En om er even los over te gaan. Artikel over een zwaar ongeval met 2 doden, in Januari 2011;
1ste reactie;
Ervan uitgaande dat dit dezelfde persoon is, tsja, haar rijstijl is natuurlijk totaal onbesproken...
Ze kan er dus niet mee om dat er beelden van ongevallen te zien zijn (ook haar filmpje wil ze liever niet aan de buitenwereld tonen, vermoedelijk omdat het wel heel erg duidelijk is dat ze de rijvaardigheid van een krop sla bezit)
Ik zie zo'n filmpjes als een leermoment, het doet me altijd even terugdenken aan mijn eigen sterfelijkheid. Als ik zo'n "Russian Dash Cam Compilation" bekijk, kan ik 9/10 keer voorspellen wat er gaat mislopen, dus hopelijk ga ik zo ooit een gevaarlijke situatie op voorhand erkennen en inschatten. Dat heeft niets met sensatie te maken, dat heeft te maken met 35.000km per jaar op de baan te zitten tussen gevaarlijke zotten als de Focusrijdster, en mezelf zo goed mogelijk te willen wapenen tegen zulke mensen...
1ste reactie;
Op 21 januari 2011 om 00u51, zei Jasmien Claeys:
Denk je dat echt? Denk je echt dat ook maar één iemand zijn rijstijl aanpast door het zien van deze afschuwelijke foto's? Of denk je dat het (opnieuw) een typisch staaltje van riooljournalistiek is waarbij sensatiefoto's centraal staan? Denk je dat, als mensen de krant lezen, ze ook maar een moment stilstaan bij alle levens die door zo'n 'nieuwsflash' beroerd worden? Denk je niet dat de meesten die deze foto's bekeken hebben, ondertussen, amper vijf dagen later, al veel belangrijkere dingen gevonden hebben om aan te denken? Ik kan je wel zeggen dat ik niet bij die groep behoor. Dat ik wel nog continu denk aan de achterblijvers, mede doordat ik één van hen ben. Het treft me dat de sereniteit soms ver te zoeken is, dat mensen er plezier in scheppen om de wildste verhalen te verspreiden, om dit zo al intrieste verhaal nog op te kloppen.
Denk je dat echt? Denk je echt dat ook maar één iemand zijn rijstijl aanpast door het zien van deze afschuwelijke foto's? Of denk je dat het (opnieuw) een typisch staaltje van riooljournalistiek is waarbij sensatiefoto's centraal staan? Denk je dat, als mensen de krant lezen, ze ook maar een moment stilstaan bij alle levens die door zo'n 'nieuwsflash' beroerd worden? Denk je niet dat de meesten die deze foto's bekeken hebben, ondertussen, amper vijf dagen later, al veel belangrijkere dingen gevonden hebben om aan te denken? Ik kan je wel zeggen dat ik niet bij die groep behoor. Dat ik wel nog continu denk aan de achterblijvers, mede doordat ik één van hen ben. Het treft me dat de sereniteit soms ver te zoeken is, dat mensen er plezier in scheppen om de wildste verhalen te verspreiden, om dit zo al intrieste verhaal nog op te kloppen.
Ze kan er dus niet mee om dat er beelden van ongevallen te zien zijn (ook haar filmpje wil ze liever niet aan de buitenwereld tonen, vermoedelijk omdat het wel heel erg duidelijk is dat ze de rijvaardigheid van een krop sla bezit)
Ik zie zo'n filmpjes als een leermoment, het doet me altijd even terugdenken aan mijn eigen sterfelijkheid. Als ik zo'n "Russian Dash Cam Compilation" bekijk, kan ik 9/10 keer voorspellen wat er gaat mislopen, dus hopelijk ga ik zo ooit een gevaarlijke situatie op voorhand erkennen en inschatten. Dat heeft niets met sensatie te maken, dat heeft te maken met 35.000km per jaar op de baan te zitten tussen gevaarlijke zotten als de Focusrijdster, en mezelf zo goed mogelijk te willen wapenen tegen zulke mensen...
Comment