BMW Lovers V2

[Gast]

[Jocar]

BMW Z1 (1989-1992)

Reeds in 1986 toont BMW een tweezits studiemodel met apart chassis en daarop gemonteerde kunststof carrosseriepanelen, die makkelijk kunnen worden gedemonteerd. De avantgardistische roadster dient als proeve van bekwaamheid voor de nieuw opgerichte BMW dochteronderneming Technik GmbH, die als doel heeft het ontwikkelen van nieuwe (productie)technieken en het bouwen van kleine series voor BMW.
Eind 1987 presenteren de Münchenaren op de IAA een meer definitieve versie, die Z1 is gedoopt. De ‘Z’ staat daarbij voor ‘Zukunft’, ofwel toekomst. Het vooruitstrevende design is van de hand van de Nederlander Harm Lagaay. Naast het bijzonder stijve chassis en de kunststof carrosserie springen de in de dorpels verzinkbare deuren en de achterbumper met diffusor in het oog. De in samenwerking met het Nederlandse AKZO ontwikkelde kunststof carrosseriedelen zijn extreem flexibel. Er wordt zelfs gedemonstreerd hoe er overheen gereden kan worden zonder zichtbare schade… De panelen zijn zelfherstellend. De in verband met de gewichtsverdeling achter de vooras gemonteerde 2,5-liter zescilinder-in-lijn met 170 pk is net als de voorwielophanging rechtstreeks overgenomen van de 325i (E30). Geheel nieuw daarentegen is de Z-achteras, die ook op de toekomstige 3-serie modellen van BMW toepassing zal gaan vinden. Daardoor, en dankzij het ongekend stijve chassis, heeft de Z1 een fabelachtige wegligging.
Bij de introductie zijn slechts 4 kleuren leverbaar: Urgrün, Fungelb, Toprot en Traumschwarz. Later komen daar nog Purblau en Technoviolett bij. In totaal worden tussen 1989 en 1992 8.000 exemplaren van de Z1 roadster gebouwd. De Z1 ontketende een revival van de klassieke roadster.

[Jocar]

BMW 2002 TURBO (1973-1974)

Eén maand voor de oliecrisis in alle hevigheid toeslaat, presenteert BMW op de IAA in 1973 nog een benzineslurper van formaat: de 2002 Turbo. Al eerder, in 1972, experimenteerde BMW met een tweeliter viercilinder turbomotor van 280 pk. Deze werd ingebouwd in een spectaculair prototype, dat echter nooit in productie ging, maar wel hints weggaf van het toekomstige BMW in- en exterieurdesign.
Na veel testwerk in de Europese toerwagenkampioenschappen is de 1.990 cc motor nu rijp voor serieproductie en wordt deze geïmplanteerd in de 2002. Daarmee is het de eerste Europese in serie gebouwde productiewagen met een turbo. Dankzij de turbolader, die 100.000 tpm kan draaien, schopt de motor het tot 170 pk. Goed voor een acceleratie van 0 naar 100 in 6,9 seconden en een maximale snelheid van 211 km/h. De 2002 Turbo maakt aan de buitenzijde geen geheim van zijn potentie: een grote voorspoiler met de type-aanduiding in spiegelschrift moet ervoor zorgen dat andere Autobahngebruikers de Turbo in hun spiegel herkennen en naar rechts gaan… Hoezo Überholprestige? De wielkasten zijn fors uitgebouwd en op de achterklep is een grote spoiler geplaatst.
Later verdwijnt het aanmatigende opschrift onder politiek/maatschappelijke druk van de voorbumper. In 1973 en 1974 worden slechts 1.672 exemplaren gebouwd.

[Jocar]

BMW 502 (1954-1964)

