FORD Lovers

[Jocar]

[bobo]

Azo klinken
Maar een amg blijft onevenaarbaar…voor mij


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Namaz]

Azo klinken
Maar een amg blijft onevenaarbaar…voor mij


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

En een sympathie eigenaar die nog meer leuk speelgoed heeft. ( M2 Competition, 992.2 Turbo S, G63, Alfaholics, E21 335i (racewagen die hij gebruikt voor de Belcar historics))

Is van de kanten van Middelkerke

[bobo]

Ja zat in nieuwe zeestamkroeg lombardzijde


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Jocar]

Ford Taunus 12M ( 1968 )

[Gixxer]

Deze zie je ook niet meer.

[Jocar]

WAAROM DE LAATSTE FORD SCORPIO KIKKEROGEN KREEG

ONDERSCHEIDEND DESIGN

Bepaalde auto’s associeer je direct met één specifiek detail. Bij de laatste Ford Scorpio denken we dan meteen aan de opvallende neus met de 'kikkerogen'.

In juli 1990 kopt het Britse tijdschrift Car in vette chocoladeletters EURO-CAR CLONES! Acht pagina’s lang beklaagt het blad zich over het design van moderne Europese auto’s. Het is te uniform, en de Europeanen moesten maar eens een voorbeeld nemen aan Japan. Het artikel veroorzaakt een fikse rel in het autowereldje. Ook bij Ford, waar World Vice President Design Jack Telnack zich al een tijdje ergert aan de karakterloze Fords. Fords moeten weer herkenbaar worden, zoals een BMW. Maar hoe doe je dat? Het antwoord op die vraag blijkt letterlijk voor zijn neus te liggen: het Ford-logo. Organische, afgeronde vormen duiken de laatste jaren steeds meer op in de designwereld. Wat is er logischer dan het eigen, ovale logo als inspiratie voor een nieuwe designtaal te gebruiken?

Een paar duizend kilometer verderop breekt de Europese designbaas Fritz Mayhew zijn hoofd over de Scorpio. Ford gaat dit marktsegment verlaten om ruimte te maken voor het pas aangekochte Jaguar. Er komt geen nieuwe Ford Scotpio, het oude model moet nog een paar jaar mee. Mayhew besluit eruit te gaan met een knal. De Scorpio krijgt de primeur van de nieuwe, ronde huisstijl, met een gigantische ovale grille als niet te missen hoogtepunt. In de loop van 1994 krijgt de autopers lucht van de nieuwe Scorpio. De kritiek is niet mals: het is net een diepzeemonster, met zijn bolle kikkerogen en opengesperde vissenbek. Eén tijdschrift doet zelfs een poll onder zijn lezers: meer dan driekwart vindt de nieuwe Scorpio verschrikkelijk.



Mayhew probeert de gemoederen te sussen met een opmerkelijke zet. Hij nodigt de voltallige autopers uit in Fords designcenter in Keulen. Tijdens een gelikte presentatie geeft hij zijn visie op de toekomst van autodesign. Dat wordt zacht en rond. Grote koplampen en grilles geven auto’s weer een herkenbaar gezicht, bovendien maakt chroom een comeback. Om die voorspelling kracht bij te zetten, laat Mayhew een aantal iconische modellen zien, waaronder een Jaguar XK120, een Facel Vega en een Alfa Romeo Giulietta Spider. Dan trekt hij het doek van de Scorpio …

Ford probeert het nog een tijdje met organische vormen, maar die trend waait snel over. Pas eind jaren 90 verschijnt met New Edge een echt herkenbare designtaal. De arme Ford Scorpio met zijn verbaasde kikkerogen houdt het met moeite vol tot 1998. Hij vindt wel één trouwe koper: het Nederlandse koningshuis.

[Jocar]

40 jaar Ford Sierra

[Jocar]

Ford Mustang GT Fastback (1967)

[Jocar]

Beauty

[Gast]

[Bud Wijzer]

Zalig, zo in die seventies kleur ook.

[Jocar]

Ford Fiesta 2.0-16V ST - Op de Rollenbank

[Jocar]

Persoonlijke auto van Britse prinses Diana geveild voor 765.000 euro

In het Verenigd Koninkrijk is een persoonlijke wagen van de overleden Britse prinses Diana geveild voor 650.000 Britse pond (zo'n 765.000 euro). Ook in juni ging al een auto van haar onder de hamer. Het is bijna 25 jaar geleden dat Diana omkwam bij een verkeersongeval in Parijs.

