2000: Ik kom goedgezind van mijn examen Chemie in het 6e middelbaar als ik op de parklaan in St-Niklaas afdraai aan het rondpunt richting zwembad. Mijn brommerke was, eerlijk toegegeven, stevig opgedreven (nieuwe uitlaat opgezet) en dus kwam ik de bocht in tegen 40 ofzo, bocht uit volgas tegen 65 over het fietspad.
Oude mevrouw ziet me niet, draait de parking van zwembad op...knal ertegen, salto achterwaarts gemaakt. 1 minuut later word ik wakker en zie eerst naar mijn horloge (god knows why) en denk *fuck, nr de knoppen*, dan zie ik mijn brommer in 2 geplooid *damn, ookal nr de knoppen* en dan kom ik tot de vaststelling dat mijn linkervoet gewoon naast mijn hoofd ligt .
Conclusie: linkerdijbeen gebroken, bot stak door het been, spoedoperatie waarbij men een ijzeren staaf + 3 vijzen in mijn been heeft geplaatst,1 week ziekenhuis en 3 maand revalideren. Zomerverlof naar de knoppen, geen vakantiewerk kunnen doen, blijvende pijn in mijn knie als ik lang moet zitten, rugpijn als ik lang moet lopen doordat nu mijn linkerbeen een kleine beetje langer is dan het rechter (nieuw bot dat ertussen is gegroeid)...
Dus Pablo, trek niet al te snel conclusies over een beenbreuk. Ze zijn niet altijd even simpel. In totaal ben ik 3 keer onder het mes gemoeten voor 1 "stomme" beenbreuk. Een collega patient van me was aangereden op zijn moto, het stuk been onder zijn knie was letterlijk tot pulp herleid. Die meneer was al meer dan 2 jaar aan het revalideren en zou gewoon nooit meer goed kunnen wandelen, laat staan ooit nog sport doen.
2007: op weg naar huwelijksfeest van een collega met mijn ma haar auto (die heeft gps en ik moest ergens in Kortrijk zijn). Mijn andere toffe collega uit Amerika rijdt me achteraan aan. Zijn alfa Perte totale, 3000 € schade aan mijn ma haar 1'tje.
Oude mevrouw ziet me niet, draait de parking van zwembad op...knal ertegen, salto achterwaarts gemaakt. 1 minuut later word ik wakker en zie eerst naar mijn horloge (god knows why) en denk *fuck, nr de knoppen*, dan zie ik mijn brommer in 2 geplooid *damn, ookal nr de knoppen* en dan kom ik tot de vaststelling dat mijn linkervoet gewoon naast mijn hoofd ligt .
Conclusie: linkerdijbeen gebroken, bot stak door het been, spoedoperatie waarbij men een ijzeren staaf + 3 vijzen in mijn been heeft geplaatst,1 week ziekenhuis en 3 maand revalideren. Zomerverlof naar de knoppen, geen vakantiewerk kunnen doen, blijvende pijn in mijn knie als ik lang moet zitten, rugpijn als ik lang moet lopen doordat nu mijn linkerbeen een kleine beetje langer is dan het rechter (nieuw bot dat ertussen is gegroeid)...
Dus Pablo, trek niet al te snel conclusies over een beenbreuk. Ze zijn niet altijd even simpel. In totaal ben ik 3 keer onder het mes gemoeten voor 1 "stomme" beenbreuk. Een collega patient van me was aangereden op zijn moto, het stuk been onder zijn knie was letterlijk tot pulp herleid. Die meneer was al meer dan 2 jaar aan het revalideren en zou gewoon nooit meer goed kunnen wandelen, laat staan ooit nog sport doen.
2007: op weg naar huwelijksfeest van een collega met mijn ma haar auto (die heeft gps en ik moest ergens in Kortrijk zijn). Mijn andere toffe collega uit Amerika rijdt me achteraan aan. Zijn alfa Perte totale, 3000 € schade aan mijn ma haar 1'tje.
Comment