Begin jaren vijftig lanceert BMW haar grote limousine 501 (in de volksmond al snel Barok-engel genoemd vanwege de vele rondingen), voorzien van een zescilinder-in-lijn. Het is de eerste nieuwe BMW na de Tweede Wereldoorlog. De 501 heeft echter moeite met de goedkopere en even snelle concurrenten als de Opel Kapitän en Mercedes 220. Om aan de vraag naar meer vermogen en prestige te kunnen voldoen, presenteren de Blauw-Witten in 1954 op de Salon van Genève de 502. Het van de 501 afgeleide model wordt aangedreven door een nieuwe, geheel lichtmetalen V8 van 2.580 cc. Het is de eerste lichtmetalen V8 ter wereld, en tevens de eerste Duitse V8 van na de Tweede Wereldoorlog.
De V8 levert 100 pk, waarmee de 502 in 15,5 seconden naar de 100 sprint en een topsnelheid van 166 km/h haalt. De 502 is te onderscheiden van zijn zescilinder broertje 501 door een chroomstrip over de flanken en in de spatborden geïntegreerde mistlampen. Begin 1955 komt deze motor, echter met vijf pk minder, ook beschikbaar in de eenvoudiger carrosserie van de 501. In september 1955 verschijnt een derde V8-variant, de 502 3,2-liter, met een tot 3.168 cc opgeboorde V8, die het tot 120 pk schopt. Het model is, op de motor na, volledig identiek aan de 502 2,6-liter. In 1957 komt het topmodel van de 502-serie op de markt: de 3,2-liter Super. Dankzij enkele kleine aanpassingen levert diens V8 nu 140 pk.
Vanaf oktober 1959 is de Super de eerste Duitse auto met standaard schijfremmen vóór en tot eind 1963 de snelste Duitse limousine. Dit alles mag echter niet baten – de BMW 501/502 is door zijn exorbitante verkoopprijs niet het succes waar BMW op hoopte. In 1961 wordt het programma nog eens op de schop genomen, waarbij de 2,6-liter V8 voor de 2600 L tot 110 pk wordt opgevoerd; alle uitvoeringen worden omgedoopt in 2600/3200, de type-aanduiding 502 verdwijnt geheel. In maart 1964 wordt de productie gestaakt.

[The Pretender]

[Twingo1]

Zullen er E65/E66 7 serie modellen zijn die inderdaad de Racing Dynamics 7½ liter V12 hebben? http://www.racing-dynamics.net/fr_index.php?redirectID=476&url=http://www.racing-dynamics.net/index.php?id=455$$L=0$$FLNV=1
Of deze Hamann 7.1. https://www.supercars.net/blog/2005-hamann-hm-7-1/

Gigantische motoren. Bij Mercedes kom je zulke cilinderinhouden nog weleens tegen. Brabus. AMG. Etc. Maar voor een BMW vrij uitzonderlijk.
Iemand die dit zo weet?

[Jocar]

BMW 507 (1956-1959)

Het noodlijdende BMW hinkt in de jaren ’50 op twee gedachten. Enerzijds presenteren de Beiers de meest luxueuze limousines en sportwagens, die met hun sterke zes- en zelfs achtcilinders voor de meeste mensen in het Europa van na WOII onbetaalbaar zijn. Anderzijds komt men tot het besef dat deze politiek niet winstgevend is; er moet op korte termijn een compacte, betaalbare auto komen voor de op gang komende massamotorisering van het publiek.
Zo kan het gebeuren, dat in 1955 zowel de Isetta als de 507 het levenslicht zien. In New York presenteert industrieel vormgever Albrecht Graf von Goertz zijn beeldschone, in opdracht van BMW ontworpen 507. De roadster met lange motorkap, compacte afmetingen en elegante lijnen is gebaseerd op de 502 limousine en maakt gebruik van diens 3,2-liter lichtmetalen V8 (de eerste ter wereld, tevens de eerste Duitse V8 van na WOII), voor de 507 echter opgevoerd tot 150 pk. Afhankelijk van de eindoverbrenging haalt de roadster daarmee 220 km/h. Met DM 26.500,- (plus DM 1.500,- voor de hardtop) is de 507 echter een echte droomauto, alleen weggelegd voor de rijken der aarde, waaronder Elvis Presley, die er ook één koopt. Tussen 1956 (het eerste productiejaar) en 1959 worden er slechts 254 exemplaren gebouwd, waarvan twee met een speciale carrosserie van Loewy en Michelotti.

[Jocar]

BMW 700 (1959-1965)


