Motorrijder in levensgevaar door over weg gespannen kabel
De 28-jarige elektrotechnicus Joris Goos uit Zele was zondagochtend samen met drie vrienden vertrokken voor een ritje op hun Enduro-motor. ‘Het was enkele maanden geleden dat we nog richting Waaslandhaven trokken, waar we een tocht zouden maken op de braakliggende terreinen die daar liggen', vertelt Thierry Blomme.
‘Joris reed voorop', vertelt Blomme. ‘We reden amper 40km per uur. Ineens zag ik twee boompjes, links en rechts van het zandweggetje waarop we reden, naar binnen buigen. Het volgende moment zag ik hoe Joris van zijn machine werd gerukt, zijn motor reed nog een paar meter rechtdoor.'
Thierry dacht meteen het ergste. ‘Die is dood, zoals hij daar onbeweeglijk op de grond lag. Zijn cross-helm was van zijn hoofd gerukt. We wisten op dat moment ook niet wat er was gebeurd, tot we die kabel zagen nazinderen.'
Met behulp van zijn vrienden werd de levensgevaarlijk gewonde motorrijder naar de dichtstbijzijnde openbare weg gebracht, waar een MUG-ziekenwagen hem naar het Antwerpse Middelheimziekenhuis bracht. De man lag gistermiddag nog steeds in een kunstmatige coma. ‘Volgens de dokters is zijn toestand ondertussen stabiel, maar ze zijn wat verontrust omdat zijn nek enorm is opgezwollen', vertelt Peggy Tillon, een vriendin van de familie.
Volgens Thierry Blomme heeft Joris Goos enorm veel geluk gehad. ‘Omdat hij zo groot is, heeft niet zijn nek, maar zijn schouder de eerste klap opgevangen. Anders was hij zo goed als zeker onthoofd, zeggen de dokters. De staaldraad heeft nu eerst zijn vest en harnas beschadigd, om vervolgens zijn schouder serieus te verwonden.' De kabel zou dan ter hoogte van zijn voorhoofd tegen zijn helm zijn gekomen. ‘Door de kracht is zijn helm van zijn hoofd gerukt. Vermoedelijk heeft de gesloten kinband van zijn helm de zware verwondingen aan zijn keel veroorzaakt.'
Zijn vrienden hebben tijdens hun tocht niets verdachts opgemerkt. ‘We zijn niets of niemand tegengekomen, zoals altijd. Tijdens het weekend is die buurt compleet uitgestorven.'
Volgens Blomme en zijn twee andere vrienden was de 2 tot 3 millimeter dikke staalkabel professioneel vastgemaakt. ‘De kabel was langs beide kanten met een tang in elkaar gevlochten, op zo'n 1,5 meter hoogte. Dat is niet het werk van kinderen of een flauwe plezante. Die draad hing daar om motorrijders te treffen, om ze om te brengen.'
Het Antwerpse parket deelt die mening. Het heeft een onderzoeksrechter op de zaak gezet wegens poging tot moord. Politie en gerecht zijn vooral verontrust omdat dit al zeker de derde keer is dat een motorrijder op een dergelijke manier wordt geviseerd. Eerder, in oktober vorig jaar en januari dit jaar, raakten een motorrijder uit Sint-Niklaas en één uit Belsele lichtgewond, nadat ook zij – op een vlakte ter hoogte van de Liefkenshoektunnel in de Antwerpse haven – met hun motor in een kabel belandden.
Over wie de staaldraad bevestigde, tast men voorlopig nog in het duister.
Jan Rodts van Vogelbescherming Vlaanderen zegt dat het in deze ‘beschermde Europese vogelrichtlijngebieden' – ‘dat zijn hoegenaamd geen braakliggende terreinen' – regelmatig tot zware incidenten komt tussen motor- en quadrijders en wandelaars en vogelliefhebbers anderzijds.
‘Wij keuren volledig af wat er zondag met deze motorrijder is gebeurd', beklemtoont Rodts. ‘Maar we willen toch ook de andere kant van het verhaal brengen. Sommige quad- en motorrijders denken zich echt alles te kunnen permitteren, waarbij ze zich niks aantrekken van de aanwezigheid van bijvoorbeeld broedplaatsen van vogels. We zijn dan ook opgetogen dat sinds 2007 al vijftien motorrijders door de rechtbank van Dendermonde zijn veroordeeld tot het betalen van geldboetes en schadevergoedingen. In sommige gevallen heeft de rechter hun motor zelfs verbeurd verklaard.' Rodts betreurde gisteren dat op enkele fora van vogelliefhebbers het incident van zondag niet altijd werd veroordeeld.
‘Maar de frustratie bij sommige natuurliefhebbers is groot, ondanks het feit dat we vinden dat de wachters van het Agentschap Natuur en Bos doen wat ze kunnen om motor- en quadrijders uit deze gebieden te weren', zegt nog Rodts.