Aan de veiling namen bieders van Dubai tot de Verenigde Staten deel, maar uiteindelijk ging een anonieme koper uit het Verenigd Koninkrijk zelf met de Ford Escort RS Turbo aan de haal. Het openingsbod was 100.000 Britse pond, de koper uit Manchester had er maar liefst 650.000 Britse pond voor over (zo'n 765.000 euro). Samen met de kosten en btw betaalt de winnaar zo 737.000 Britse pond of ruim 868.000 euro voor de auto.

Maar het gaat dan ook niet zomaar om een Ford Escort RS Turbo, die doorgaans voor 10.000 pond aangeboden worden. Volgens veilinghuis Silverstone gebruikte prinses Diana de auto van augustus 1985 tot mei 1988 en zat ze zelf graag achter het stuur. Haar lijfwacht nam plaats op de passagierszetel en had een eigen achteruitkijkspiegel.

Voor de autoliefhebber: de auto heeft 40.000 kilometer op de teller en is uniek omdat het het enige zwarte model is van de RS Turbo series 1. De andere Escort RS Turbo's van deze generatie zijn wit.

Niet eerste veiling

In juni vorig jaar werd nog een andere Ford Escort van de immens populaire prinses geveild. Die ging toen voor 52.000 pond (zo'n 61.000 euro) onder de hamer. Prinses Diana kreeg het voertuig in 1981 als verlovingsgeschenk van prins Charles.

Op 31 augustus zal het precies 25 jaar geleden zijn dat Diana omkwam bij een verkeersongeval in Parijs. Ze werd 36 jaar.

Bron: VRT

[Jocar]

WAAROM DE FORD TAUNUS TC ZO'N ENORME NEUS KREEG

MET DE MOTOR HAD HET NIETS TE MAKEN...

De Ford Taunus TC was een geliefde middenklasser in de jaren zeventig. En hij had een detail waar je moeilijk omheen kon: een enorme voorgevel. Maurice Fransen schrijft waarom de Taunus TC zo'n enorme neus kreeg.

De carrière van Semon ‘Bunkie’ Knudsen bij Ford duurde nog geen twee jaar, maar zijn naam blijft voor altijd verbonden aan de Ford Taunus van 1970.

Ford of Europe bedacht

Najaar 1966. In de kantoren van Ford in Keulen heerst chaos. Ford UK en Ford Köln houden op te bestaan, omdat ‘de Amerikanen’ Ford of Europe hebben bedacht. Ze bemoeien zich ineens met van alles. Nieuwe Europese Fords moeten gezamenlijk worden ontwikkeld, maar niemand vertelt erbij hoe. Wel wanneer: in 1970 - al over drie jaar - moet de opvolger voor de Ford Taunus klaarstaan.

Najaar 1967. Boos trapt Bunkie Knudsen een prullenbak door zijn kantoor. Hoe kan dit gebeuren! Híj heeft Pontiac uit het slop getrokken. Híj heeft Chevrolet geleid. Negenentwintig jaar trouwe dienst bij General Motors, en nu is die #sshole van een Ed Cole de nieuwe president geworden. Onverteerbaar! Dan rinkelt de telefoon. Het is Henry Ford II, in hoogsteigen persoon: of Knudsen misschien interesse heeft om de nieuwe president van Ford te worden …

Najaar 1968. Knudsen is lekker op dreef bij Ford. Hij is niet alleen dol op managen, hij steekt zijn neus ook graag – letterlijk – in andere zaken. Bij voorkeur in design. Gewapend met een stapel polaroids uit het GM-archief reist Knudsen de designstudio’s af, waar hij nieuwe modellen laat voorzien van een op Pontiac geïnspireerde neuspartij. Die neus is een fors geval, van het formaat waar een toekan ‘u’ tegen zegt. Het eerste slachtoffer is de Ford Thunderbird en het duurt niet lang voordat Knudsen zich ook in Keulen meldt. Het gevolg laat zich raden.

Taunus TC: ruim een miljoen verkopen

Najaar 1970. De splinternieuwe Ford Taunus maakt diepe indruk. Hij is lang, laag en breed, totaal anders dan de praktische koekblikken die tot dan toe de middenklasse vormden. Critici moeten even wennen aan de verchroomde erker die Knudsen op de voorgevel van de Taunus heeft laten schroeven, maar het publiek kan er geen genoeg van krijgen. De imposante neus is precies het soort uiterlijk vertoon waaraan de steeds rijker wordende Europeaan behoefte heeft. De Taunus TC wordt een groot succes. Ford verkoopt er tot 1976 ruim een miljoen.

Met Knudsen gaat het intussen wat minder. Het Ford-management is zijn bemoeizucht meer dan zat. De zaak escaleert en Henry Ford II grijpt in. Al na 19 maanden kan Knudsen zijn biezen pakken.