Als gevolg van het Wirtschaftswunder, waarbij Duitsland razendsnel uit het economische dal rijst, neemt de vraag naar grotere en snellere auto’s enorm toe. Men groeit massaal uit de dwergauto’s van de jaren vijftig, zoals de Messerschmitt en de Goggomobil. In 1957 wordt daarom uit nood de BMW 600 geboren, een doorontwikkeling van de kleine BMW Isetta.
Het model is echter nauwelijks groter en sneller dan de Isetta, en een succes wordt het dan ook niet. Omdat de luxe 501 en 502 limousines ook nauwelijks kopers vinden, moet er snel een oplossing komen, want BMW staat aan de financiële afgrond en overname door andere fabrikanten dreigt. De nieuw te ontwikkelen auto moet 4 personen plus hun bagage kunnen vervoeren en eruit zien als een ‘echte’ auto.
Het toeval wil, dat de Oostenrijkse BMW-importeur Wolfgang Denzel op eigen houtje een compacte 2+2 coupé heeft laten ontwerpen door de jonge Italiaanse designer Giovanni Michelotti. Het model valt zo in de smaak bij de BMW-directie dat het ontwerp bijna ongewijzigd wordt overgenomen. Tegelijkertijd wordt van de coupé een sedanversie met langere wielbasis ontwikkeld, die behalve qua daklijn verder nauwelijks afwijkt.
De 700 is geboren. Het is de eerste BMW met een zelfdragende carrosserie. De BMW 700 wordt aangedreven door een tot 697 cc opgeboorde tweecilinder boxermotor, afkomstig van de R67 motorfiets van BMW. Deze wordt achterin gemonteerd en levert 30 pk. De 700 haalt daarmee 120 km/h; de acceleratie van 0 naar 100 km/h neemt 30 seconden in beslag. In augustus 1959 gaat de 700 Coupé in productie; de sedan volgt enkele maanden later. Het model zorgt bij BMW weer voor rinkelende kassa’s. Ook is de vanaf 1963 aangeboden Coupé Sport uitvoering razend populair bij races, door zijn lage gewicht van 630 kg en wendbaarheid. Vele tuningfirma’s, zoals Hans Martini (gevestigd bij de Nürburgring), ontwikkelen speciale raceversies. Van 1961 tot 1964 is ook een fraaie Cabrio leverbaar. Deze blijft met slechts 2.592 exemplaren echter een zeldzame verschijning.

[Gast]

[DyNaRaX]

Vandaag deze tegengekomen wat verder in de straat

850i

[Jakkel]

Tijdloos mooi!

[Jocar]

BMW TOURING (1971-1974)

In mei 1971 begint de productie van de langverwachte BMW Touring op basis van de 02. Reeds jaren circuleren spionagefoto’s van de prototypes, maar BMW durft het na lange interne discussies nu pas aan om de Touring op de markt te brengen. Men was vooral bang voor aantasting van het in de jaren zestig zorgvuldig opgebouwde imago: combi’s waren in deze tijd vooral pakezels voor klusbedrijven, timmerlieden, behangers, loodgieters enz. en weinig stijlvol.
Om de traditionele klanten van BMW niet te zeer af te schrikken wordt de Touring uitdrukkelijk niet als combi, maar meer als een soort luxe, sportieve reiswagen / coupé met variabele bagageruimte (dankzij de in gelijke delen omklapbare achterbankleuningen) in de markt gezet. Tijdens het Salon van Brussel beleeft de auto zijn debuut; hij is vooralsnog leverbaar als 1600, 2000 en 2000 tii. Die laatste tweeliter versie is nieuw in het 02-gamma en lost de 120 pk 2000/2002 TI motor af. Met injectie en 130 pk (0 naar 100 in 9,2 s en een top van 190 km/h) moet de 2000 tii Touring voor het sportieve imago zorgen.
Ook is voor het eerst in de geschiedenis van BMW een optiepakket leverbaar: het Rallyepakket, met lichtmetalen velgen, mistlampen vóór, andere knipperlichten, Recaro kuipstoelen en toerenteller. Eind 1971 wordt de 1800 toegevoegd. In 1973 krijgen de Touring-modellen een facelift en dezelfde aanduidingen als de 02, dus 1802, 2002, enz.. De eerste Touring, die gebouwd wordt tot 1974, is met slechts 32.000 exemplaren niet het doorslaande succes waarop BMW hoopt en het duurt dan ook tot 1987 voor men weer met een nieuwe Touring komt, ditmaal op basis van de 3-serie.

