Tweet
Gisteren rijd ik na het werk naar huis via dezelfde weg die ik altijd volg.
Op een bepaald stuk daarvan, op een weg waar je net met 2 kan passeren zie ik een lichtgrijze Toyota Yaris af komen, die in het midden van de weg rijdt.
Nu ja, er zijn wel meer pipo's die dat maar op het laatste moment zien en dan uitwijken, maar deze lijkt niet van plan om uit te wijken.
Op het laatst begin ik teken te doen dat ze opzij moet, maar omdat er geen gevolg aan gegeven wordt moet ik nogal wijd uitwijken, rijd met 1 wiel in de graskant en hoor ik hoor spiegel tegen de mijne slaan.
Ik zie dat mijn glas nog enkel aan een elektrisch kabeltje aan mijn spiegel bengelt en ben enigzins verbaasd dat ze van mijn maneuver blijkbaar niets heeft gemerkt en lustig verder rijdt.
Nu schiet ik in een koleire, keer mij in 5x vliegensvlug in dat smal straatje, steek de kerel die achter haar rijd voorbij, schiet mij voor haar en doe teken dat ze moet stoppen. (straat verbreed daar gelukkig wat)
Achter het stuur zit een afgeleefd madammeke van middelbare leeftijd en op het zicht ook niet van al te hoog niveau.
Ze kijkt naar mij als een koe op een trein en wanneer ik haar vraag waarom ze mijn spiegel moest afrijden en of ze dat niet gezien heeft, antwoord ze simpelweg dat ze daar niets mee te maken had, sterker nog, ze zet weer aan om te vertrekken.
Ik spring voor haar auto (niet mijn slimste zet denk ik), maar ze geeft gas en duwt mij enkele meters achteruit. Kwaad als ik ben wil ik niet opzij gaan en duwt ze mij nog een keer of 3 achteruit (yep, zelfs een Yaris kan je niet tegen houden :p).
Op dat moment wil ik gewoon een enorme deuk in haar motorkap slaan, maar iets in mij zegt dat ik dan wss de geslagen hond zal zijn.
Ik kom tot bezinning, kijk naar haar nummerplaat en zeg dat ik het dan wel anders zal oplossen (ondertss staat die kerel die achter haar reed gewoon te wachten en maakt ook geen aanstalten om te helpen of eens te vragen wat het probleem is, dat zijn dan diezelfde azijnpissers die klagen over een onveiligheidsgevoel)
Ik rij stante pédé naar de politie waar een lijzige, half in coma verkerende agent mijn verklaring opneemt.
ik had goede hoop aangezien ik de volledige nrplaat had onthouden, maar wat blijkt, de nummerplaat hangt op een Peugeot 206 in Koksijde en ook met wat gegoochel met de nummers vinden ze geen Yaris.
Maw, ik was daar binnen de 10 minuten ter plaatse, heb daar en uur van mijn leven zitten verspillen voor niets, heb dan tegen die flik gezegd dat ik in het vervolg mijn 1ste gedacht ging volgen en dat was een bluts in haar motorkap slaan, zodat we gelijk stonden, kerel stond wa dom naar mij te staren^^
Moraal van het verhaal, als je recht wil, dan moet je het zelf doen.
Op een bepaald stuk daarvan, op een weg waar je net met 2 kan passeren zie ik een lichtgrijze Toyota Yaris af komen, die in het midden van de weg rijdt.
Nu ja, er zijn wel meer pipo's die dat maar op het laatste moment zien en dan uitwijken, maar deze lijkt niet van plan om uit te wijken.
Op het laatst begin ik teken te doen dat ze opzij moet, maar omdat er geen gevolg aan gegeven wordt moet ik nogal wijd uitwijken, rijd met 1 wiel in de graskant en hoor ik hoor spiegel tegen de mijne slaan.
Ik zie dat mijn glas nog enkel aan een elektrisch kabeltje aan mijn spiegel bengelt en ben enigzins verbaasd dat ze van mijn maneuver blijkbaar niets heeft gemerkt en lustig verder rijdt.
Nu schiet ik in een koleire, keer mij in 5x vliegensvlug in dat smal straatje, steek de kerel die achter haar rijd voorbij, schiet mij voor haar en doe teken dat ze moet stoppen. (straat verbreed daar gelukkig wat)
Achter het stuur zit een afgeleefd madammeke van middelbare leeftijd en op het zicht ook niet van al te hoog niveau.
Ze kijkt naar mij als een koe op een trein en wanneer ik haar vraag waarom ze mijn spiegel moest afrijden en of ze dat niet gezien heeft, antwoord ze simpelweg dat ze daar niets mee te maken had, sterker nog, ze zet weer aan om te vertrekken.
Ik spring voor haar auto (niet mijn slimste zet denk ik), maar ze geeft gas en duwt mij enkele meters achteruit. Kwaad als ik ben wil ik niet opzij gaan en duwt ze mij nog een keer of 3 achteruit (yep, zelfs een Yaris kan je niet tegen houden :p).
Op dat moment wil ik gewoon een enorme deuk in haar motorkap slaan, maar iets in mij zegt dat ik dan wss de geslagen hond zal zijn.
Ik kom tot bezinning, kijk naar haar nummerplaat en zeg dat ik het dan wel anders zal oplossen (ondertss staat die kerel die achter haar reed gewoon te wachten en maakt ook geen aanstalten om te helpen of eens te vragen wat het probleem is, dat zijn dan diezelfde azijnpissers die klagen over een onveiligheidsgevoel)
Ik rij stante pédé naar de politie waar een lijzige, half in coma verkerende agent mijn verklaring opneemt.
ik had goede hoop aangezien ik de volledige nrplaat had onthouden, maar wat blijkt, de nummerplaat hangt op een Peugeot 206 in Koksijde en ook met wat gegoochel met de nummers vinden ze geen Yaris.
Maw, ik was daar binnen de 10 minuten ter plaatse, heb daar en uur van mijn leven zitten verspillen voor niets, heb dan tegen die flik gezegd dat ik in het vervolg mijn 1ste gedacht ging volgen en dat was een bluts in haar motorkap slaan, zodat we gelijk stonden, kerel stond wa dom naar mij te staren^^
Moraal van het verhaal, als je recht wil, dan moet je het zelf doen.
1994 Honda VFR750
1998 Mercedes-Benz C220 CDI
Comment