Tweet
Alé, dit is alvast een eerste stap!
Uit De Standaard 28-03-2008:
<i>BRUSSEL - Opletten met betonblokken, vangrails, gladde verf of paaltjes. In het 'Vademecum Motorrijdersvoorzieningen' geeft de Vlaamse overheid richtlijnen voor een meer doordachte wegenaanleg.
van onze redacteur
Motorrijden zit in de lift. Steeds meer mensen schaffen zich een zware tweewieler aan. Ze gebruiken die recreatief maar in toenemende mate ook voor het woon-werkverkeer.
'Een bundel met richtlijnen om bij wegenaanleg of -inrichting rekening te houden met de specifieke bekommernissen van de motorrijders was dus geen luxe', verklaart de Vlaamse minister van Openbare Werken, Hilde Crevits (CD&V).
De bundel kwam tot stand in nauwe samenwerking met de Motorcycle Action Group (MAG), een actieve vereniging van motorrijders. Ook vanuit het Vlaams Parlement was de vraag groot.
Dat motorrijders een aparte benadering vergen, mag geen verbazing wekken. Hun machines gaan hard, maar als weggebruiker zijn ze kwetsbaar. Tot dusver hadden wegenaanleggers het een beetje moeilijk met deze groep. Infrastructuurelementen waren erop gericht ofwel om auto's een vlot en veilig verkeer te bieden, ofwel om fietsers en voetgangers af te schermen. Motorrijders vielen tussen twee stoelen.
Die ingrepen waren soms - letterlijk - moordend voor de motards. Neem de metalen vangrails. Een motorrijder die eronderdoor schuift, riskeert onthoofd te worden door de scherpe randen. Of de 'biggenruggen', betonnen richels die fietspaden afzomen maar de gemotoriseerde tweewielers parten kunnen spelen. Ook andere betonblokken of paaltjes zijn gevaarlijk bij een valpartij. Een oplossing bestaat erin om afgeschuinde in plaats van rechte blokken te gebruiken.
Ook verfmarkeringen kunnen kwalijke gevolgen hebben. Bepaalde verfsoorten maken de weg glad. Een eenvoudige oplossing bestaat erin om de markering niet over de hele breedte van de weg uit te smeren, zodat er steeds een uitwijkmarge voor de motorrijder overblijft.
De motorrijders wezen op amper bekende fenomenen als het 'black ice' (zwart ijs). Dat ontstaat wanneer gaten in het betonnen wegdek opgelapt worden met een laag asfalt zonder kiezel. Als het daarop regent, krijg je een spekgladde plek met een groot slipgevaar.
De overheid heeft niet gewacht op het Vademecum om risicoplaatsen aan te pakken. Zo kwamen er in bochten op snelle wegen al vangplanken onder de vangrails. Die beletten dat de motorrijder doorschuift. Dat proces wordt voortgezet.
In 2004 werd er al een richtlijn van kracht voor de markering op wegen en het vermijden van obstakels langs de weg.
'Er was al veel kennis aanwezig bij onze mensen, maar er zat te weinig systematiek in,' zegt minister Crevits. 'Nu is de expertise verzameld in een leesbare en meteen bruikbare brochure.'
De wegendiensten van het Vlaams Gewest zullen de aanbevelingen meteen toepassen, belooft Crevits. Die van de gemeentebesturen krijgen de brochure toegestuurd. Ze zijn niet verplicht om de richtlijnen te volgen maar de minister hoopt dat ze dat zullen doen. 'Het Vademecum opvolgen hoeft niet meer moeite of geld te kosten. Het komt erop aan er van bij het begin van het ontwerp rekening mee te houden. Als het betekent dat je minder paaltjes plaatst of minder verf in de markeringen stopt, kan het zelfs geld uitsparen.'
Erwin Steegmans van de MAG is tevreden met de publicatie. 'Nagenoeg al onze bekommernissen werden overgenomen, ook die over parkeerplaatsen. Bij het Vlaams Gewest waren ze al op de goede weg. Met het Vademecum hopen wij dat ook de gemeenten volgen.'
De brochure staat on line. Later dit jaar volgt een gedrukte versie.