- "De Standaard" - dinsdag 27 april 2010
- Auteur: (wer)
De 28-jarige elektrotechnicus Joris Goos uit Zele was zondagochtend samen met drie vrienden vertrokken voor een ritje op hun Enduro-motor. ‘Het was enkele maanden geleden dat we nog richting Waaslandhaven trokken, waar we een tocht zouden maken op de braakliggende terreinen die daar liggen', vertelt Thierry Blomme.
‘Joris reed voorop', vertelt Blomme. ‘We reden amper 40km per uur. Ineens zag ik twee boompjes, links en rechts van het zandweggetje waarop we reden, naar binnen buigen. Het volgende moment zag ik hoe Joris van zijn machine werd gerukt, zijn motor reed nog een paar meter rechtdoor.'
Thierry dacht meteen het ergste. ‘Die is dood, zoals hij daar onbeweeglijk op de grond lag. Zijn cross-helm was van zijn hoofd gerukt. We wisten op dat moment ook niet wat er was gebeurd, tot we die kabel zagen nazinderen.'
Met behulp van zijn vrienden werd de levensgevaarlijk gewonde motorrijder naar de dichtstbijzijnde openbare weg gebracht, waar een MUG-ziekenwagen hem naar het Antwerpse Middelheimziekenhuis bracht. De man lag gistermiddag nog steeds in een kunstmatige coma. ‘Volgens de dokters is zijn toestand ondertussen stabiel, maar ze zijn wat verontrust omdat zijn nek enorm is opgezwollen', vertelt Peggy Tillon, een vriendin van de familie.
Volgens Thierry Blomme heeft Joris Goos enorm veel geluk gehad. ‘Omdat hij zo groot is, heeft niet zijn nek, maar zijn schouder de eerste klap opgevangen. Anders was hij zo goed als zeker onthoofd, zeggen de dokters. De staaldraad heeft nu eerst zijn vest en harnas beschadigd, om vervolgens zijn schouder serieus te verwonden.' De kabel zou dan ter hoogte van zijn voorhoofd tegen zijn helm zijn gekomen. ‘Door de kracht is zijn helm van zijn hoofd gerukt. Vermoedelijk heeft de gesloten kinband van zijn helm de zware verwondingen aan zijn keel veroorzaakt.'
Zijn vrienden hebben tijdens hun tocht niets verdachts opgemerkt. ‘We zijn niets of niemand tegengekomen, zoals altijd. Tijdens het weekend is die buurt compleet uitgestorven.'
Volgens Blomme en zijn twee andere vrienden was de 2 tot 3 millimeter dikke staalkabel professioneel vastgemaakt. ‘De kabel was langs beide kanten met een tang in elkaar gevlochten, op zo'n 1,5 meter hoogte. Dat is niet het werk van kinderen of een flauwe plezante. Die draad hing daar om motorrijders te treffen, om ze om te brengen.'
Het Antwerpse parket deelt die mening. Het heeft een onderzoeksrechter op de zaak gezet wegens poging tot moord. Politie en gerecht zijn vooral verontrust omdat dit al zeker de derde keer is dat een motorrijder op een dergelijke manier wordt geviseerd. Eerder, in oktober vorig jaar en januari dit jaar, raakten een motorrijder uit Sint-Niklaas en één uit Belsele lichtgewond, nadat ook zij – op een vlakte ter hoogte van de Liefkenshoektunnel in de Antwerpse haven – met hun motor in een kabel belandden.
Over wie de staaldraad bevestigde, tast men voorlopig nog in het duister.
Jan Rodts van Vogelbescherming Vlaanderen zegt dat het in deze ‘beschermde Europese vogelrichtlijngebieden' – ‘dat zijn hoegenaamd geen braakliggende terreinen' – regelmatig tot zware incidenten komt tussen motor- en quadrijders en wandelaars en vogelliefhebbers anderzijds.
‘Wij keuren volledig af wat er zondag met deze motorrijder is gebeurd', beklemtoont Rodts. ‘Maar we willen toch ook de andere kant van het verhaal brengen. Sommige quad- en motorrijders denken zich echt alles te kunnen permitteren, waarbij ze zich niks aantrekken van de aanwezigheid van bijvoorbeeld broedplaatsen van vogels. We zijn dan ook opgetogen dat sinds 2007 al vijftien motorrijders door de rechtbank van Dendermonde zijn veroordeeld tot het betalen van geldboetes en schadevergoedingen. In sommige gevallen heeft de rechter hun motor zelfs verbeurd verklaard.' Rodts betreurde gisteren dat op enkele fora van vogelliefhebbers het incident van zondag niet altijd werd veroordeeld.
‘Maar de frustratie bij sommige natuurliefhebbers is groot, ondanks het feit dat we vinden dat de wachters van het Agentschap Natuur en Bos doen wat ze kunnen om motor- en quadrijders uit deze gebieden te weren', zegt nog Rodts.
Weinig consequent, die (ene) natuurliefhebber(s), die de staalkabel spande(n) :
een mens is volgens mij toch ook een "natuurwezen" die respect en bescherming zou moeten genieten !
BTW : waar zijn er terreinen/gebieden waar enduro-motorrijders wél mogen rijden ?
Comment