken van onder meer voormalig AvtoVaz-eigenaar Renault Group moet de Russische auto-industrie op zoek naar nieuwe manieren om auto's te bouwen. Vorige maand bleek dat Rusland al een idee heeft voor de nu genationaliseerde fabriek in Moskou, waar Renault Russia eerder de scepter zwaaide. Daar willen de Russen auto's bouwen onder de afgestofte naam Moskvitch. Moskvitch is het niet de enige oude naam die terugkeert, zo blijkt nu. In gesprek met het Russische medium RBC verklaart de minister van Industrie en Handel, Denis Manturov, dat ook Pobeda en Volga kunnen terugkeren.


GAZ M20 Pobeda

De Pobeda was een door GAZ gebouwd model dat vlak na de Tweede Wereldoorlog op de markt kwam. Een voor zijn tijd behoorlijk modern vormgegeven model, met duidelijke ontwerptechnische overeenkomsten met bijvoorbeeld de Volvo PV444 en diverse Amerikaanse auto's. De Pobeda hield het (in Rusland) tot eind jaren 50 vol, waarna GAZ de in de volksmond als Volga bekende M21 op de markt bracht. Overigens werd de Pobeda in Polen nog tot begin jaren 70 gebouwd als FSO Waszawa.


GAZ 31029 Volga

Net als Pobeda zou ook opvolger Volga een bekende naam worden in Rusland. Van midden jaren 50 tot 2010 kregen tal van middenklassers de Volga-naam en niet zelden deden ze qua styling enigszins denken aan modellen uit het Westen. Op de hoofdfoto zie je de GAZ 24 Volga, die wel wat Opel-trekjes heeft. Veel Volga's zijn als taxi ingezet en in het hedendaagse Rusland kun je nog altijd struikelen over Volga's. Dat terwijl alweer 12 jaar geleden - na slechts een paar jaar productie - de stekker werd getrokken uit de laatste Volga, de Siber. Dat was een onder licentie geproduceerde Chrysler Sebring, die als Volga onder meer een iets aangepast neusje kreeg.


Volga Siber

Het is nog niet bekend hoe Pobeda en Volga anno 2022 herrijzen. Nu er vanuit het Westen geen of weinig onderdelen meer kunnen komen, kijken de Russen mogelijk naar China. Wie weet verschijnen er dan op den duur gerebadgede Chinese creaties met de voor de Russen zeer bekende namen erop.

[Jocar]

Ostfahrzeugtreffen Sonnenhof 2022 Trabi Wartburg Skoda Lada Ost-Automobile DDR

[bobo]

kwam laatst van de kust terug en een bulgaar haalde me in met zoene, ook in perfecte staat maar - smaakvol - opgedirkt met grote janten en spoilers...eeuwigheid geleden nog ene te zien

[Jocar]

Polski Fiat 125p (1987)

[Jocar]

Polski-Fiat 125p (1973)

[Jocar]

Zo'n zonde dat die dingen hier staan te verloederen

[Jocar]

Nog eentje, Gazik terenowy:

[Gast]

Raar ding : Volga coupé gran turismo 3.0, te koop met BE papieren

https://www.2dehands.be/v/auto-s/oldtimers/m1858393137-volga-gran-turismo-3-0

[Jocar]

Fiat FSO Warsawa 125p ( 1988 )