True story;
Op een dag ging mijn ma naar de oogarts. 1 Van de testen was het testen van het zichtveld. Ge moet dan voor een soort lampkap gaan zitten int donker, en focussen op een punt in het midden. Ze doen een lampje aan en verschuiven dat dan van de buitenkant van de kap naar het midden, en van zodra ge iets ziet moet ge op een knopje drukken, zo bepalen ze hoe "breed" ge nog kunt zien.
Ze zat daar met haar hoofd in die kap, dat spel maar flitsen en knipperen en doen. Oogarts al een keer komen kijken vanachter de computer of het wel werkte. "Mama ge moet wel op de knop drukken als ge iets ziet he!"
"Jaja maar ze zijn nog niet begonnen!"
Cataract...Na de operatie was de rit terug wel grappig;
"Oh kijk eens hoeveel huizen er langs de weg staan!"
-Die staan daar al 15 jaar mama...
"Oh dat licht is geen gewoon licht maar een pijltje!"
-Dat is al zolang dat licht er staat mama...
Anywho, alhoewel er voor sommige aandoeningen wel een rijverbod zou mogen gelden, denk ik dat er andere aandoeningen zijn die belangrijker en gevaarlijker zijn dan koppijn/migraine/depressie........alcoholisme bijvoorbeeld........maar het zicht is natuurlijk ook redelijk essentieel...
Ik heb hierover een gesprek gehad met mijn/hun huisdokter genre "stel, binnen x aantal jaar is het levensgevaarlijk voor mijn ouders om te blijven rijden, wat moet ik dan doen? Kunt U dan iets doen?"
Zijn antwoord was "hmm tsja pfff eeeeh ge moet begrijpen dat ik al jaaaaren een goede verstandhouding heb met uw ouders dus als ik over zoiets begin dan bestaat de kans dat ze mij niet meer gaan in vertrouwen nemen wat hun gezondheid niet ten goede zou komen laten we het hierover hebben wanneer het zover is"
Oftewel "Ik wil geen patienten verliezen, en ik wil er pas over praten als het al te laat is"
Ex-huisdokter ondertussen.
Moet ook wel zeggen, vorige week een man van veel hogere leeftijd dan mijn ouders, bij het buitenrijden uit zijn garage tegen zijn eigen muurtje gereden. Auto terug binnengezet, sleutels afgegeven, "ik rij nooit meer, het is gedaan". Chapeau dat die man dat kan, hoop dat mijn eigen ouders (en ik later...) ook dat besef gaan hebben. Maar het gaat moeilijk zijn, het is tenslotte een enorme inboeting aan vrijheid.
Moeilijke kwestie!
Op een dag ging mijn ma naar de oogarts. 1 Van de testen was het testen van het zichtveld. Ge moet dan voor een soort lampkap gaan zitten int donker, en focussen op een punt in het midden. Ze doen een lampje aan en verschuiven dat dan van de buitenkant van de kap naar het midden, en van zodra ge iets ziet moet ge op een knopje drukken, zo bepalen ze hoe "breed" ge nog kunt zien.
Ze zat daar met haar hoofd in die kap, dat spel maar flitsen en knipperen en doen. Oogarts al een keer komen kijken vanachter de computer of het wel werkte. "Mama ge moet wel op de knop drukken als ge iets ziet he!"
"Jaja maar ze zijn nog niet begonnen!"
Cataract...Na de operatie was de rit terug wel grappig;
"Oh kijk eens hoeveel huizen er langs de weg staan!"
-Die staan daar al 15 jaar mama...
"Oh dat licht is geen gewoon licht maar een pijltje!"
-Dat is al zolang dat licht er staat mama...
Anywho, alhoewel er voor sommige aandoeningen wel een rijverbod zou mogen gelden, denk ik dat er andere aandoeningen zijn die belangrijker en gevaarlijker zijn dan koppijn/migraine/depressie........alcoholisme bijvoorbeeld........maar het zicht is natuurlijk ook redelijk essentieel...
Ik heb hierover een gesprek gehad met mijn/hun huisdokter genre "stel, binnen x aantal jaar is het levensgevaarlijk voor mijn ouders om te blijven rijden, wat moet ik dan doen? Kunt U dan iets doen?"
Zijn antwoord was "hmm tsja pfff eeeeh ge moet begrijpen dat ik al jaaaaren een goede verstandhouding heb met uw ouders dus als ik over zoiets begin dan bestaat de kans dat ze mij niet meer gaan in vertrouwen nemen wat hun gezondheid niet ten goede zou komen laten we het hierover hebben wanneer het zover is"
Oftewel "Ik wil geen patienten verliezen, en ik wil er pas over praten als het al te laat is"
Ex-huisdokter ondertussen.
Moet ook wel zeggen, vorige week een man van veel hogere leeftijd dan mijn ouders, bij het buitenrijden uit zijn garage tegen zijn eigen muurtje gereden. Auto terug binnengezet, sleutels afgegeven, "ik rij nooit meer, het is gedaan". Chapeau dat die man dat kan, hoop dat mijn eigen ouders (en ik later...) ook dat besef gaan hebben. Maar het gaat moeilijk zijn, het is tenslotte een enorme inboeting aan vrijheid.
Moeilijke kwestie!
Comment