[Jocar]

BMW 3-SERIE (E21) (1975-1983)

In München presenteert BMW de eerste 3-serie (E21), als opvolger van de befaamde 02-serie. De sobere 1502 blijft als instapmodel voor het BMW-programma in productie. De Dreier uit 1975 vertoont grote gelijkenis met de grotere 5-serie en deelt bijna alle motoren met dat model. Ook bij de 3-serie is grote aandacht besteed aan de passieve veiligheid, met grote kreukelzones plus passagierskooi en een met zachte materialen bekleed interieur. Die veiligheidsverhogende maatregelen kosten echter de nodige extra ruimte en staal, waardoor de 3 een stukje groter (6 cm langer) en zwaarder uitvalt dan de lichtvoetige 02.
Kritiek op de in vergelijking met de voorganger minder strakke wegligging blijft dan ook niet uit. Ook over de nogal eenvoudig vormgegeven achterzijde is niet iedereen positief, reden voor BMW om achteraf nog een zwarte kunststof strip tussen de achterlichten te monteren. Er zijn voorlopig uitsluitend viercilinders leverbaar. De uit de 02 bekende carburatiemotoren hebben voortaan meer vermogen (316 met 90pk, 318 met 98pk, 320 met 109 pk) en zijn geschikt gemaakt voor normale benzine (de tweeliter injectiemotor van de 320i ging terug van 130 naar 125 pk en loopt op super). Het dashboard is voor het eerst voorzien van de bekende, licht naar de bestuurder gebogen middenconsole, jaren later nog altijd het handelsmerk van BMW.
In 1977 worden beide 320’s vervangen door de zescilinder 320 en 323i, met 122 respectievelijk 143 pk. De 323i, met injectiemotor, is aan de achterzijde herkenbaar aan de uitlaatpijpen aan weerszijden van de kentekenplaat. Als goedkoper en zuiniger instapmodel wordt in 1981 de 315 geïntroduceerd, die de tot 75 pk geknepen motor uit de 316 onder de motorkap heeft. Eind 1982 wordt de nieuwe 3-serie (E30) als opvolger van de E21 voorgesteld; de 315 blijft echter nog tot december 1983 in productie. In totaal zijn van de E21 1.364.039 exemplaren gebouwd; het is de eerste BMW waarvan meer dan een miljoen exemplaren worden gebouwd.

[Jocar]

BMW 5-SERIE (E12) (1972-1981)

Bij BMW vindt men het tijd worden voor nieuwe type-aanduidingen en daarom wordt de opvolger van de 1800/2000 omgedoopt tot 5-serie. De eerste generatie van de 5-serie uit 1972 (E12) wijkt met z’n nieuwe carrosserie, dubbele ronde koplampen en viercilinder motoren van 2 liter (520 met 115 pk, 520i met injectie en 130 pk) behoorlijk af van zijn voorganger. De wielbasis groeide fors. Het modern ogende dashboard maakt gebruik van uit de luchtvaart afkomstige techniek, zoals de oranje/rode dashboardverlichting, die het gehele instrumentencluster van bovenaf belicht, en een quartzgestuurd klokje, dat niet wordt beïnvloed door temperatuurverschillen en daardoor minder dan één seconde per dag zou afwijken.
Voor verwarming en ventilatie worden handige draaiknoppen gebruikt in plaats van de gebruikelijke schuifjes. Meer dan ooit lag het accent bij de ontwikkeling van deze nieuwe BMW op comfort. Ook aan een veilige motorkap is gedacht: deze scharniert naar voren, zodat hij niet kan openklappen onder het rijden; bij een aanrijding verhindert een vanghaak dat de motorkap het interieur binnendringt en bovendien vervormt hij in zo’n geval op voorgeprogrammeerde wijze. Het boordgereedschap is handig opgeborgen in een box aan de binnenzijde van het kofferdeksel.
In 1973 wordt voor het eerst een zescilinder aangeboden in de 5-serie. De 525 beschikt over de 2,5 zes-in-lijn uit de grotere 2500, die 145 pk levert. De 525 is uiterlijk herkenbaar aan de verhoging in de motorkap. De instapper vormt vanaf 1974 de 518, met een 1,8-liter viercilinder van 90 pk. Eind 1974 wordt ook de topper van de reeks leverbaar: de 528 met 165 pk. In 1977 vervangt de zescilinder 520 beide viercilinder 520’s. De nieuwe 520 levert 122 pk. De 528 krijgt injectie, en dus een ‘i’ achter zijn type-aanduiding. Het vermogen stijgt tot 177 pk en daarmee doorbreekt de 5-serie voor het eerst de 200 km/h barrière. In 1981 staat de nieuwe 5-serie ( E28 ) voor de deur. Van de E12 zijn dan 699.335 exemplaren van de band gerold.

[Jakkel]

[Niko80]

Daar zit nu eens geen enkele lelijke tussen.