Knudsen Taunus in Duitsland

Een schrale troost: de Taunus TC is in Duitsland een geliefde klassieker, die nog altijd bekend staat als ‘Knudsen-Taunus’.

[Jocar]

Deze werd ook nog tot de lancering van de Sierra in 1982 in Genk gefabriceerd.

[Jocar]

Ford Mustang: De geschiedenis van de ponyauto in een notendop:
Zeven generaties sinds 1964 en enkele interessante feiten
https://de.motor1.com/news/610541/fo...chte-pony-car/

[Jocar]

Ford Escort 1.3L (1983)

[Jocar]

DE SNELLE FACELIFT VAN DE FORD ESCORT MK5

'HUISWERK OVERDOEN'

Ford moet zich aardig achter de oren hebben gekrabd toen Opel in 1991 de eerste Astra presenteerde en Volkswagen de Golf III. Dat blijkt wel uit het feit dat de net iets eerder geïntroduceerde Escort Mk5 in 1992 al werd gefacelift.

Ford was er net even een jaar eerder bij dan de directe concurrenten Opel en Volkswagen met een nieuwe compacte middenklasser. Terwijl Opel de Kadett E nog in de showroom had staan en Volkswagen de Golf II, parkeerde Ford een gloednieuwe Escort bij zijn dealers. Een mooie voorsprong zou je zeggen, maar niets bleek minder waar. Ford had niet kunnen afkijken waar de concurrentie mee op proppen kwam als vervangers van hun succesnummers en schrok zich in 1991 waarschijnlijk een hoedje. Zowel de Astra F als de Golf III bleken direct uiterst pittige concurrenten voor de Escort Mk5. Terug naar de tekentafel dus, zo besloot Ford.

Ford werkte snel, want in 1992 verscheen er al een flinke update voor zowel de Escort als de toen nog Orion geheten sedanversie. Daarbij werd om te beginnen het front aangescherpt, om de Escort en Orion een wat moderner voorkomen te geven. De lamellengrille van de pre-facelift maakte plaats voor een ovalen, meer open exemplaar. Bij de Escort hatchback en Escort cabriolet gingen ook de achterlichten op de schop. Die kregen een uitloper in de achterklep erbij en bovendien kregen ze meer rode beglazing.



In het interieur sprongen de veranderingen minder in het oog. Daar moest vooral een wat aangepast stuurwiel voor wat meer veiligheid zorgen bij een botsing. Het stuur was opgetrokken uit zachtere materialen om de kans op letsel te verminderen en ook moest het stuur meer op zijn plek blijven bij een frontale botsing. Meer veiligheidsverbeteringen? Jazeker: de Escort en Orion kregen verstevigde portieren, dorpels en een bodemplaat die een zijwaartse botsing beter aan moest kunnen. Je raadt het al: de Escort werd er een slagje zwaarder (en dus ook trager) van en ook leverde hij wat binnenruimte in. Concessies waar Ford kennelijk wel mee kon leven.

Een ander meer merkbaar pijnpunt van de pre-facelift Ford Escort Mk5 was het gebrek aan verfijning bij de 1.6. Dat was immers nog gewoon het achtkleps CVH-blok, een motor die ook al in de Escorts Mk3 en Mk4 leverbaar was. Ook de kleinere motoren (1.3 en 1.4) van de Escort waren nog van die motorenfamilie, waar de 1.8 van de nieuwere Zeta-lichting met zestien kleppen was. Ford besloot om de 1.6 CVH bij de facelift te vervangen door een kleinere broer van de 1.8 Zeta-motor, met als gevolg dat de 1.6 voortaan een meer verfijnde keuze dan voorheen was en je niet per se op de 1.8 aangewezen was als je een moderne motor wilde. Belangrijk, want de 1.8 was voor veel klanten een slagje groter dan noodzakelijk.



De snelle oplapactie van Ford hielp wel iets in de verkoopcijfers, maar het kon in Nederland niet voorkomen dat er een groot verkoopgat tussen de Escort en de genoemde twee concurrenten ontstond. De Opel Astra was hier in zijn eerste jaren goed voor tussen de 25.000 en bijna 30.000 stuks (na ruim 40.000 in debuutjaar 1992), de Volkswagen Golf III lokte op jaarbasis richting de 25.000 klanten naar de showroom. De gefacelift Ford Escort bleef steken op zo'n 14.000 stuks per jaar. Pas bij de komst van de in 1995 nog een keer grondig herziene Mk5 (die als Mk6 werd gelabeld) leefden de verkopen twee jaar achter elkaar wat op tot net boven de 15.000 stuks op jaarbasis. Al met al bleef de laatste Escort dus toch een beetje een teleurstelling voor Ford, dat met de eerste Focus pas écht flink schoon schip maakte.

[bobo]

Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk