4 doden na crash in Heverlee

[Gast]

ik hoop dat catherien geen aanstoot neemt aan deze bijdrage maar :

- die jonge roemeen zijn ergste straf is dat ons catherien die gast gaat bezoeken en in de ogen kijkt
erger kan het voor die jongen - , niet zijn

en het is zijn heling
wat een evangelisch woord

Neen, bobo, ik neem daar geen aanstoot aan.
(Maar ik heb je quote wel een beetje gecensureerd )

Dat is een van de redenen waarom ik ook zo veel bewondering heb voor hem, ik vind het heel moedig van hem dat hij mij wilt ontmoeten.
Vele mensen zouden dat niet doen. (De persoon die hem de auto geleend heeft, bvb, , heeft mij (nog ?) niet willen ontmoeten).

Vele mensen zeggen : "Amai ! ... die jongen heeft wel veel geluk met jou."
En ik antwoord steevast : "... en ik heb heel veel geluk met hem, dat hij mij wilt ontmoeten".

Er zijn ouders van verongelukte kinderen die de doodrijder van hun kind hadden willen ontmoeten en die dat nooit hebben kunnen doen.
En dan zonder te spreken van degenen die vluchtmisdrijf plegen.

Het is zijn heling ... maar ook de mijne.

N.B. :
Ik ga niet op bezoek bij de jongen die de dood van mijn kinderen veroorzaakte, maar naar een jongen 'die diep in de shit zit'
(zoals een vriendin van me onlangs zei) en die wat steun 'van buiten af' kan gebruiken.
Ik ga nooit bij hem om mijn kinderen wenen, dat doe ik alleen thuis.
De zeldzame keren dat ik bij hem moest wenen was omwille van het onbegrip dat sommige mensen hebben voor mijn houding.
Ik heb meer dan eens moeten slikken dat ik 'dringend psychiatrische hulp nodig heb', 'aan het syndroom van Stockholm lijd', enz.
Het is des te gemakkelijker voor mij om hem te gaan bezoeken, dat ik de enige ben die dat doet. Ik ben de enige onbetaalde persoon die hij ziet.

En ik wil, hier ook, mijn echtgenoot nogmaals bedanken dat hij mij 'mijn ding' laat doen, hoewel het moeilijk is voor hem aangezien hij mijn gedachten niet volgt.

[bobo]

respect voor hem

[Gast]

Catherien, de wijze waarop u met de gegeven situatie omgaat verdient écht alle respect. Ik zou het zelf niet kunnen.

[Gast]

Gisteren was de herdenkingceremonie op de school De Klare Bron.

In het begin van de dag hadden we (Johan, Arno en ik) het heel moeilijk.
We zijn eerst om 12u (uur van het ongeluk) bloemen gaan leggen op het kruispunt.

Dan was er om 14u de herdenking op school.
Er was heel mooi muziek gespeeld door Violet (een strijkensemble onder de leiding van de mama van Elias, een klasgenoot van Arno,
waar Elias en zijn papa ook in spelen) en heel veel mooie teksten die gelezen werden door de directrice van de school, de leerkrachten,
de leerlingen en Jan Simoen (een jeugdschrijver).

Daarna was de inhuldiging van het beeldhouwwerk van Willy Peeters buiten, met ook nog muziek van Violet erbij onder een mooie lentezon,
en het planten van 4 bomen door de klasgenoten van Camila, Madeline en Tosca.

Daarna konden we weer binnen voor taart en een drank, maar blijkbaar bleef iedereen toch graag lekker lang buiten.

Het was allemaal heel mooi en ingetogen.
We hadden zelfs het hart niet om de pers (VTM en ROB-TV) weg te jagen
(ze waren nochtans vriendelijk verzocht geweest voor aanvang van de ceremonie om niet op het schooldomein te komen).
De andere perslui hielden zich aan de afspraken, waarvoor dank.

Uit "De Standaard Online" - 09.03.09

Beeld waarschuwt de roekelozen

• maandag 09 maart 2009
• Auteur: Bart Mertens

'De Engelen van de Klare Bron' werd ontworpen door kunstenaar Willy Peeters die zijn inspiratie kreeg van de leerlingen van de school. Bart Mertens

Heverlee School herdenkt verkeersslachtoffers An, Camila, Madeline en Tosca — Mama An De Ruyck (47), dochter Camila (11) en Madeline en Tosca Dufloo (11) mogen nooit vergeten worden. Die boodschap klonk zondagmiddag bij de inwijding van een monument in de school De Klare Bron.

De Klare Bron in Heverlee stroomde zondagnamiddag vol voor de onthulling van een standbeeld ter nagedachtenis van An De Ruyck (47), haar dochter Camila (11) en de tweeling Madeline en Tosca Dufloo (11). Precies een jaar geleden werd de school getroffen door een golf van verdriet na de plotse dood van de klasgenootjes Tosca, Madeline en Camila. De kinderen werden het slachtoffer van een verschrikkelijk verkeersongeval aan het kruispunt van de Waversebaan met de Herendreef in Heverlee. Ook de 47-jarige An De Ruyck, moeder van Camila, was op slag dood toen haar VW Polo in de flank werd aangereden door de zware Dodge.

Onder begeleiding van fijnzinnige violen werd de zinloze dood van vier onschuldige verkeersslachtoffers zondagnamiddag op een bijzonder serene manier herdacht in school De Klare Bron. 'We zijn vandaag 8maart 2009 en we proeven de nare gevoelens van exact een jaar geleden nog', sprak directrice Begga Willems. 'Soms horen we een lach, soms zien we een twinkel in een oog. Het doet ons denken aan Tosca, Madeline, Camila en An. Het verdriet is bitter, maar ik krijg het ook altijd een beetje warmer omdat de meisjes en An in de harten van De Klare Bron zullen blijven. Iemand is pas echt dood als niemand nog aan haar denkt. Dat zal hier nooit gebeuren.'

Om de herinnering aan de verloren levens levendig te houden, onthulde De Klare Bron gisteren een beeld van de Leuvense kunstenaar Willy Peeters. 'Vandaag zetten we een punt achter een lange zin van treurnis en machteloosheid', aldus directrice Begga Willems. 'Het beeld moet een rustpunt worden, maar ook een signaal naar voorbijrijdende chauffeurs om te waarschuwen voor onoplettendheid of roekeloosheid. Ik roep iedereen op tot meer hoffelijkheid en respect in het verkeer.'

De leerlingen van De Klare Bron wilden een vrolijk beeld, omringd door bomen die gisteren bij de inwijding werden geplant door de klasgenootjes van Tosca, Madeline en Camila. 'Bomen als symbool voor de groei, want groeien is leven', klonk het hoopvol. Ook de leerkrachten hadden nog een liefdevolle boodschap voor de zinloze verkeersslachtoffers. 'Het is al een jaar geleden, wij hier, jullie daar. Verdriet wordt steeds meer gemis maar de vraag blijft waarom het zo is. Nooit meer jullie stem, nooit meer jullie lach, alles gaat terug naar die ene dag. Waarom jullie? We zullen het nooit weten. An, Camila, Tosca en Madeline. We zullen jullie blijven missen maar nooit vergeten.'

Misschien vertaalt de boodschap van enkele kinderen de gevoelens die De Klare Bron gisteren overspoelden nog het beste. 'Blijf geloven in het leven, in je denken en doen. Blijf geloven in het wonder dat je angsten overwint. Blijf geloven in de onschuld en de glimlach van een kind.' Laat het beeld De Engelen van de Klare Bron in die zin het licht van de toekomst zijn ondanks het oneerlijke verlies van vier mensen die geen recht van spreken meer kregen. Voor de 21-jarige A. A., de Roemeense chauffeur van de Dodge, heeft het recht al gesproken. Hij kreeg een celstraf van vijf jaar en een levenslang rijverbod. De bestuurder reed 86 km/uur terwijl slechts 30km/uur was toegelaten en was bovendien onder invloed van drugs. Passagier I-B. B. (19) kreeg een voorwaardelijke straf en werd vrijgelaten.

Hier is de volledige tekst van de toespraak van de directrice van de school De Klare Bron :

Zaterdag 8 maart 2008 was een vreselijke dag: in één klap – letterlijk: één klap – verloor De Klare Bron drie geliefde kinderen en een mama die zich al jaren inzette voor onze school. Ze stierven kansloos. Zinloos ook. Zoals elke dode in het verkeer.


Zaterdag 8 maart 2008 was – achteraf beschouwd – ook een dag waarop ik, als directrice van De Klare Bron, leerde dat samenhorigheid op onze school geen hol begrip is. De leerlingen, hun ouders, het leerkrachtenteam en het personeel: iedereen zocht en vond troost bij mekaar, in de verwarrende en verdrietige dagen na het ongeval.


Zondag 8 maart 2009 zijn we vandaag: de nare gevoelens van exact een jaar geleden proeven we allemaal nog. Onverwacht zijn de herinneringen aan Tosca, Madeline, Camila en An: soms horen we een lach, soms zien we twinkel in een oog dat ons aan hen doet denken. Bitter, is dat verdriet. Maar telkens krijg ik het ook een beetje warmer: ik weet dat de meisjes en An in de harten van velen hier op de Klare Bron zullen blijven. En ik weet: iemand is ècht dood, wanneer niemand nog aan hem denkt. Dat zal hier nooit gebeuren.


Zondag 8 maart 2009 zetten we een punt achter die lange zin van treurnis en machteloosheid. Een punt, ja. Maar de zin zullen we met z’n allen nog vaak ‘ns lezen, en herlezen. Het punt, dat is het beeld dat we straks zullen onthullen: een rustpunt, voor wie er nood aan heeft – in de drukte van de speelplaats of het gewoel in z’n hoofd. Het beeld is ook een uitroepteken, voor wie in de auto voorbijrijdt en vergeet – ook al is het maar heel even – dat een moment van onoplettendheid of roekeloosheid dezelfde zware tol kan eisen. Het beeld is ook een vraagteken, voor wie op het voetpad wandelt: pas je wel goed genoeg op, kijk je wel uit naar het gevaar op de weg?


Want ook daar staat het kunstwerk voor: niet alleen in onze school moeten kinderen, vriendjes en vriendinnetjes plots verder met het verdriet om een speelkameraadje dat net als Tosca, Madeline en Camila veel te vroeg het leven liet. Overal moeten jongens en meisjes wennen aan het idee dat hun mama of papa er plots niet meer is. Overal treuren ouders om hun verongelukte kinderen. Dit beeld wil symbool staan voor de verscheurende gevoelens in alle klassen en in alle scholen, die met dezelfde pijn geconfronteerd werden.


Voor ik plaats maak voor de muzikanten van Violet nog een woord van dank: aan de klasgenootjes van Camila, Tosca en Madeline, voor de strijdlust en de creativiteit waarmee ze geijverd hebben voor de realisatie van dit kunstwerk; aan de stad Leuven, KBC, Imec en de talloze anderen die ervoor gezorgd hebben dat dit beeld er ook ècht kwam; en aan de kunstenaar Willy Peeters die de ideeën en de goede wil een vorm en een ziel gegeven heeft.


Ik dank u.


Begga Willems

[Gast]

400.000 euro voor nabestaanden verkeersongeval Heverlee

• woensdag 14 oktober 2009
• Bron: BELGA
• Auteur: wle

400.000 euro voor nabestaanden verkeersongeval Heverlee
© Koen Merens

LEUVEN - Verzekeringsmaatschappij AG Insurance moet aan de verschillende slachtoffers van het dodelijk ongeval in Heverlee, op 8 maart 2008, een schadevergoeding van 404.587,24 euro betalen. Bij het ongeval kwamen een volwassen vrouw en drie jonge kinderen om het leven.
Dat heeft de Leuvense politierechtbank woensdag belist. Het ongeval gebeurde op het kruispunt van de Waversebaan en de Herendreef in Heverlee. Een Dodge Magnum, bestuurd door de Roemeen Aurel Ablajoaei kwam aan een hoge snelheid uit de Herendreef en stak zonder stoppen of kijken de Waversebaan over. Daarbij ramde hij een VW Polo in de linkerflank.