[Jocar]

BMW 5-SERIE ( E28 ) (1981-1987)

BMW’s tweede 5-serie wordt onder luid tromgeroffel in 1981 onthuld nadat de ingenieurs in Beieren flink de tijd hadden genomen om aan het model te schaven. Dat nam overigens niet weg dat hij sterk op zijn voorgangers – de originele 5-serie - leek. De nieuwe ‘BMW 5’ was onder insiders toen al bekend onder de interne benaming ‘E28’. Bij zijn introductie was de auto leverbaar met een keur aan motoren, waarvan de 1.8 liter viercilinder van de 518 de lichtste was. Die auto kwam overigens nog met een carburateur, terwijl de 518i (vanaf 1984) afscheid nam van dat stuk mechaniek. Vanaf de 520i kwam de auto met een zescilinder, in dit geval met een inhoud van twee liter (BMW leidde de type-aanduiding toen nog negen van de tien keer gewoon af van de cilinderinhoud). Verder waren er de 524d diesel; de 524td turbodiesel; de 525i; de 525e (met 2.7 liter); de 528i en de 530i, waarvan de vermogens uiteenliepen van 75 tot en met 208 pk. Voor de Amerikaanse markt waren er bovendien weer andere versies met andere motoren.
De eerste M5 stamt ook uit de E28-serie. De motor was afkomstig uit de M635 CSi. Hij kwam met een 286pk versie van de 3.5 liter zes-in-lijn, onder meer dankzij een cilinderkop met 24 kleppen, dubbele bovenliggende nokkenassen en een Bosch Motronic brandstofinjectiesysteem. Ook de wielophanging was flink onder handen genomen en de auto kwam met speciale BBS wielen. Toen de M5 in 1986 werd onthuld werd de auto ‘‘s werelds snelste sedan’ genoemd, en met een topsnelheid van 245 km/h was hij ook zeker snel. BMW’s E28 werd tot en met 1987 in de fabriek in Dingolfing gebouwd. Van 1985 tot 1989 rolde de auto tevens in het Zuid-Afrikaanse Rosslyn van de band. De totale productie komt daarmee op 722.328 stuks.

[Jocar]

BMW M3 (E30) (1986-1992)


Sinds het verscheiden van de BMW 2002 Turbo is er eigenlijk geen extreem sportieve uitvoering van de kleine BMW’s meer verschenen. Daar komt in 1986 verandering in met de M3 (E30). Aangemoedigd door het succes van de M635CSi en de M5 en om concurrent Mercedes 190E 2.3-16 af te troeven geven de ingenieurs van BMW Motorsport GmbH de 3-serie een anabole-steroïden-kuur.
De M3 is niet te missen vanwege de uitgeklopte spatborden, de voor- en achterspoilers en het hoger gelegde kofferdeksel met schuiner geplaatste achterruit. Dit laatste ten faveure van een betere stroomlijn. Het interieur is uitgerust met Recaro-sportstoelen en de instrumenten hebben roodgekleurde naalden. Onder de motorkap geen zescilinder, maar een 16-kleps viercilinder met 2,3 liter cilinderinhoud en een maximum vermogen van 200 pk (met katalysator 195 pk). Deze motor is in principe verkregen door van de bestaande Motorsport zescilinder twee cilinders ‘af te hakken’.
De M3 is uitsluitend als tweedeurs leverbaar. Later ( in 1988 ) verschijnt de M3 Cabrio. Vanaf 1989 beschikt de M3 over 215 schone pk’s. De M3 is meteen een goede basis voor homologatie in de diverse raceklasses, en daardoor zeer succesvol op de internationele circuits: de titel in de Duitse DTM-serie wordt diverse keren in de wacht gesleept en de M3 wordt ook de eerste wereldkampioen bij de toerwagens. Speciale gelimiteerde series van de M3 – zoals de M3 Johnny Cecotto (één van de toprijders bij BMW), de M3 Evolution I en II en de M3 Sport Evolution (600 exemplaren met een tot 2,5 liter vergrote viercilinder en 238 pk) – herinneren aan die successen. In 1992 verschijnt de opvolger, de nieuwe M3 (E36), die een zescilinder onder de kap heeft. Van de eerste M3 worden inclusief de gelimiteerde series in totaal 18.392 exemplaren gebouwd.

[The Pretender]

Een betaalbare Mini BMW 014i met een lekkere brandstof motor lijkt mijn wel wat.
Een 3 cilinder turbo zou prima voldoen lijkt mijn.

[Jocar]

Doe mij dan maar een gewone mini want dit lijkt nergens op.