Indien dit uw eerste bezoek is, check dan eerst de FAQ door op bovenstaande
link te klikken. Mogelijk moet u register
vooraleer u kan posten: klik op de 'registreren'-link hierboven om verder te gaan. Om berichten te lezen kiest u het forum dat u wenst te bezoeken in bovenstaande lijst.
Mijn eerste 'rijles' was vorig jaar op een stuk weg naast de luchthaven van Brasschaat, gewoon om te leren vertrekken en schakelen. Eerste echte rijles op de openbare weg was de eerste dag dat ik mijn voorlopig rijbewijs had, nogal wat stress aan kruispunten en bijgevolg tamelijk veel stilgevallen. Nu exact anderhalve maand later gaat het al heel wat beter en ben ik niet meer stilgevallen. Nu nog wat leren parkeren en dan denk ik dat ik het praktijkexamen wel zal kunnen doen.
Ik had mijn eerste auto al versleten voor mijn eerste les begonnen was, helpt enorm.
Wat niet wegneemt dat die paar uren met een instructeur naast mij de meest stresserende en vermoeiende uren waren die ik ooit achter het stuur van een auto heb meegemaakt.
Die gast was vrijwel onverstaanbaar en kon het niet laten van constant keihard op de rem te duwen bij het minste dat hij dacht dat er misschien iets verkeerd zou kunnen lopen. De koppeling van de lesauto was zo goed als weg, en het gaspedaal kon ik niet volledig indrukken omdat die opening te smal was voor mijn voet. En in plaats van wat deftig les te geven is die kerel met mij de hele tijd naar tweedehands moto's gaan zien.
'Heb je al enige ervaring?'
'ik heb thuis al leren starten en stoppen, en zet de remork altijd binnen enzo'
'dus jij zou hier in principe moeten kunnen vertrekken?'
'joa, in principe wel'
Dan door de stress vergeten m'n koppelingspedaal in te duwen om in achteruit te zetten!
'sla hier maar rechts af'
'ok'
*denkt*: 'fuck, da's richting rondpunt'
Het rondpunt in aalter rond de spits is één chaos, met twee afritten van autostrades, twee gewestwegen, één straat uit het centrum (waar ik uitkwam), en dan nog een viervaksbaan richting maldegem. Goed overdruk dus.
Dat ging vlot, en plots zei hij: 'hier mag je dus in principe 120 rijden'
*duwt op gas*...120
'J..j..ja, dat dus eh.'
Even later...
'En als we geflitst worden dan betaald de leerling dat he'
'Ahja, natuurlijk, da's toch logisch?'
'Waarmee ik wil zeggen dat je 60 rijdt ipv 50.'
'Aaaaaaaaah.'
Was wel leuk, ja.
Hij heeft nooit één van zijn hulppedalen aangeraakt, ik heb direct alle controle gekregen.
Nooit gereden voor mijn eerste les, maar toch ging dat wel eerder vlot. Heeeeeeeeeeeeeeeel veel stilgevallen met de rijschoolauto maar zo leer je het !
Parkeren en manoeuvres gingen prima van in het begin. Verkeer inschatten idem.
Het moeilijkste vond ik, en vind ik nog steeds, starten op een helling. Niet zozeer op hellende wegen, wel op steile in/uitritten van ondergrondse garages of zo.
Dat komt waarschijnlijk omdat ik me herinner uit m'n kindertijd dat we 1 keer op een gladde ondergrond weggegleden zijn, half door de poort ... dat we 1 keer half in een gracht beland zijn omdat de auto te zwaarbeladen was om een steile weg vanuit stilstand op te rijden ... dat een poort eens toegegaan is op het dak van de auto, dat half naar beneden kwam .. terwijl ik op de achterbank zat ...
Teveel griezelige momenten meegemaakt als kind
1963 Land Rover Series IIa
1994 Mercedes SL320
2015 Land Rover Discovery SDV6
2016 Porsche Cayenne GTS
het gaspedaal kon ik niet volledig indrukken omdat die opening te smal was voor mijn voet.
Dat had ik dus ook!! Onbegrijpelijk, ik maar proberen om gas te geven, maar ik kon die pedaal gewoon niet naar beneden duwen! Na enkele lessen ben ik dan maar beginnen gas geven met de zijkant van men voet... Lesgever begreep er niks van, lachte me wat uit... Tot nu toe nog niemand tegengekomen die hetzelfde voorhad als ik
Dat had ik dus ook!! Onbegrijpelijk, ik maar proberen om gas te geven, maar ik kon die pedaal gewoon niet naar beneden duwen! Na enkele lessen ben ik dan maar beginnen gas geven met de zijkant van men voet... Lesgever begreep er niks van, lachte me wat uit... Tot nu toe nog niemand tegengekomen die hetzelfde voorhad als ik
Heb wel een paar keer voorgehad dat ik met bottinnes reed en tesamen met de koppeling (linkervoet) de rem ineens instampte...
't zelfde de eerste keer met automaat: Ik wil stoppen, en op het moment dat ik richting 1000 toeren zak wil ik ontkoppelen om terug te schakelen. resultaat: Ik sta direct stil...
De eerste rijlessen: veel onder mijn voeten gekregen, veel stilgevallen... Ik wilde niet meer met de auto rijden omdat'k zo veel onder mijn voeten kreeg...
Nu rijd'k nog altijd ver naar rechts, maar dat is omdat in het buitenland de wegen vaak niet zo breed zijn als hier Tot nu toe nog maar 1x met de spiegels getikt (en ik ging geen 10kmh want het was heel smal).
"Heeft meneer al wat ervaring met het rijden?" Passeert er op dat moment een groot stuk landbouwmateriaal, "Ja, daarmee (wijst) heb ik leren rijden."
Direct mogen vertrekken voor een ritje Lo - Oostende. Slechts 2 maal stilgevallen, maar wat wil je met een 206 1.4 HDI, dat heeft geen macht onderin. Als je leren koppelen hebt met een Landcruiser 90 3.0TD die zelfs op ralenti "pakt" is die HDI gewoon een ***motor.
Instructeur was een zalige pé. Veel lol mee gehad.
De eerste keer dat ik gereden heb, was toen ik 12 was met de vrachtwagen van papa op een bedrijf. Nu, dat was maar gewoon op de koppeling vertrekken, dus eigenlijk niks aan. Zo was dat ook met de auto, maar ik mocht niet op de openbare weg. Enkele maanden voor mijn voorlopig rijbewijs, ging ik met papa deftig leren rijden op een industrieterrein op een zondag. Zo kreeg ik al wat inzicht in het nemen van bochten en dergelijke.
Eens ik mijn L had, mocht ik elke week met papa 2 tot 3 uur rijden aan een stuk. Eigenlijk nooit problemen gehad. Daarna heb ik nog 6 uur rijles gevolgd om nog wat bij te schaven, maar dat was blijkbaar niet nodig... Uitspraak van de instructrice: "Moesten ze allemaal zo rijden als u, ik zou geen werk meer hebben..."
Mijn eerste rijles was dus in orde, net zoals de andere
De eerste 2 lesuren bestond uit optrekken en remmen, daarna schakelen en toerekes rond de blok rijden
Het was in een zeer rustige buurt waar alle auto's op opritten waren geparkeerd en de baan was heel ruim
Bijna nooit een andere wagen te bespeuren en aangenaam om heel het gebeuren onder de knie te krijgen
Een paar dagen later was schakelen al een natuurlijke handeling
Gewoon doorzetten en de schrik niet de bovenhand laten krijgen en direct terug de wagen in kruipen
Comment