Heb recent de i30 van mijn broer overgenomen (5jaar oud en 115.000km) en heb er al meteen spijt van!
Hij kreeg een blanco keuringsbewijs (Carpass) en voelde ok aan toen ik er in september een testritje mee deed. Nu ik er een dikke week mee rondbol, vallen er overal 'lijken uit de kast' en voelt hij aan als een echt wrak.
Ik deed hem al binnen bij de garage (zelfde garage waar hij aangekocht en sindsdien onderhouden is) en verwacht nu een bestek van minstens € 2000 als het al geen € 3000 wordt, is me verteld geweest!
De opsomming:
De remmen voelen maar slapjes aan, remschijven (zeker voor, misschien ook achter - hoe kan ik dat nagaan zonder eigen brug?) zijn zo krom als maar kan wezen.
De winterbanden achteraan zitten vol bulten en daardoor maakt de auto een oorverdovend rolgeluid. Hoe hoger de snelheid, hoe luider uiteraard. Banden vooraan hebben ook hun beste tijd gehad, maar slijten binnenkant veel sneller dan buitenkant. Rondom nieuw rubber staat uiteraard al op de planning, alleen weet ik dan nog steeds niet de oorzaak van die rare slijtpatronen...
Ophanging voelt ook fout aan, in eerste instantie vooraan. Het geheel van aanvoelen wordt natuurlijk moeilijker ivm die slechte banden, maar garage vond in elk geval al stukken aan ophanging links voor. Na vervanging moet hij dan terug uitgelijnd worden: even hopen dat dit ook de ongelijke afslijting van de voorste banden zal oplossen / verbeteren. En dat er nadien niet nog meer problemen aan het licht komen.
ESP geeft geregeld foutmelding aan, maar daar heb ik voorlopig nog niet naar geïnformeerd. M'n vorige wagen had niet eens ESP, dus af en toe zonder is voor een paar maanden zeker geen ramp. Zal moeten wachten.
Grootste kost (en mysterie) is de koppeling. Die zou volgens de garage vervangen moeten worden. Hij schakelt over het algemeen behoorlijk stroef naar mijn gevoel. Ik ging in het begin een aantal keren kijken of de mat misschien niet onder het pedaal geschoven was: de koppeling pakt precies altijd maar net of net niet ver genoeg. Vooral terugschakelen van derde naar tweede is heel moeilijk. Moet vaak nog eens opnieuw naar neutraal, om dan de koppeling door de vloer te proberen stampen waarna ik hem erin kan duwen. Kraken doet hij dan niet, wel een zware hoor- en voelbare 'klik'. Zelfde om naar eerste te gaan. Klinkt dit iemand bekend in de oren en gaat het opgelost zijn met die nieuwe koppeling of is hier meer aan de hand? Over welke grootte-orde van kost praten we hier?
De syncromesh van de vijfde versnelling zou dan ook vervangen worden als de bak er toch onderuit moet. Die overgang kraakte af en toe een beetje: het enige 'defect' waarvan ik vooraf op de hoogte was en op termijn zou hersteld kunnen worden: was niets dringend volgens verkoper én garage.
M'n broer reed dit weekend nog even met de auto omdat ik uiteraard boos op hem ben met al deze verborgen gebreken opgezadeld te worden vlak na aankoop en zei me dat hij echt niet anders aanvoelt dan ervoor en hij niet vindt dat hij moeilijk schakelt. Volgens hem doet elke auto moeilijk als je hem nog bollend in eerste wil zetten. (Toch gek dat mijn veel goedkopere Ibiza hiervoor daar geen problemen mee had? Waarom zou hij ook: zolang je de koppeling niet opnieuw laat opkomen tot je quasi stilstaat is er toch geen reden om hier moeilijkheden mee te hebben?)
Ik weet dat ik nogal 'gevoelig' ben om problemen aan te voelen bij m'n auto's (soort beroepsmisvorming van m'n vrijwilligerswerk op interventie op circuit Spa-Francorchamps?), maar kan me toch moeilijk voorstellen dat zowel m'n broer als de mensen van de garage én het personeel van de keuring hem tot nog toe 'helemaal in orde' noemden! Want dan ken je volgens mij echt geen sikkepit van auto's...
Mijn grootste bezorgdheid is vooral: hoe kan het dat een wagen die altijd op onderhoud is geweest in dezelfde garage eerst door hen als 'technisch in orde' omschreven wordt en nu plots zoveel defecten vertonen??? Voor mij is het zeer duidelijk dat er serieuze kosten moeten gedaan worden om hem weer in orde te krijgen. Ik ben alleen wat wantrouwig t.o.v. deze garage omdat ik bovenstaand feit toch zéér bizar vind... Of zijn ze me hier voor sommige dingen onnodig op hoge kosten aan het jagen (gewoon geld geroken in een nieuwe eigenaar) en kunnen er kleinere defecten zijn deze dingen ook zouden kunnen verklaren? Technisch ben ik niet zo enorm onderlegd, maar het aanvoelen zit er wel in en ik besef dat we serieuze problemen hebben die dringend moeten verholpen worden om verdere, bijkomende schade te vermijden.
Ik voel me in elk geval bedrogen en wil graag een auto waarin ik vertrouwen kan hebben in de toekomst! Iets wat momenteel absoluut niet het geval is: ik wou dat ik met m'n lieve 'bolleke' met z'n 210.000km was blijven doorrijden.
Hij kreeg een blanco keuringsbewijs (Carpass) en voelde ok aan toen ik er in september een testritje mee deed. Nu ik er een dikke week mee rondbol, vallen er overal 'lijken uit de kast' en voelt hij aan als een echt wrak.
Ik deed hem al binnen bij de garage (zelfde garage waar hij aangekocht en sindsdien onderhouden is) en verwacht nu een bestek van minstens € 2000 als het al geen € 3000 wordt, is me verteld geweest!
De opsomming:
De remmen voelen maar slapjes aan, remschijven (zeker voor, misschien ook achter - hoe kan ik dat nagaan zonder eigen brug?) zijn zo krom als maar kan wezen.
De winterbanden achteraan zitten vol bulten en daardoor maakt de auto een oorverdovend rolgeluid. Hoe hoger de snelheid, hoe luider uiteraard. Banden vooraan hebben ook hun beste tijd gehad, maar slijten binnenkant veel sneller dan buitenkant. Rondom nieuw rubber staat uiteraard al op de planning, alleen weet ik dan nog steeds niet de oorzaak van die rare slijtpatronen...
Ophanging voelt ook fout aan, in eerste instantie vooraan. Het geheel van aanvoelen wordt natuurlijk moeilijker ivm die slechte banden, maar garage vond in elk geval al stukken aan ophanging links voor. Na vervanging moet hij dan terug uitgelijnd worden: even hopen dat dit ook de ongelijke afslijting van de voorste banden zal oplossen / verbeteren. En dat er nadien niet nog meer problemen aan het licht komen.
ESP geeft geregeld foutmelding aan, maar daar heb ik voorlopig nog niet naar geïnformeerd. M'n vorige wagen had niet eens ESP, dus af en toe zonder is voor een paar maanden zeker geen ramp. Zal moeten wachten.
Grootste kost (en mysterie) is de koppeling. Die zou volgens de garage vervangen moeten worden. Hij schakelt over het algemeen behoorlijk stroef naar mijn gevoel. Ik ging in het begin een aantal keren kijken of de mat misschien niet onder het pedaal geschoven was: de koppeling pakt precies altijd maar net of net niet ver genoeg. Vooral terugschakelen van derde naar tweede is heel moeilijk. Moet vaak nog eens opnieuw naar neutraal, om dan de koppeling door de vloer te proberen stampen waarna ik hem erin kan duwen. Kraken doet hij dan niet, wel een zware hoor- en voelbare 'klik'. Zelfde om naar eerste te gaan. Klinkt dit iemand bekend in de oren en gaat het opgelost zijn met die nieuwe koppeling of is hier meer aan de hand? Over welke grootte-orde van kost praten we hier?
De syncromesh van de vijfde versnelling zou dan ook vervangen worden als de bak er toch onderuit moet. Die overgang kraakte af en toe een beetje: het enige 'defect' waarvan ik vooraf op de hoogte was en op termijn zou hersteld kunnen worden: was niets dringend volgens verkoper én garage.
M'n broer reed dit weekend nog even met de auto omdat ik uiteraard boos op hem ben met al deze verborgen gebreken opgezadeld te worden vlak na aankoop en zei me dat hij echt niet anders aanvoelt dan ervoor en hij niet vindt dat hij moeilijk schakelt. Volgens hem doet elke auto moeilijk als je hem nog bollend in eerste wil zetten. (Toch gek dat mijn veel goedkopere Ibiza hiervoor daar geen problemen mee had? Waarom zou hij ook: zolang je de koppeling niet opnieuw laat opkomen tot je quasi stilstaat is er toch geen reden om hier moeilijkheden mee te hebben?)
Ik weet dat ik nogal 'gevoelig' ben om problemen aan te voelen bij m'n auto's (soort beroepsmisvorming van m'n vrijwilligerswerk op interventie op circuit Spa-Francorchamps?), maar kan me toch moeilijk voorstellen dat zowel m'n broer als de mensen van de garage én het personeel van de keuring hem tot nog toe 'helemaal in orde' noemden! Want dan ken je volgens mij echt geen sikkepit van auto's...
Mijn grootste bezorgdheid is vooral: hoe kan het dat een wagen die altijd op onderhoud is geweest in dezelfde garage eerst door hen als 'technisch in orde' omschreven wordt en nu plots zoveel defecten vertonen??? Voor mij is het zeer duidelijk dat er serieuze kosten moeten gedaan worden om hem weer in orde te krijgen. Ik ben alleen wat wantrouwig t.o.v. deze garage omdat ik bovenstaand feit toch zéér bizar vind... Of zijn ze me hier voor sommige dingen onnodig op hoge kosten aan het jagen (gewoon geld geroken in een nieuwe eigenaar) en kunnen er kleinere defecten zijn deze dingen ook zouden kunnen verklaren? Technisch ben ik niet zo enorm onderlegd, maar het aanvoelen zit er wel in en ik besef dat we serieuze problemen hebben die dringend moeten verholpen worden om verdere, bijkomende schade te vermijden.
Ik voel me in elk geval bedrogen en wil graag een auto waarin ik vertrouwen kan hebben in de toekomst! Iets wat momenteel absoluut niet het geval is: ik wou dat ik met m'n lieve 'bolleke' met z'n 210.000km was blijven doorrijden.
Comment