In die wagen zaten An De Ruyck (40), haar dochter Camilla Soares (10) en twee vriendinnetjes, de elfjarige tweeling Tosca en Madeline Dufloo. Geen van hen overleefde de klap. Kort na het ongeval pleegde Alexander Soares (42), de ex-man van An De Ruyck en vader van Camilla Soares, zelfmoord.

AG Insurance weigerde eerst te erkennen dat er een oorzakelijk verband bestond tussen het ongeval en de zelfmoord maar kwam daar later op terug.

De politierechtbank kende de familie Soares een schadevergoeding van 40.802 euro toe. De familie De Ruyck krijgt 191.010,32 euro, waarvan 159.000 euro moet gaan naar de begeleiding van de overlevende dochter Taiana (15).

De ouders van Tosca en Madeline Dufloo krijgen 126.329,30 euro, de eigenaar van de Dodge Magnum 46.419 euro en de stad Leuven 26,62 euro.

In juli 2008 veroordeelde de politierechtbank Ablajoaei tot vijf jaar cel, levenslang rijverbod en 11.000 euro boete.

Onze schadevergoeding is 25.000 euro per kind en per ouder (dus 100.000 euro).
De rest van het bedrag is schadevergoeding voor andere familieleden (broer en groot-moeders) + andere kosten (begrafenis en psychologische begeleiding).
We krijgen dus dubbel zo veel als het richtgevend tarief die 12.500 euro voorziet per kind en per ouder.

Geen enkel bedrag zal ons onze kinderen teruggeven en de goede relatie die ik met de jonge Roemeen blijf bewaren is mij meer waard dan al dat geld,
maar vaststellen dat de wagen die onze kinderen doodramde 2 keer meer waard is dan één kind blijft ergens toch wel heel erg bevreemden.

[Gast]

Op een mensenleven kan je geen prijs plakken.

Ik vraag me trouwens af hoe ze zo een bedragen berekenen.

[Gast]

Op een mensenleven kan je geen prijs plakken.

Ik vraag me trouwens af hoe ze zo een bedragen berekenen.

Eigenlijk is dat niet echt de 'prijs' dat ze 'plakken' op een mensenleven, hé,
maar de 'waarde' van de opgelopen morele schade.

Hoe dat bedrag berekend wordt is 'natte vingerwerk' voor wat betreft de standaard richttarieven,
daarna aangepast naar gelang de omstandigheden (twee kinderen tegelijk verliezen, media-aandacht, enz.).

Er zijn landen waar je niets krijgt (zoals Nederland, maar daar komt binnenkort verandering in) en landen waar je astronomische bedragen krijgt (VS).

[Gast]

Ik vraag me trouwens af hoe ze zo een bedragen berekenen.

Wees gerust, verzekeringen kleven overal een bedrag op

[Bompa]

daar zijn barema's voor van waaruit vertrokken wordt, en de bedragen worden aangepast volgens situatie.
Hoe die barema's berekend werden is inderdaad een andere vraag.

[Gast]

Hier is een liedje dat mijn zoon mij liet leren kennen :

+ YouTube Video

Hij luistert er graag naar en daarom inspireert het mij om een youtube-video te maken
met allemaal foto's van hem samen met zijn zusjes.



Hier is mijn lievelingsfoto van mijn drie schatten samen.
(ik schat zo'n zeven jaar geleden)

[Gast]

Respect voor jou Catherine, ik denk niet dat iedereen de confrontatie zou kunnen aangaan met die jongen, ik vind dat zeer moedig van jou! Veel sterkte voor je man, jou en je zoontje, en alle mensen die dit verschrikkelijk verlies moeten verwerken.
Ik heb nog een gedicht dat ik zelf erg mooi vind, gaat over het feit dat je mensen die overleden zijn terugziet in alle mooie, kleine dingen in het leven.
Hopelijk haal je er wat steun uit of vind je het een mooi gedichtje.

Do not stand at my grave and weep,
I am not there, I do not sleep.
I am in a thousand winds that blow,
I am the softly falling snow.
I am the gentle showers of rain,
I am the fields of ripening grain.
I am in the morning hush,
I am in the graceful rush
Of beautiful birds in circling flight,
I am the starshine of the night.
I am in the flowers that bloom,
I am in a quiet room.
I am in the birds that sing,
I am in each lovely thing.
Do not stand at my grave and cry,
I am not there. I do not die.

[bobo]

mooi lady

als 'vent' weet je vaak niet goed hoe te reageren

[Bompa]

idd, heel mooi.

Als Catherien het ziet zitten, mag ze altijd haar bevindingen posten over hoe je beter niet reageert, we kunnen er maar allemaal uit leren...
Hoeft niet uiteraard.

[Gast]

... Hopelijk haal je er wat steun uit of vind je het een mooi gedichtje ...

Ja, zeker. Hartelijk dank, Lady 911.

Het is weer zo'n moeilijk moment
maar het doet me zo veel deugd het hier te mogen delen.

mooi lady

als 'vent' weet je vaak niet goed hoe te reageren

Alleen maar weten dat je mee leest doet me al plezier, bobo.

idd, heel mooi.

Als Catherien het ziet zitten, mag ze altijd haar bevindingen posten over hoe je beter niet reageert, we kunnen er maar allemaal uit leren...
Hoeft niet uiteraard.

Bedankt om zo tactvol te willen zijn, Nikske, maar niemand hoeft zichzelf voor mij te censureren.
Op eventuele wat 'minder gelukkige' reacties zal ik net als mijn vriendin An reageren met : "Ah ! ... interessant !".

Elk reactie is welkom ... ook 'platvloerse' reacties over de schadevergoeding ... in welk richting dan ook.
(Eerlijk gezegd heb ik het daar ontzettend moeilijk mee ... ouders die een kind aan kanker verliezen hebben niet minder verdriet dan wij).

[Gast]

Deze foto moet een mooie herinnering zijn Catherien , ik krijg er tranen van in mijn ogen

Toch nog zeer veel sterkte en moed gewenst voor de moeilijkere dagen

[Gast]

En ik ben blij voor u dat het zo vlug geregeld word ivm die schadevergoeding , vroeger was het anders hoor ...
Of zelfs geen schadevergoeding .

[Gast]

En ik ben blij voor u dat het zo vlug geregeld word ivm die schadevergoeding , vroeger was het anders hoor ...
Of zelfs geen schadevergoeding .

Daarom zal ik er heel omzichtig mee omgaan.
Het zal alleen uitgegeven worden voor iets dat te maken heeft met het overlijden van mijn kinderen,
met het oog op een betere wereld, vooral op gebied van menselijke relaties.

[svenio_g]

Deze foto moet een mooie herinnering zijn Catherien , ik krijg er tranen van in mijn ogen

²²²²

Ik mag er niet aan denken dat het mijn gezinnetje ook kan overkomen...

[McClane]

Catherien toen ik het gisteren op het nieuws zag moest ik direct aan jouw denken. Wat jij en je naasten meemaken is het ergste wat ouders kunnen overkomen. Veel sterkte gewenst.

[Gast]

Daarom zal ik er heel omzichtig mee omgaan.
Het zal alleen uitgegeven worden voor iets dat te maken heeft met het overlijden van mijn kinderen,
met het oog op een betere wereld, vooral op gebied van menselijke relaties.

Chapeau Catherien! En nogmaals veel sterkte!