Tweet
BMW E24 (6-serie)
“Kies niet enkel een speciale wagen, kies een eigen standpunt.” Met deze slagzin presenteerde BMW de nieuwe BMW-reeks op het autosalon van Genève. Het bleek te slaan op de E24, de nieuwe 6-reeks. Het was een elegante coupé voor diegenen die zich wilden onderscheiden van de menigte. Hiermee verplichtte BMW zichzelf kwaliteit af te leveren. Kwaliteit die hun partner Karmann blijkbaar niet kon leveren, aangezien de eindmontage gebeurde in de BMW-fabriek in Dingolfing. Karmann stond wel in voor de productie van de kale carrosserie.
Opnieuw is merkbaar dat kopers van een coupé de confrontatie willen aangaan met sportwagenrijders als het op vermogen aankomt. De 630CS met 3-liter-motor met carburator en de 628CSi met 2,8-liter injectiemotor samen geraken tussen 1976 en 1987 tot 9.642 verkochte exemplaren. De 633CSi, met een 3,2-liter die 197 pk levert vind 20.234kopers. Een relatief hoog verkoopsaantal, dat echter verbleekt bij de 51.564 keer dat de 635CSi verkocht is. Deze coupe werd uitgerust met vermogens tussen de 211pk (katalysator-versie) en 286pk (M635CSi). Vanzelfsprekend is de “BMW 6er Club Deutschland e.V.” ook vele leden rijk.
Het uiterlijk van de CSi is amper spectaculair te noemen, typisch voor een BMW-coupé is het klassieke lijnenspel. Aërodynamische hulpmiddelen zoals een voor- en achterspoiler voor meer downforce bij hogere snelheden was hoogstwaarschijnlijk puur uiterlijke schijn, gezien het leeggewicht van 1495kg.
Overtuigender zijn de technische innovaties, in het bijzonder de elektronica: Digitale motorelektronica met uitschakeling van de ontsteking onder de 1000tpm of, naar wens, een gemeenschappelijke elektronische sturing voor motor en versnellingsbak (4-traps automaat met elektronisch-hydraulische werking). Spijtig genoeg is de invloed van de elektronica ook zichtbaar in de cockpit, waar zich een boordcomputer met een “Service Interval” en “Energy Control” aanduiding. Een beetje belachelijk bij een wagen die 15 liter per 100km verbruikt.
Maar ook mechanisch heeft de 6-reeks CSi enkele innovaties aan boord. De nieuwe coupe combineerde de voordelen van Dubellink veren op de vooras en een achteras met de aandrijfassen onder een hoek van 13° geërfd van de 5-serie. Voor een wagen van deze prijsklasse was ook in de jaren 80 al vraag naar seriematig uitgeruste ABS. Vanaf 1987 is er ook een niveauregeling beschikbaar.
De grote coupé deed het ook verbazend goed in de racerij. Drie maal wint hij het Europees kampioenschap voor tourwagens (1981, 1983 en 1986), en in 1983 wint hij ook het Duitse kampioenschap. Aan vermogen ontbreekt het de raceversie van de 3,5-liter motor met 2 kleppen per cilinder niet: 380pk brengt hij via de achterwielen over op het wegdek.
“Kies niet enkel een speciale wagen, kies een eigen standpunt.” Met deze slagzin presenteerde BMW de nieuwe BMW-reeks op het autosalon van Genève. Het bleek te slaan op de E24, de nieuwe 6-reeks. Het was een elegante coupé voor diegenen die zich wilden onderscheiden van de menigte. Hiermee verplichtte BMW zichzelf kwaliteit af te leveren. Kwaliteit die hun partner Karmann blijkbaar niet kon leveren, aangezien de eindmontage gebeurde in de BMW-fabriek in Dingolfing. Karmann stond wel in voor de productie van de kale carrosserie.
Opnieuw is merkbaar dat kopers van een coupé de confrontatie willen aangaan met sportwagenrijders als het op vermogen aankomt. De 630CS met 3-liter-motor met carburator en de 628CSi met 2,8-liter injectiemotor samen geraken tussen 1976 en 1987 tot 9.642 verkochte exemplaren. De 633CSi, met een 3,2-liter die 197 pk levert vind 20.234kopers. Een relatief hoog verkoopsaantal, dat echter verbleekt bij de 51.564 keer dat de 635CSi verkocht is. Deze coupe werd uitgerust met vermogens tussen de 211pk (katalysator-versie) en 286pk (M635CSi). Vanzelfsprekend is de “BMW 6er Club Deutschland e.V.” ook vele leden rijk.
Het uiterlijk van de CSi is amper spectaculair te noemen, typisch voor een BMW-coupé is het klassieke lijnenspel. Aërodynamische hulpmiddelen zoals een voor- en achterspoiler voor meer downforce bij hogere snelheden was hoogstwaarschijnlijk puur uiterlijke schijn, gezien het leeggewicht van 1495kg.
Overtuigender zijn de technische innovaties, in het bijzonder de elektronica: Digitale motorelektronica met uitschakeling van de ontsteking onder de 1000tpm of, naar wens, een gemeenschappelijke elektronische sturing voor motor en versnellingsbak (4-traps automaat met elektronisch-hydraulische werking). Spijtig genoeg is de invloed van de elektronica ook zichtbaar in de cockpit, waar zich een boordcomputer met een “Service Interval” en “Energy Control” aanduiding. Een beetje belachelijk bij een wagen die 15 liter per 100km verbruikt.
Maar ook mechanisch heeft de 6-reeks CSi enkele innovaties aan boord. De nieuwe coupe combineerde de voordelen van Dubellink veren op de vooras en een achteras met de aandrijfassen onder een hoek van 13° geërfd van de 5-serie. Voor een wagen van deze prijsklasse was ook in de jaren 80 al vraag naar seriematig uitgeruste ABS. Vanaf 1987 is er ook een niveauregeling beschikbaar.
De grote coupé deed het ook verbazend goed in de racerij. Drie maal wint hij het Europees kampioenschap voor tourwagens (1981, 1983 en 1986), en in 1983 wint hij ook het Duitse kampioenschap. Aan vermogen ontbreekt het de raceversie van de 3,5-liter motor met 2 kleppen per cilinder niet: 380pk brengt hij via de achterwielen over op het wegdek.
Comment