Dit Vademecum is het derde in de rij, na een voor voetgangers- en een voor fietsersvoorzieningen.</i>
De brochure kan je vinden op <url>www.wegen.vlaanderen.be</url>
Uit De Standaard 28-03-2008:
<i>BRUSSEL - Opletten met betonblokken, vangrails, gladde verf of paaltjes. In het 'Vademecum Motorrijdersvoorzieningen' geeft de Vlaamse overheid richtlijnen voor een meer doordachte wegenaanleg.
van onze redacteur
Motorrijden zit in de lift. Steeds meer mensen schaffen zich een zware tweewieler aan. Ze gebruiken die recreatief maar in toenemende mate ook voor het woon-werkverkeer.
'Een bundel met richtlijnen om bij wegenaanleg of -inrichting rekening te houden met de specifieke bekommernissen van de motorrijders was dus geen luxe', verklaart de Vlaamse minister van Openbare Werken, Hilde Crevits (CD&V).
De bundel kwam tot stand in nauwe samenwerking met de Motorcycle Action Group (MAG), een actieve vereniging van motorrijders. Ook vanuit het Vlaams Parlement was de vraag groot.
Dat motorrijders een aparte benadering vergen, mag geen verbazing wekken. Hun machines gaan hard, maar als weggebruiker zijn ze kwetsbaar. Tot dusver hadden wegenaanleggers het een beetje moeilijk met deze groep. Infrastructuurelementen waren erop gericht ofwel om auto's een vlot en veilig verkeer te bieden, ofwel om fietsers en voetgangers af te schermen. Motorrijders vielen tussen twee stoelen.
Die ingrepen waren soms - letterlijk - moordend voor de motards. Neem de metalen vangrails. Een motorrijder die eronderdoor schuift, riskeert onthoofd te worden door de scherpe randen. Of de 'biggenruggen', betonnen richels die fietspaden afzomen maar de gemotoriseerde tweewielers parten kunnen spelen. Ook andere betonblokken of paaltjes zijn gevaarlijk bij een valpartij. Een oplossing bestaat erin om afgeschuinde in plaats van rechte blokken te gebruiken.
Ook verfmarkeringen kunnen kwalijke gevolgen hebben. Bepaalde verfsoorten maken de weg glad. Een eenvoudige oplossing bestaat erin om de markering niet over de hele breedte van de weg uit te smeren, zodat er steeds een uitwijkmarge voor de motorrijder overblijft.
De motorrijders wezen op amper bekende fenomenen als het 'black ice' (zwart ijs). Dat ontstaat wanneer gaten in het betonnen wegdek opgelapt worden met een laag asfalt zonder kiezel. Als het daarop regent, krijg je een spekgladde plek met een groot slipgevaar.
De overheid heeft niet gewacht op het Vademecum om risicoplaatsen aan te pakken. Zo kwamen er in bochten op snelle wegen al vangplanken onder de vangrails. Die beletten dat de motorrijder doorschuift. Dat proces wordt voortgezet.
In 2004 werd er al een richtlijn van kracht voor de markering op wegen en het vermijden van obstakels langs de weg.
'Er was al veel kennis aanwezig bij onze mensen, maar er zat te weinig systematiek in,' zegt minister Crevits. 'Nu is de expertise verzameld in een leesbare en meteen bruikbare brochure.'
De wegendiensten van het Vlaams Gewest zullen de aanbevelingen meteen toepassen, belooft Crevits. Die van de gemeentebesturen krijgen de brochure toegestuurd. Ze zijn niet verplicht om de richtlijnen te volgen maar de minister hoopt dat ze dat zullen doen. 'Het Vademecum opvolgen hoeft niet meer moeite of geld te kosten. Het komt erop aan er van bij het begin van het ontwerp rekening mee te houden. Als het betekent dat je minder paaltjes plaatst of minder verf in de markeringen stopt, kan het zelfs geld uitsparen.'
Erwin Steegmans van de MAG is tevreden met de publicatie. 'Nagenoeg al onze bekommernissen werden overgenomen, ook die over parkeerplaatsen. Bij het Vlaams Gewest waren ze al op de goede weg. Met het Vademecum hopen wij dat ook de gemeenten volgen.'
De brochure staat on line. Later dit jaar volgt een gedrukte versie.
Dit Vademecum is het derde in de rij, na een voor voetgangers- en een voor fietsersvoorzieningen.</i>
De brochure kan je vinden op <url>www.wegen.vlaanderen.be</url>
Comment